10 Diepste delen van de Oceaan

De oceanen en zeeën rond de continenten bieden een aantal wonderen, waarvan vele nog door de mens ontdekt moeten worden.

De uitgestrekte watermassa’s die meer dan 70% van het aardoppervlak beslaan en ongeveer 1,35 miljard kubieke kilometer water bevatten, hebben plateaus, valleien, vlakten, bergen en geulen op hun bekken, net zoals ze op de oppervlaktelaag van de aarde liggen.

En, interessant genoeg, zijn de bergen, vlaktes enz. onder water enorm in omvang vergeleken met die op het droge land.

De bergen die zich op het oceaanbekken bevinden, zijn hoger dan die we op het land zien, en evenzo zijn de vlaktes vlakker en de geulen dus veel dieper.

Van alle kenmerken die oceanen bieden, is het juist de diepte van deze watermassa’s die ze zo betoverend maakt. De oceaan is inderdaad diep en de gemiddelde diepte van de oceanen en zeeën rond de continenten is ongeveer 3,5 km.

In feite wordt het deel van de oceaan dat dieper is dan slechts 200 meter beschouwd als de “diepe zee”. Een deel van de oceanen gaat echter tot dieptes van enkele kilometers. Maar wat is nu precies het diepste deel van de oceaan?

Wetenschappelijk gesproken verwijst het diepste deel van de oceaan naar de maximale diepte van een punt dat kan worden bereikt of gedefinieerd. Elk van deze diepste delen van de oceaan wordt aangeduid als diepe geulen.

Bekend als de hadal-zone, is de bodem van de diepste zeegeul het resultaat van duikende geulen die zijn ontstaan door verschuivende tektonische platen.

Op dit moment zijn er 46 hadal-gebieden verspreid over de oceanen en de mens weet heel weinig over deze gebieden, omdat het heel moeilijk is deze delen van de oceanen te bestuderen. Hier is een lijst van tien van dergelijke punten die de diepste punten van oceanen markeren.

Mariana Trench

Gelegen in de westelijke Stille Oceaan, wordt de Marina Trench beschouwd als het diepste deel van het aardoppervlak. In feite is het de Challenger Deep in de Mariana Trench die bekend staat als het diepste punt.

Afgebeeld als een halvemaanvormig litteken, meet de geul ongeveer 2.550 km lang, gemiddeld 69 km breed en heeft een maximale diepte van 10,91 km bij de Challenger Deep. Tegelijkertijd hebben sommige andere inspanningen het diepste gedeelte op 11,034 km gemeten.

De diepe gaten in de Marianagoot zijn ontstaan als gevolg van de botsing van samenkomende platen van oceanische lithosfeer. Tijdens de botsing daalt één plaat af in de mantel en de neerwaartse buiging vormt een trog op de lijn van contact tussen de platen.

Op de bodem van de Marianagoot is de dichtheid van het water met 4,96% verhoogd als gevolg van de hoge druk op de zeebodem. Tijdens de expedities die op verschillende tijdstippen zijn uitgevoerd, is echter de aanwezigheid van grote wezens waargenomen, zoals een platvis, grote garnalen, enorme schaaldieren en zelfs een niet-geïdentificeerde soort slakvis.

Tonga Trench

De Tonga Trench ligt in het zuidwesten van de Stille Oceaan en aan het noordelijke uiteinde van de Kermadec Tonga Subduction Zone. De Tonga Trench ligt ongeveer 10,882 km onder de zeespiegel. Het diepste punt van de Tonga-geul, bekend als de Horizon Deep, wordt beschouwd als het op één na diepste punt op aarde na de Challenger Deep en de diepste geul van het zuidelijk halfrond.

Stretches at a distance of 2,500 km from New Zealand’s North Island northeast to the island of Tonga, the Tonga trench was formed due to the subduction of the Pacific plate by the Tonga plate.

Researchers have also found that these plate movements also cause large volcanoes in the Japan trench as well as the Mariana trench. According to marine scientists, the sediments of the Horizon Deep houses a community of roundworms.

Philippine Trench

The third deepest point in the world, the Galathea Depth in the Philippine trench is 10.54 km below sea level. Deze onderzeese geul, ook bekend als Mindanao Trench, bevindt zich in de Filippijnse Zee en strekt zich uit over een lengte van 1.320 km en een breedte van 30 km in het oosten van de Filippijnen.

Van de andere geulen in de Filippijnse Zee is deze geul ontstaan als gevolg van een botsing tussen de Euraziatische plaat en de kleinere Filippijnse plaat. De andere grote geulen in de Filippijnse zee zijn de Manila geul, de Oost-Luzon geul, de Negros geul, de Sulu geul en de Cotabato geul.

Wetenschappers beschouwden de Filippijnse geul tot 1970 als het diepste punt van de planeet. Volgens wetenschappers is de Filippijnse geul jonger dan 8-9 miljoen jaar geleden.

Kuril- Kamchatka geul

Een ander diepste deel van de oceaan dat tot de Stille Oceaan behoort, deze geul ligt op een aanzienlijke diepte van 10,5 km onder de zeespiegel. Deze geul, die dicht bij het Kuril eiland en voor de kust van Kamchatka ligt, is verantwoordelijk voor een aantal oceaanbedding vulkanische activiteiten in de regio.

De geul werd gevormd als gevolg van de subductiezone die zich in het late Krijt ontwikkelde, waardoor de Kuril eiland en de Kamchatka vulkanische bogen ontstonden.

Kermadec Trench

Een andere onderzeese geul ligt op de bodem van de Zuidelijke Stille Oceaan, de Kermadec Trench strekt zich uit over een afstand van ongeveer 1000 km tussen de Louisville Seamount Chain en het Hikurangi Plateau.

Gevormd door de subductie van de Pacifische plaat onder het Indo-Australische Plat, heeft de Kermadec Trench een maximale diepte van 1o,04 km.

Samen met de Tonga Trench in het noorden vormt de Kermadec Trench het 2.000 km lange, bijna lineaire Kermadec-Tonga subductiesysteem.

De geul is ook de thuishaven van een verscheidenheid aan soorten, waaronder een soort reuzenamfipode, met een lengte van ongeveer 34 cm, op de bodem van de geul. Een paar jaar geleden kwam de Kermadec Trench in het nieuws nadat de Nereus, een onbemande onderzoeksonderzeeër, implodeerde vanwege de hoge druk op een diepte van 9.990 meter terwijl hij verkenningen uitvoerde in de Kermadec Trench.

Izu-Ogasawara Trench

De Izu-Ogasawara Trench, gelegen in het westelijk deel van de Stille Oceaan, heeft een maximale diepte van 9,78 km. Deze diepe geul, ook bekend als de Izu-Bonin geul, strekt zich uit van Japan tot het noordelijke deel van de Mariana geul en is tevens een verlenging van de Japan geul. Naast de Izu-Ogasawara geul bevinden zich in het westelijk deel van de Stille Oceaan de Izu geul en de Bonin geul.

Japan Trench

Een andere diepe onderzeese geul ten oosten van de Japanse eilanden, de Japan trench (zoals te zien op bovenstaande afbeelding) maakt deel uit van de Pacific Ring of Fire in de noordelijke Stille Oceaan. Met een maximale diepte van 9 km strekt de Japanse geul zich uit van de Kuril eilanden tot de Bonin eilanden en is tevens het verlengde van de Kuril-Kamchatka geul en de Izu-Ogasawara geul naar respectievelijk het noorden en zuiden.

De geul werd gevormd door de subductie van de oceanische Pacifische plaat onder de continentale Okhotsk plaat. En, het zijn de tsunami’s en aardbevingen die leiden tot de beweging op de subductiezone met de Japan Trench.

Puerto Rico Trench

Gelegen tussen de Caribische Zee en de Atlantische Oceaan, markeert de Puerto Rico geul het diepste punt in deze regio en het achtste diepste punt dat op het aardoppervlak te vinden is.

Ligt op een diepte van 8.64 km, gespot bij Milwaukee Deep en meet een lengte van meer dan 800 km, is deze geul verantwoordelijk geweest voor vele tragische tsunami’s en aardbevingen in deze regio.

Er wordt nu al geruime tijd gewerkt aan het volledig in kaart brengen van deze geul. Het was de Franse bathyscaphe Archimède die in 1964 voor het eerst een poging deed om de zeebodem te verkennen en in 2012 werd een robotvoertuig naar de geul gestuurd om de kenmerken van de geul te bestuderen.

South Sandwich Trench

De diepste geul in de Atlantische Oceaan na Puerto Rico Trench, South Sandwich Trench ligt op een diepte van ongeveer 8.42 km, beschreven als Meteor Deep en loopt meer dan 956 km, waardoor het een van de meest opvallende geulen van de wereld is.

Deze geul ligt 100 km ten oosten van de South Sandwich Islands in de zuidelijke Atlantische Oceaan en werd gevormd door de subductie van het zuidelijkste deel van de Zuid-Amerikaanse Plaat onder de kleine South Sandwich Plaat. Deze South Sandwich Trench is ook geassocieerd met een actieve vulkanische boog.

Peru-Chile Trench

De Peru-Chile Trench (de Atacama Trench) ligt ongeveer 160 km uit de kust van Peru en Chili in het oosten van de Stille Oceaan. De Atacama geul heeft een maximale diepte van 8,06 km onder de zeespiegel. Het diepste punt van de geul staat bekend als Richards Deep.

De geul meet ongeveer 5.900 km in lengte en 64 km in gemiddelde breedte terwijl hij een oppervlakte van ongeveer 590.000 vierkante kilometer beslaat. De Atacama geul is ontstaan als gevolg van een convergerende grens tussen de subducterende Nazca en de Zuid-Amerikaanse platen.

Je wilt misschien ook het volgende lezen:

• Verschillende soorten zeegolven: A Comprehensive List
• Top 10 Amazing Ocean Mysteries and Phenomena
• What is the Pacific Ocean Garbage Patch?

Disclaimer: De standpunten van de auteurs in dit artikel komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van Marine Insight. Gegevens en grafieken, indien gebruikt, in het artikel zijn afkomstig van beschikbare informatie en zijn niet geverifieerd door een wettelijke autoriteit. De auteur en Marine Insight beweren niet dat deze accuraat zijn en aanvaarden geen enkele verantwoordelijkheid daarvoor. De standpunten vormen slechts de meningen en vormen geen richtlijnen of aanbevelingen over de te volgen handelwijze van de lezer.

Het artikel of afbeeldingen mogen niet worden gereproduceerd, gekopieerd, gedeeld of gebruikt in welke vorm dan ook zonder toestemming van de auteur en Marine Insight.

Tags: deepest parts of the ocean