13 Leuke weetjes over fretten

Gelukkige Nationale Frettendag! Ter ere van deze feestdag kunt u hier uw kennis opfrissen over ieders favoriete (en langste) bunzingachtige huisdier.

Fretten zijn al een hele tijd tam.

Public Domain, Wikimedia Commons

Het is onduidelijk wanneer fretten precies voor het eerst gedomesticeerd werden, maar de beestjes hebben een lange en verhalende geschiedenis. Griekse geleerden – Aristoteles in 350 v. Chr. en Arristophanes in 450 v. Chr. – schreven over een fretachtig dier. Sommige overleveringen beweren dat de oude Egyptenaren ze zelfs als huisdier hielden, maar de afwezigheid van botten van fretten in onderzochte graven werpt twijfel over die bewering. Er zijn resten gevonden in een middeleeuws kasteel in België, maar in geen enkel geschrift uit die tijd wordt melding gemaakt van de dieren. Het is ook mogelijk dat de fret uitsluitend een huisdier van de lagere klasse was, wat het gebrek aan documentatie zou verklaren.

In de late 15e eeuw schilderde Leonardo da Vinci Cecilia Gallerani met een wezelachtig schepsel in haar hand. Hoewel het dier een hermelijn wordt genoemd, geloven veel geleerden dat het eigenlijk een fret is.

Ze zijn verwant aan bunzingen.

iStock

Fretten zijn de gedomesticeerde ondersoort van de Europese bunzing. Ze kunnen gemakkelijk met elkaar kruisen en zo nakomelingen voortbrengen die sterk lijken op tamme fretten.

Wanneer ze bedreigd worden, gaan fretten dansen.

In het wild voeren fretten en hermelijnen een hypnotiserende dans uit die hun prooi in een trance brengt. Tamme fretten voeren deze dans ook uit, maar ze gebruiken hem om te spelen in plaats van te jagen. Ze buigen hun rug, schudden hun staart, en bewegen van links naar rechts. Dit tapijtje is meestal een teken dat de fret blij is en plezier heeft.

Zwartvoetige fretten eten bijna uitsluitend prairiehonden.

iStock

Wilde zwartvoetige fretten, of Amerikaanse bunzingen, leven in het midden van Noord-Amerika en doen zich tegoed aan nietsvermoedende prairiehonden. Wetenschappers ontdekten dat in South Dakota 91 procent van het dieet van de zwartvoetige fret uit prairiehonden bestond.

Helaas heeft hun belangrijkste voedselbron grotere problemen dan opgegeten te worden: De Zwarte Dood. De pest is niet langer een zorg voor de meeste mensen, maar het heeft de neiging om hele kolonies van zwartvoetige prairiehonden uit te roeien. Deze bedreiging is een reëel probleem voor de met uitsterven bedreigde zwartvoetige fretten, die omkomen zonder hun favoriete voedsel. Gelukkig hebben onderzoekers een vaccin gevonden dat de kleine knaagdieren gezond zou kunnen houden. Momenteel wordt getest of het vaccin ook in het wild werkt.

Een groep fretten wordt een bedrijf genoemd.

iStock

Nu dat is nog eens een professioneel huisdier!

Fretten kunnen worden gebruikt om op konijnen te jagen.

De jacht op konijnen met fretten is een populaire sport in Engeland. De fretten rennen in konijnenholen om de prooi uit zijn schuilplaats te jagen. Als de konijnen uit hun holen vluchten, vangen menselijke jagers ze in netten. De kleine jagers dragen frettenhalsbanden, zodat hun baasjes hen met een schop te hulp kunnen schieten als ze een konijn onder de grond op het spoor komen.

Ze kunnen samenwerken met valken.

Valkenjagers gebruiken fretten in een soortgelijke rol; het enige verschil is dat de fretten worden gebruikt om de prooi naar de valken te brengen. De twee dieren vormen een geweldig jachtteam.

Sommige fretten hebben een baan.

iStock

Gekend om hun liefde voor graven, kunnen fretten hun vaardigheid om door buizen te lopen voor verschillende professionele doeleinden gebruiken. Wanneer draden niet met stangen door buizen of tunnels kunnen worden geduwd, kunnen de kleine beestjes een handje toesteken. Ze staan bekend om het trekken van kabels door ondergrondse tunnels, en hebben zelfs geholpen bij het leggen van kabels voor het Londense Party in the Park-concert in 1999.

Een beroemde fret, Felicia genaamd, hielp in 1971 bij het schoonmaken van pijpen in het Meson Laboratorium van Fermilab. Met een wattenstaafje aan haar halsband kon ze ongewenst afval opruimen. Hoewel Felicia slechts 35 dollar kostte, bespaarde ze het lab waarschijnlijk duizenden dollars.

Frettenracen is een populaire sport.

John Mauremootoo, Flickr // CC BY-NC-SA 2.0

Ferret racing is een populaire sport in Londen waarbij fretten tegen elkaar racen door afvoerpijpen. Een klein stukje van de pijp wordt verwijderd en vervangen door kippengaas, zodat de kijkers kunnen zien wanneer de dieren halverwege zijn.

Oplichters hebben fretten op steroïden als poedels verkocht.

Als je een klein exotisch hondje wilt aanschaffen, moet je oppassen dat je geen fret koopt. In 2013 werden sommige Argentijnen misleid tot het kopen van namaak dwergpoedels. Fretten kregen steroïden en nieuwe kapsels voordat ze werden voorgedaan als kleine rashondjes. De eigenaars hadden vaak niet door dat ze per ongeluk gedrogeerde fretten hadden gekocht totdat ze de dierenarts bezochten voor inentingen.

Ferrten kunnen sterven als ze te lang niet paren.

iStock

Unspayed females need to mate or run the risk of producing too much estrogen. The overproduction can lead to estrogen toxicity, or hyperestrogenism. This condition can lead to anemia, clotting, and death.

Scientists fiddled with a ferret’s brain and made a startling discovery.

iStock

In the 1990s, neuroscientists at MIT reconfigured baby ferrets’ brains so that the critters’ retinas were connected to their auditory cortexes. They expected the ferrets to go blind, but miraculously, they readjusted so that the auditory cortex worked like the visual cortex; they could see using the part of the brain normally used for hearing. This discovery showed that the brain is adaptable and makes use of what’s available. ”Het wacht gewoon op signalen uit de omgeving en zal zichzelf bedraden op basis van de input die het krijgt,” vertelde Dr. Jon Kaas, een professor in de psychologie aan de Vanderbilt University, aan The New York Times in 2000.

Ze houden van springen.

Maar soms landen ze op ongelukkige plaatsen.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen in 2015.