15 Computerspellen uit de jaren 90 die leren ongelooflijk leuk maakten

Echt waar: Ik vind leren altijd leuk. (Ja, ik ben absoluut een Ravenclaw. Waarom vraag je dat?) Maar als het een letterlijk spel is? Dan is het nog beter, vooral als je een kind bent. Dit is waarschijnlijk de reden waarom er zoveel fantastische educatieve computerspelletjes uit de jaren 90 waren – de opkomst van thuiscomputers (en, bij uitbreiding, de opkomst van computers in het klaslokaal) tijdens de jaren 90 opende een hele wereld van mogelijkheden, waaronder tonnen manieren om leren een feest te maken voor de opkomende generaties. En weet je wat? Deze spelletjes zijn nog steeds leuk. En ja, ik zeg dat als een volwassene; ga pas terug naar de games die je leuk vond toen je 10 was als je ze hebt geprobeerd.

Zoals vaak het geval is met de dingen die we ons uit de jaren ’90 herinneren, zijn veel van de games waarmee wij, die in dat decennium opgroeiden, onze dagen vulden, oorspronkelijk lang voor de jaren ’90 ontwikkeld en uitgebracht. Dat is misschien de reden waarom ook baby’s uit de jaren ’80 er een zekere voorliefde voor hebben; veel van die spellen dateren namelijk uit het decennium waarin wij zijn geboren. Sommige maakten deel uit van langlopende series, terwijl nog andere een aantal remakes en reboots kregen naarmate de technologie verbeterde. De graphics zijn nu misschien lachwekkend, maar vergeet niet dat ze ooit het toppunt van technologische prestatie waren.

Dus, in de geest van nostalgie, hier zijn 15 computerspellen uit de jaren ’90 die leren ongelooflijk leuk maakten. De meeste zijn nu op internet te spelen, dus in deze gevallen heb ik ook links opgenomen naar waar ze te vinden zijn – vaak een app store of de glorieuze verzameling browser-gebaseerde, geëmuleerde DOS-spellen van het Internet Archive.

veel plezier, kinderen!

Number Munchers en Word Munchers

De Munchers-serie is gemaakt door het Minnesota Educational Computing Consortium – of, onder een naam waarmee je misschien beter bekend bent, MECC. Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik heb levendige herinneringen aan die vier letters die op een groot aantal van de educatieve spellen stonden die ik op school speelde; het bedrijf dateerde uit 1973 en was ook verantwoordelijk voor spellen als de bedrijfssimulator Lemonade Stand en het verhalenspel Storybook Weaver.

Het concept van de Munchers-serie was simpel: Ze leerden kinderen de basis van wiskunde en grammatica. Number Munchers werd oorspronkelijk uitgebracht in 1990 voor de Apple II, terwijl Word Munchers een paar jaar eerder was verschenen in 1985. Qua gameplay functioneerden beide series als een soort beurt-gebaseerde versie van Pacman; het doel was om alle getallen of woorden “op te eten” die overeenkwamen met de instructies op het scherm (veelvouden van vijf, etc.) zonder gepakt te worden door een Troggle.

Wat zijn Troggles precies? Geen idee, maar ze zijn onverzadigbaar.

Math Blaster!

Het originele Math Blaster! werd in 1983 uitgebracht door de inmiddels failliete ontwikkelaar Davidson & Associates, maar pas in de jaren ’90 kwam de serie echt op gang. Tussen 1990 en 1999 werden maar liefst 20 spellen uitgebracht in het Blaster Learning System – en wat verbazingwekkend is, tussen 2000 en 2008 druppelden er nog een paar vervolgspellen uit. Wiskunde was niet het enige onderwerp dat in de serie aan bod kwam; Reading Blaster!, bijvoorbeeld, onderwees taalvaardigheid. Een Science Blaster! Jr. werd op een gegeven moment ook uitgebracht, maar door gebrek aan populariteit was dit het enige deel in de serie dat op wetenschap gebaseerde onderwerpen behandelde.

Math Blaster! is nu online beschikbaar om te spelen; bovendien zijn er in oktober 2013 een aantal ports van het wiskundespel verschenen als Android-apps, dus de serie lijkt springlevend (zij het enigszins bevroren in de tijd).

Scooter’s Magic Castle

Zoals veel vroege computerspellen bestond Scooter’s Magic Castle uit een relatief grote omgeving vol met wat we nu minigames noemen. Het spel werd in 1993 uitgebracht onder de paraplu van EA*Kids van Electronic Arts en bestond uit spelers die de rol aannamen van een elfachtig wezen met een blauwe tuniek, rode gympen en een rode baseballpet die achterstevoren was gekeerd (de jaren ’90!) of die hen gewoon hielpen terwijl ze zich een weg baanden door een reeks activiteiten. Deze activiteiten waren ontworpen om alles te leren, van het oplossen van problemen tot typen; je kon zelfs vreselijke MIDI-muziek maken door een set kleurrijke trappen op en af te springen.

Scooter’s Magic Castle heeft ook een super earworm-y themalied, dus als je dat nu voor de rest van de dag in je hoofd hebt zitten… sorry. Mijn fout.

De Carmen Sandiego-serie

Een lijst van leerzame computerspellen uit de jaren 90 zou niet compleet zijn zonder een optreden van dit mysterieuze, criminele meesterbrein met een regenjas aan. De vier belangrijkste delen van de serie – Where in the World, Where in the U.S.A., Where in Europe en Where in Time – werden allemaal tussen 1985 en 1989 uitgebracht door Broderbund; de luxeversies van Where in the World en Where in the U.S.A. verschenen echter in 1992 en 1993, en het zijn dan ook deze versies die de meeste kinderen uit de jaren ’90 zich nog zo dierbaar herinneren. Er was geen betere manier om aardrijkskunde te leren – en hé, Where in the World deluxe is speelbaar op het Internet Archive, dus het lijkt erop dat ik net heb uitgevonden wat ik dit weekend met mezelf ga doen.

Leuk weetje: in 2011 was er een Facebook-versie van Where in the World beschikbaar om te spelen; ik weet niet hoe ik die heb gemist, maar hij bleef bestaan tot 2012.

Kindercomp

Ik dateer mezelf nu echt, maar Kindercomp is waarschijnlijk het eerste computerspel dat ik me kan herinneren gespeeld te hebben. Het spel werd in 1983 uitgebracht door Spinnaker Software Corporation en was precies het soort spel dat zeer jonge kinderen aansprak: Het bestond uit zes minigames die kinderen wegwijs maakten op het toetsenbord door ze plaatjes te laten tekenen, paren te laten vormen, en andere eenvoudige activiteiten. Het spel dat ik me herinner is de versie van 1984, maar het Internet Archive heeft er een heleboel beschikbaar, dus leef je uit. Als je een kind in je leven hebt dat een jaar of 3 is, is het misschien leuk om met hem of haar te spelen!

Mario Teaches Typing

Als kind in een huis vol gamers was ik natuurlijk dol op Mario Teaches Typing, dat begin jaren ’90 voor het eerst op de markt kwam. In dit spel, een van de vele educatieve Mario-spellen die tussen 1988 en 1996 op de markt kwamen, leerde de pixelige loodgieter ons typen. Als je de juiste toets aansloeg, kon Mario blokken raken, op Koopa Troopas springen, enzovoort. Nintendo had bijna geen hand in de ontwikkeling van deze spellen (in tegenstelling tot de strakke greep die het bedrijf tegenwoordig op de teugels van zijn eigendommen houdt), maar ze bleken toch populair.

Ik zal eerlijk zijn: ik heb eigenlijk leren typen door chatrooms te bezoeken. Het resultaat is dat ik een indrukwekkend aantal woorden per minuut kan typen; maar ik gebruik absoluut niet de “juiste” vingers. Ach ja. Als het maar werkt, toch?

Mavis Beacon leert typen

Mario stond misschien wel op de tweede plaats na Mavis Beacon in de wereld van geliefde typeprogramma’s – en bovendien is het er nog steeds: De eerste versie verscheen in 1987, en sindsdien is het vrijwel altijd in productie gebleven en heeft het steeds nieuwe en verbeterde updates gekregen. U kunt het nu gratis downloaden als u wilt.

Ik was overigens absoluut ontzet toen ik onlangs hoorde dat Mavis Beacon geen echte persoon is. Ze is verzonnen om het programma een gezicht te geven in een tijdperk waarin mensen nog niet regelmatig werden geassocieerd met computer- en videospelletjes (alles is gelogen). The Chessmaster 2000 uit 1985 had laten zien hoe effectief het zetten van een echt persoon op de cover van een computerspel kon zijn; de tovenaar op de doos werd gespeeld door acteur Will Hare, meldde Vice in 2015. Mavis werd de volgende incarnatie van deze strategie, zoals uitgebeeld door Renee L’Esperance.

3D Dinosaur Adventure

Gelanceerd door Knowledge Adventure in 1993, was 3D Dinosaur Adventure niet veel meer dan een veredelde encyclopedie gespecialiseerd in wat we op dat moment wisten over dinosaurussen (waarvan sindsdien is vastgesteld dat er veel vreselijk mis was, ook al maakte de brontosaurus in 2015 wel een triomfantelijke comeback). Dat maakte echter niet uit, want dinosaurussen.

Ook bevatte 3D Dinosaur Adventure een mini-game genaamd “Save The Dinosaurs” – die, om heel eerlijk te zijn, ronduit angstaanjagend was. Spelers moesten zich een weg banen door een reeks doolhofachtige gangen om 15 soorten dinosaurussen te vinden en te redden voordat de tijd om was – en met “voordat de tijd om was,” bedoel ik “voordat de komeet die alle dinosaurussen uitroeide op de aarde neerstortte, terwijl jij en de dino’s nog op de planeet waren.”

geen druk.

Odell Lake

Zoals de serie Munchers werd Odell Lake gemaakt door MECC en was daarom een vaste waarde in menig computerlokaal van een basisschool. Het spel debuteerde in het begin van de jaren tachtig, maar bleef daarna nog lang bestaan; daarom herinneren veel kinderen uit de jaren negentig zich dat ze het speelden toen we jong waren.

In alle eerlijkheid, het was niet echt spannend – alles wat je deed was rondzwemmen als een vis, proberen uit te vinden of je moest eten, negeren, of wegrennen van elke andere vis die je tegenkwam. Ik ben ook niet helemaal duidelijk over waarom dit werd geclassificeerd als een educatieve activiteit; Giant Bomb suggereert het leerde kinderen over voedselketens en roofdier / prooi relaties, maar ik … duidelijk niet dat takeaway van te krijgen. Maar hey, ik denk dat overleving vaardigheden zijn ook belangrijk, toch?

Odell Lake bestaat echt, trouwens; het ligt in Oregon.

Lezerskonijn

Kent u het oude gezegde, als het niet kapot is, repareer het dan niet? Dat is zo ongeveer de Reader Rabbit-serie in een spreekwoordelijke notendop: Het is zo effectief in het leren lezen en schrijven van kinderen dat het sinds de lancering van het eerste spel in 1984 nog steeds bestaat. Er is een enorme lijst van Reader Rabbit titels verspreid over de educatieve computergeschiedenis; op het hoogtepunt van de serie in de late jaren ’90, werden er zes tot zeven titels per jaar uitgebracht. De productie is sindsdien natuurlijk afgenomen, maar het opmerkelijke is dat de serie nog steeds bestaat.

De laatste grote PC-uitgave van een Reader Rabbit-game was in 2010, maar een aantal titels is sindsdien verschenen als iOS-app. Veel van de spellen zijn natuurlijk ook online te spelen met dank aan het Internet Archive.

Mixed-Up Mother Goose

Mixed-Up Mother Goose had niet veel herspeelwaarde; het ging erom alle kinderrijmpjes die “door elkaar” waren gehaald uit te zoeken en weer op volgorde te zetten, dus als je dat één keer had gedaan, was je werk gedaan. De wereld waarin het spel zich afspeelde was echter zo verrukkelijk dat ik het als klein kind steeds weer opnieuw speelde. Uitgebracht door Sierra in 1987, met een handvol remakes die met regelmatige tussenpozen verschenen in de jaren ’90, was het een point-and-click avonturenspel dat aanmoedigde om problemen op te lossen; het krijgt ook bonuspunten voor het hebben van tonnen relatief diverse avatar opties – iets dat toen nog zeldzamer was dan nu. (En, weet je, het is nog steeds een probleem decennia later, dus dat is … echt iets te zeggen.)

Super Solvers: Treasure Mountain

Ik zal eerlijk zijn: ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik Treasure Mountain uit 1990, Treasure Cove of een van de andere Treasure-titels uit deze serie heb gespeeld. Veel andere mensen schijnen zich deze spellen echter met plezier te herinneren, dus ik denk dat ze het verdienen om hier te worden opgenomen. Zoals vele educatieve spelletjes, bevatte 1990’s Treasure Mountain – een creatie van The Learning Company, zoals de Reader Rabbit series – het oplossen van raadsels die je naar sleutels leidden die elk opeenvolgend level ontsloten. Je verzamelde ook schatten en bracht ze terug naar de kist op de top van de berg, als je daar aankwam. Een prijs werd uitgereikt voor het terugbrengen van de schat in de kist.

Treasure Mountain en Treasure Cove waren beide gericht op algemene begrijpend lezen en basis wiskunde vaardigheden, maar andere items in de Super Solvers-serie hadden betrekking op meer gespecialiseerde vaardigheden, waaronder deductief redeneren en logica.

De Dr. Brain-serie

Toegegeven, ik heb het vierde spel in Sierra On-Line’s langlopende Dr. Brain-serie nooit gespeeld, en ik was geen grote fan van het derde – maar de eerste twee? Klassieker. The Castle of Dr. Brain , uitgebracht in 1991, en het vervolg, The Island of Dr. Brain uit 1992, waren een stapje hoger dan veel van de andere puzzelspellen die er waren; ze waren gericht op iets oudere kinderen, dus er kwam meer bij elke puzzel kijken dan alleen het kiezen van een passende vorm of het selecteren van het volgende nummer in een reeks.

Sierra fuseerde met een ander educatief game bedrijf, Bright Star Technology, na de release van The Island of Dr. Brain; de franchise werd toen overgedragen aan een team van Bright Star, wat zou kunnen verklaren waarom 1995’s The Lost Mind of Dr. Brain en 1996’s The Time Warp of Dr. Brain zo verschillend waren van de eerste twee delen in de serie.

Eagle Eye Mysteries

Net als Scooter’s Magic Castle, kwamen Eagle Eye Mysteries uit 1993 en Eagle Eyes Mysteries in London uit 1994 tot ons met dank aan de nu helaas ter ziele gegane EA* Kids divisie van Electronic Arts. In tegenstelling tot Scooter’s Magic Castle, waren ze bedoeld voor een ouder publiek. De spellen volgden broers en zussen Jake en Jennifer Eagle terwijl ze mysteries oplosten in eerst hun thuisstad en daarna niet in Londen – in tegenstelling tot een gemoderniseerde, digitale versie van Encyclopedia Brown. Als je een piepkleine fan was van whodunnits, was dit het spel voor jou; het hielp je om verschillende stukjes informatie samen te voegen tot een volledig beeld ontstond. Een waardevolle vaardigheid om te hebben, vind ik.

Oregon Trail

Ah, ja: Oregon Trail, het spel dat verantwoordelijk is voor ontelbare doden door dysenterie, vele verdrinkingen van ossen die probeerden de rivier door te steken, maar daar niet in slaagden, en een overvloed aan memes. Voor iedereen die ermee is opgegroeid, is het een geschenk dat blijft geven.

Over mensen die ermee zijn opgegroeid gesproken, misschien valt een onverwacht groot deel van de bevolking in deze categorie. Oorspronkelijk ontwikkeld in 1971 en gelanceerd door MECC in 1974, zijn er sindsdien ruwweg 20 versies van het spel uitgebracht – waarvan de meeste, geloof het of niet, in 2018 arriveerde als een handheld-spel vergelijkbaar met de Tiger Electronics-spellen die veel kinderen uit de jaren ’80 speelden. Ogenschijnlijk leerde het kinderen hoe het was om de Oregon Trail te reizen in een huifkar in 1848; practically speaking, though, it mostly taught us about frustration.

Also: Never ford the river. Always caulk your wagon and float it.

Your oxen will thank you.