1st Special Forces Operational Detachment-Delta (1st SFOD-D, aka Delta Force)

december 28, 2021admin

1.0 Introduction

“Wanted: Volunteers for Project Delta. Will guarantee you a medal. A body bag. Of allebei.”

Dit artikel beschrijft het 1st Special Forces Operational Detachment – Delta (1st SFOD-D) van het Amerikaanse leger, beter bekend als Delta Force.

Delta Force wordt een ‘black ops’-eenheid genoemd, wat over het algemeen betekent dat missies plausibel te ontkennen zijn of dat er geen bevestigde of onbevestigde betrokkenheid is, en er wordt dan ook heel weinig over gerept door het Amerikaanse leger.

Delta Force is ook bekend (officieel en officieus) als de Combat Applications Group (CAG), ‘The Unit’, D-Boys of binnen JSOC als Task Force Green (Naylor, 2015). Het staat ook wel eens bekend als de Army Compartmentalised Elements (ACE).

“…de ‘Delta Force’, ‘The Ranch’, ‘The Farm’, ‘Behind the Fence’, of, zoals we het in A Squadron gekscherend noemden, ‘The After-Charlie Force’ of de ‘Before-Echo Force’ – waarbij we de geheime letter Delta vermeden en kozen voor zijn linker- en rechterburen in het alfabet, Charlie en Echo.” (Hand, 2015).

Delta Force is een speciale missie-eenheid van het US Army Special Operations Command (USASOC), onder operationele controle van het US Joint Special Operations Command (JSOC), en is een van de verschillende Special Operations Forces (SOF) eenheden van het Amerikaanse leger.

Hoewel Delta Force deel uitmaakt van het Amerikaanse leger rekruteert het personeel uit het hele militaire spectrum, waardoor zowel SOF als conventionele troepen kandidaten kunnen solliciteren.

Verondersteld wordt dat de Special Operations Group (SOG) van de uiterst geheimzinnige Special Activities Division (SAD) – onderdeel van de Amerikaanse Central Intelligence Agency of CIA (Amerika’s externe inlichtingendienst) – vaak samenwerkt met, en rekruteert, Operators van Delta Force (Waller, 2003).

Het artikel geeft een achtergrond van Delta Force, inclusief een korte geschiedenis en haar missie in deel twee. In deel drie wordt de organisatie beschreven, waarbij de verschillende elementen binnen Delta Force worden geschetst, waarna in deel vier de werving, selectie en training van de kandidaten wordt geschetst. Deel vijf tenslotte bevat een interessant feit en een aantal nuttige links, boeken en referenties.

DEEL TWEE: ACHTERGROND

Commando Knife, Fairbairn Sykes De oprichting van Delta Force, in november 1977, wordt vaak toegeschreven aan de visie en het doorzettingsvermogen van één individu.

Kolonel (OF-5) Charles ‘Charlie’ Alvin Beckwith was een US Army Special Forces officier, veteraan van de Vietnam oorlog (jaren ’60 en ’70) en uitwisselingsofficier met de Britse SAS tijdens de Malayan Emergency (die plaatsvond tussen 1948 en 1960). In Vietnam leidde Beckwith een programma genaamd “Project Delta”, dat tot doel had geheime operaties uit te voeren tegen de Viet Cong en het reguliere Noord-Vietnamese leger (NVA).

Na zijn terugkeer van zijn Britse SAS-uitwisseling presenteerde Beckwith een gedetailleerd rapport waarin hij, vanuit zijn standpunt, wees op de kwetsbaarheid van het Amerikaanse leger omdat het niet beschikte over een eenheid van het SAS-type; in de jaren zestig richtten de Special Forces van het Amerikaanse leger zich op onconventionele oorlogsvoering en niet op terrorismebestrijding.

Na talrijke, goed gepubliceerde terroristische incidenten van buitenaf in de jaren zeventig besloot de Amerikaanse regering een voltijdse antiterreureenheid op te richten, waarbij Beckwith de eerste commanding officer (CO) van Delta Force werd (Beckwith, 2000). Kolonel (OF-5) Henry Thomas was een medeoprichter van de eenheid (Goolsby, 2016).

Goolsby (2016) stelt:

“Volgens historische verslagen werd eind augustus 1976 een conferentie gehouden op de Army Infantry School in Fort Benning, Georgia, om de rol van de lichte infanteriedivisie te onderzoeken. Tijdens deze conferentie werd gesuggereerd dat het leger een eenheid zou moeten oprichten vergelijkbaar met de Britse Special Air Service. Die vormde zich in 1941 om zich bezig te houden met heimelijke verkenning, contraterrorisme, directe actie, gijzelingsredding en het verzamelen van menselijke inlichtingen.

Col. Charlie Beckwith, commandant van de Special Forces School, en Col. Henry kregen de taak om deze speciale strijdmacht te ontwikkelen. Tijdens de vele maanden van ontwikkeling, stelde Kol. Beckwith de naam Delta voor, die werd goedgekeurd. Op 19 november 1977 werd Delta Force geactiveerd.”

Beckwith betoogde dat het ongeveer 24 maanden zou duren om de eenheid operationeel gereed te krijgen, en stelde wat bekend stond als het ‘Robert Redford Paper’ op om het tijdschema te rechtvaardigen (in het paper beschreef Delta Force zijn behoeften en historische precedenten voor een selectie-/beoordelingsproces in vier fasen) (Beckwith, 2000).

In de beginjaren moesten rekruten zich melden in een geheime hoek van het expansieve Fort Bragg, in North Carolina, waar ze een rigoureus selectieproces zouden ondergaan (Haney, 2013). Succesvolle kandidaten zouden dan verder gaan met gevorderd werk in explosieven, wapens en het bestuderen van vliegtuigen om onder andere gijzelaarsreddingen te plannen. Het ‘eindexamen’, zoals Haney (2013) het omschrijft, hield in dat de kandidaten naar Washington D.C. werden gestuurd, precieze opdrachten kregen en de opdracht kregen om het Federal Bureau of Investigation (FBI) te ontwijken (Section 2.2) (Haney, 2013).

Terwijl Delta Force zich aan het voorbereiden was, kreeg kolonel (OF-5) Bob ‘Black Gloves’ Mountel van de 5th Special Forces Group de opdracht om een eenheid op te richten, ‘Blue light’ genoemd, “…om het gat op korte termijn te dichten…” dat bestond totdat Delta Force klaar was (Beckwith, 2000, p.131).

In november 1979 werden een aantal Amerikaanse diplomaten en burgers gevangen genomen en vastgehouden in de Amerikaanse ambassade in Teheran, Iran. Operatie Eagle Claw werd opgezet, waarbij ook Delta Force betrokken was, met het doel de gijzelaars te redden op 24/25 april 1980. De operatie werd afgebroken als gevolg van verschillende problemen, waaronder een vliegramp die verscheidene doden tot gevolg had.

Daarop werd een commissie ingesteld om de gebeurtenissen voorafgaand aan en tijdens de noodlottige operatie te evalueren. Dit resulteerde in de oprichting van het 160e Special Operations Aviation Regiment (Airborne) voor speciale operaties waarbij luchtsteun nodig was, de US Navy’s Special Warfare Development Group (ook bekend als SEAL Team Six), en de oprichting van het Joint Special Operations Command voor het commando en de controle (C2) van de antiterrorisme-eenheden van het Amerikaanse leger.

Delta Force is betrokken geweest bij een aantal operaties, waaronder:

Pan American Games (1979): Delta Force wordt ingezet in Puerto Rico als anti-terreurcel, waarin ook elementen van het Hostage Rescue Team van de FBI zijn opgenomen.
Operatie Eagle Claw (1980): Vrijlating van Amerikaanse gijzelaars in de Amerikaanse ambassade in Teheran, Iran.
Operatie Urgent Fury (1983): Delta Force valt de gevangenis in Richmond Hill, Grenada aan, waar verschillende leden van de wettige regering worden vastgehouden na een militaire staatsgreep.
1984: Inzet in het Midden-Oosten, na de moord op twee Amerikaanse burgers tijdens een kaping van een vlucht van Kuwaiti Airlines.
Egyptian Task Force 777 (1985): Vlucht 648 van EgyptAir werd gekaapt door drie Palestijnse leden van Abu Nidal op de route Athene-Caïro. De kapers wilden naar Libië gaan, maar omdat er niet genoeg brandstof was, werd Malta gekozen. Een Egyptische antiterrorisme-eenheid, opgeleid door Delta Force en inclusief 3/4 officieren, wordt ingevlogen. De Maltese regering nam een aantal slechte beslissingen, waaronder het opsluiten van de Delta Force officieren zodat zij de Egyptenaren niet konden helpen tijdens de gijzelaarsredding. De Egyptenaren begonnen vroeg met de operatie en maakten een aantal kritieke fouten tijdens de aanvalsfase. Het eindresultaat was dat 58 van de 95 passagiers en bemanningsleden omkwamen.
Operatie Just Cause (1989): Ingezet als onderdeel van de Invasie van Panama. Delta Force neemt deel aan Operatie Acid Gambit, de redding/bevrijding van zakenman Kurt Muse.
Operatie Desert Storm (1991): Irak wordt ingezet om de veiligheid van generaal Norman Schwartzkopf en andere prominenten in Saoedi-Arabië te waarborgen. Ook worden operaties uitgevoerd met als doel het identificeren en vernietigen van mobiele batterijen raketten/air SCUD in de Iraakse woestijn in samenwerking met de Britse SAS.
Operatie Gothic Serpent (1993): Ingezet als onderdeel van Task Force Ranger in Mogadishu, Somalië, met als doel Mohammed Farrah Aidid gevangen te nemen/uit te schakelen. De operaties tijdens deze periode zijn vastgelegd in de film “Black Hawk Down”. Twee Delta Force medewerkers, Randall Shugart en Gary Gordon, verdedigen een neergehaalde piloot (Michael Durant die het overleeft) maar brengen het ultieme offer en ontvangen postuum de Medal of Honor.
1995: Delta Force opereert in Bosnië met orders om Servische oorlogsmisdadigers gevangen te nemen.
Op 17 december 1996 nemen 22 leden van de Revolutionaire Beweging Túpac Amaru (MRTA) de residentie van de Japanse ambassadeur in Lima, Peru, over en houden 72 gijzelaars vast totdat het terrein op 23 april 1997 door Peruaanse speciale troepen wordt bestormd. Er is gesuggereerd dat Delta Force, de Britse SAS en de Canadese Joint Task Force 2 allen personeel in het gebied hadden: Inzet op de Balkan in samenwerking met diverse Europese SF-eenheden.
Operation Enduring Freedom (2001): Inzet in Afghanistan om terroristen te identificeren en gevangen te nemen/uit te schakelen.
Operation Iraqi Freedom (2002): Operators nemen deel aan een reeks anti-oproeroperaties als onderdeel van Task Force Black.
2005: Inzet in Gleneagles, Schotland, als onderdeel van de beveiliging van de Amerikaanse president George W Bush tijdens de G8-top van 6 tot 8 juli.

2.1 De term ‘Operator’

In de Amerikaanse SOF-gemeenschap verwijst de term Operator naar een gekwalificeerd lid van een van de SF-eenheden van de VS, bijvoorbeeld degenen die met succes de:

Special Forces Qualification Course (SFQC) van de US Army SF (aka Green Berets);
Basic Underwater Demolition/SEAL (BUD/S) van de US Navy SF (aka US Navy SEALs);
Individual Training Course (ITC) van de US Marine Corps SF (aka MARSOC); en/of
Operators Training Course (OTC) van Delta Force.

In het algemeen is Special Forces Operator (SF Operator) de overkoepelende term voor alle SF gekwalificeerd personeel, waarbij individuele SF eenheden een versie hiervan aannemen. Bijvoorbeeld, Special Warfare Operator wordt gebruikt door de US Navy SEALs.

Dit was niet altijd het geval. Volgens Haney (2007) werd de term Operator voor het eerst gebruikt door Delta Force om onderscheid te maken tussen operationeel en niet-operationeel personeel dat aan de eenheid was toegewezen. Er wordt ook gespeculeerd dat de term werd bedacht om verwarring met de term Operative van de CIA te voorkomen.

Hoewel, US Navy SEALs zichzelf officieus Operators hebben genoemd sinds de Vietnam oorlog. Gene Wentz (2012), die in 1992 schrijft over zijn ervaringen als US Navy SEAL in Vietnam, maakt talrijke verwijzingen naar zijn collega US Navy SEALs die hen Operators noemen.

2.2 Delta Force Mission

Delta Force, samen met zijn US Navy tegenhanger SEAL Team Six (aka DEVGRU), zijn de primaire externe terrorismebestrijdingseenheden van het Amerikaanse leger.

Deze twee eenheden staan onder de operationele controle van JSOC (Sectie 3.0) en voeren de volgende taken/opdrachten uit:

Hostage rescue and counter-terrorism;
Direct action (against high-value targets (HVT)); en
Reconnaissance against HVTs.

De FBI is de binnenlandse (of interne) inlichtingen- en veiligheidsdienst van de VS, die tegelijkertijd fungeert als de belangrijkste federale wetshandhavingsinstantie van het land. Twee van de vier prioriteiten van de FBI zijn het beschermen van de VS tegen terroristische aanvallen en tegen buitenlandse inlichtingenoperaties en spionage (FBI, 2017).

Hoewel, sinds 9/11 zijn inlichtingeneenheden van zowel het Department of Homeland Security (DHS) als het Department of Defence (DOD) in het binnenlandse inlichtingenwerk van de FBI op het gebied van terrorisme gestapt.

“Hoewel de FBI en het Pentagon sindsdien stappen hebben ondernomen om hun procedures voor informatie-uitwisseling te verbeteren, heeft het Amerikaanse systeem bredere problemen. Het gebrek aan duidelijkheid over missieruimte geeft de FBI, DOD, DHS en andere agentschappen vrij spel om invallen te doen in elkaars verantwoordelijkheidsgebieden.” (Foley, 2016).

Het in 1983 opgerichte Hostage Rescue Team (HRT) van de FBI, dat ongeveer 300 man personeel telt, is het belangrijkste tactische team voor terrorismebestrijding binnen de federale rechtshandhaving (FBI, 2013). Het opleidingscentrum van het HRT is gevestigd in de FBI Academy op de Marine Base in Quantico, Virginia. Meer over het HRT-selectieproces leest u hier.

DEEL DRIE: ORGANISATIE VAN DELTA FORCE

Dit deel schetst enkele van de persoonlijkheden en organisaties die invloed hebben op of zeggenschap hebben over Delta Force, evenals de structuur van de eenheid.

3.0 US Joint Special Operations Command

Het US Joint Special Operations Command (JSOC) wordt gecommandeerd door een officier van het niveau OF-8, die wordt bijgestaan door een plaatsvervangend commandant (een officier van het niveau OF-6) en een Command Sergeant Major (OR-9).

JSOC is een ondercommando van het US Special Operations Command (USSOCOM).

In 2012 had het hoofdkwartier (HQ) JSOC een totale sterkte van 1.519 personeelsleden of 2,4% van USSSOCOMs sterkte van 63.650 (Robinson, 2013).

Als een gezamenlijk commando bestaat JSOC uit soldaten, matrozen, vliegeniers, mariniers en burgers die een strenge, selectieve screening hebben doorstaan. Hoewel JSOC-posten voornamelijk worden ingevuld door officieren, moeten kandidaten in de rangen E-5 tot en met E-8 zijn voor onderofficieren en 0-3 tot en met 0-6 voor officieren.

JSOC wordt beschouwd als de belangrijkste strijdmacht van de VS (bij uitstek de Elite van de Elite) en de kern bestaat dan ook uit (Priest & Arkin, 2015):

HQ JOSC;
JSOC Counterterrorism Centre;
De US Army’s: Delta Force, 160th Special Operations Aviation Regiment, en 75th Ranger Regiment;
The Naval Special Warfare Development Group, aka SEAL Team Six; en
The US Air Force’s 24th Special Tactics Squadron.

Priest en Arkin (2011) stellen dat: “…JSOC is gegroeid van 1.800 manschappen voor 9/11 tot wel 25.000, een aantal dat fluctueert naar gelang de missie. Het heeft zijn eigen inlichtingendienst, zijn eigen drones en verkenningsvliegtuigen, zelfs zijn eigen speciale satellieten. Het heeft ook zijn eigen cyberwarriors, die op 11 september 2008 elke jihadistische website platlegden die ze kenden.”

3.1 Commandant Delta Force

De commandant Delta Force is een kolonel van het Amerikaanse leger (OF-5).

3.2 Organisatie van Delta Force

Dit hoofdstuk schetst de structuur van Delta Force die is gebaseerd op de Britse SAS, de eenheid die de inspiratiebron vormde voor de oprichting.

In 2006 suggereerde Sean Naylor in zijn boek dat Delta Force ongeveer 1.000 personeelsleden telde, waarvan 250-300 SF Operators waren en de rest Enablers en Supporters (Naylor, 2006). Haney (2007) stelt 800-1.000 personeelsleden voor.

Haney (2007) stelt de volgende operationele groepen voor:

D: Commando en Controle (Hoofdkwartier).
E: Communicatie, Inlichtingen en Administratieve Ondersteuning (omvat financiën, logistiek, medisch detachement, onderzoek en ontwikkeling, technologie en elektronica, enz.).
F: Operationele Arm (De teams van operatoren).
Medisch Detachement onderhoudt in het geheim speciale artsen op Fort Bragg en diverse andere bases in het hele land, om medische hulp te bieden als dat nodig is.
Operational Support Troop, of ‘het Grappige Peloton’, is de in-house intelligence arm van Delta.
Een klein luchtvaart squadron gebruikt voor beperkt in-house luchttransport.

In een later boek suggereert Naylor dat Delta Force de volgende subeenheden heeft (Naylor, 2015):

A Squadron (Assault).
B Squadron (Assault).
C Squadron (Assault).
D Squadron (Assault).
E Squadron (Aviation, voorheen bekend als “SEASPRAY” (Naylor, 2015, p.57).
G Squadron (Voorheen de “Operational Support Troop” (Naylor, 2015, p.454)): het groeide uit tot squadrongrootte en is gespecialiseerd in geavanceerde troepenoperaties, verkenning en bewaking en staat erom bekend dat het vrouwen in dienst heeft).
Combat Support Squadron: Bevat massavernietigingswapens-experts, bresbrekers en andere specialisten.

De vrouwen van G Squadron worden, naar verluidt, vooral ingezet voor undercoveroperaties en surveillance (cultureel gezien zijn er een aantal plaatsen waar mannen niet kunnen komen!).

Haney (2007) en Naylor (2015) geven enig inzicht in de samenstelling van het Squadron. Tussen hen vinden we dat elk Assault Squadron bestaat uit twee/drie troepen (1/2 assault troops en 1 reconnaissance of sniper troop), die verder onderverdeeld zijn in teams bestaande uit vier tot vijf Operators.

DEEL VIER: RECRUITMENT, SELECTION AND TRAINING

US Army Special Forces, Green Beret, SFQC, Canadian Soldier “As long as your mind is focused your body will get you through.” (Robson, 2003).

Op 29 juni 2006, tijdens een zitting van het Committee on Armed Services, getuigde generaal Wayne Downing voor het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden (2006, p.22):

“…Rangers worden de voornaamste bron van kandidaten na 3 of 4 jaar bij de Rangers om over te gaan naar de reguliere Army Special Forces en naar de Delta Force. De Delta force bestaat waarschijnlijk voor 70 procent uit Rangers die uit een Ranger special forces track zijn gekomen of rechtstreeks van een Ranger regiment naar de Delta.”

Op tal van websites wordt beweerd dat het Amerikaanse leger sinds de jaren negentig wervingsadvertenties heeft geplaatst voor de 1st SFOD-D. Echter, het oudste online (juni 2004 editie vanaf februari 2017) Fort Carson Mountaineer magazine (de aangehaalde bron voor deze bewering) geeft alleen een aankondiging over SF briefings die op bepaalde dagen op de basis worden gehouden. Een soortgelijke bewering, en uitkomst, wordt gedaan over het tijdschrift ‘Paraglide’ van Fort Bragg. Aangezien er nu geen publiek beschikbaar verslag van deze tijdschriftartikelen is, is het moeilijk om de waarheidsgetrouwheid van de beweringen te verifiëren.

Ondanks dat de meeste kandidaten afkomstig zijn van de US Army Rangers, zijn sommigen afkomstig van andere takken van militaire dienst, zoals het US Marine Corps (Scarborough, 2013).

Net als andere SOF-eenheden van het Amerikaanse leger, konden alleen mannelijke kandidaten zich aanmelden voor Delta Force. Vanaf januari 2016 staan echter alle militaire beroepen open voor vrouwen (Pellerin, 2015); het zal dus interessant zijn om te horen over de eerste vrouwelijke Delta Force Operator.

Delta Force recruiters houden briefings voor personeel in binnen- en buitenland (Robson, 2003).

“Elke soldaat kan de briefing bijwonen, zei de recruiter, eraan toevoegend dat er geen wervingsdoelstelling is. …De vaardigheidsachtergrond van potentiële rekruten was onbelangrijk.” (Robson, 2003).

De volgende wervingscriteria worden doorgaans genoemd voor kandidaten:

Vrijwilliger;
Verenigd Amerikaans staatsburger;
Ben 21 jaar of ouder;
Proef een aangepast Klasse II Vlieg Fysiek;
Airborne gekwalificeerd of vrijwilliger voor airborne training;
Gelopen met een veiligheidsonderzoek en ten minste een geheime autorisatie;
Gelopen met de huidige Army Physical Fitness Test (APFT);
Minimaal twee jaar actieve dienst bij de selectie voor de eenheid; en
Rank:
- Kapitein (OF-2) of Majoor (OF-3), of gelijkwaardig aan de dienst en niet van belang voor de tak.
  - Geschoold (BA of BS).
  - Minimaal 12 maanden succesvol bevel gevoerd (als kapitein).

Naast de geschiktheidsvereisten omvat de wervingsprocedure een uitgebreid pre-screeningproces. Als de kandidaten het wervings- en voorselectieproces met succes doorlopen, gaan zij door naar het beoordelings- en selectieproces.

Zoals ik het begrijp, vindt de werving twee keer per jaar plaats. De procedure voor de maartcursus loopt van oktober tot januari. De verwerking voor de septembercursus vindt plaats van april tot en met juli.

4.1 Beoordeling en selectie

US Army Ranger, Geladen maart (2) Haney (2007) beschrijft het beoordelings- en selectieproces voor kandidaten die aan de wervingscriteria voldoen, dat fysieke en psychologische tests/assessments, en een sollicitatiecommissie omvat. Het selectieproces vindt twee keer per jaar plaats en duurt een maand (American Heroes Channel, 2013), in maart en september, ergens in de Appalachian Mountains (Pruitt, 2016). Kandidaten tijdens de selectie- en trainingsfasen staan liefkozend bekend als ‘CAG Babies’.

Het selectieproces begon met een standaard fysieke fitheidstest (PFT), die bestond uit:

Press-ups;
Sit-ups;
Een 2-mijl (3.2 km) lopen;
een omgekeerde crawl; en
100 meter zwemmen, volledig gekleed.

Kandidaten zouden dan een reeks landnavigatie-oefeningen uitvoeren die in afstand en gewicht toenamen terwijl de toegestane tijd om te voltooien afnam. Deze marsen omvatten een route van 29 km, de hele nacht, met een rugzak van 18 kg (40 lb). De laatste mars zou een afstand van 40 mijl (64 km) over ruw terrein met een rugzak van 20 kg (44 lb) omvatten.

Alleen de hogere officier en de onderofficier belast met de selectie mochten de vastgestelde tijdslimieten bekijken, hoewel alle beoordeling en selectie taken en voorwaarden werden vastgesteld door Delta training cadre.

Na het voltooien van de fysieke component van het selectieproces, ondergingen de kandidaten vervolgens een verscheidenheid aan psychologische beoordelingen.

Dit werd gevolgd door een interview board bestaande uit Delta Force instructeurs, unit psychologen en de Delta Force Commander, die elk de kandidaat een spervuur van vragen stelden en vervolgens elk antwoord en maniërisme van de kandidaat ontleedden met als doel de kandidaat mentaal uit te putten. Na bespreking tussen de raad, zouden de kandidaten worden geïnformeerd over hun succes of falen.

Succesvolle kandidaten zouden dan overgaan op de 6 maanden durende Operator Training Course.

In een interview in 2013, sprak voormalig Delta Force Operator Paul Howe over het hoge uitvalpercentage van zijn Delta-selectiecursus. Hij zei dat van zijn twee klassen van elk 120 kandidaten er waarschijnlijk maar 12 tot 14 het haalden (American Heroes Channel, 2013).

90% van de kandidaten haalt het niet door het selectieproces van Delta Force (American Heroes Channel, 2013).

4.2 Operator Training Course

Na het succesvol doorlopen van het selectieproces komen de kandidaten terecht op een intense Operator Training Course (OTC) van 6 maanden (Haney, 2007), ook bekend als de Operator Qualification Course (OQC) (American Heroes Channel, 2013), waarin ze leren over terrorismebestrijding en contraspionagetechnieken

Net als elke militaire training, conventioneel of SOF, kennen de cursussen verschillende iteraties, hoewel de algemene principes die moeten worden bereikt hetzelfde blijven. De training omvat (Haney, 2007):

Schietvaardigheid:
- Kandidaten wordt geleerd te schieten zonder te richten op stilstaande doelen op korte afstand totdat ze een bijna volledige nauwkeurigheid hebben bereikt, daarna gaan ze verder met bewegende doelen.
- Als deze schietvaardigheden zijn geperfectioneerd, gaan de kandidaten over naar een schiethuis en ontdoen ze de kamers van ‘vijandelijke’ doelen – eerst één, dan twee tegelijk, drie, en ten slotte vier. Wanneer iedereen voldoende vaardigheid kan aantonen, worden ‘gijzelaars’ aan de mix toegevoegd.

Demolitions and Breaching:

Kandidaten leren hoe ze veel verschillende sloten kunnen kraken, inclusief die op auto’s en kluizen.
Geavanceerde sloop- en bomtechnieken met behulp van gewone materialen.

Gecombineerde vaardigheden: De FBI, FAA, en andere agentschappen werden gebruikt om de opleiding van dit deel van OTC te adviseren:

Kandidaten gebruiken hun sloop- en schietvaardigheid in het schiethuis en andere trainingsfaciliteiten om te trainen voor gijzelings- en contra-terroristische operaties met de verschillende troepen die samenwerken. Het personeel oefent terroristische of gijzelingssituaties in gebouwen, vliegtuigen en andere omgevingen.
Alle kandidaten leren hoe zij sluipschuttersposities kunnen instellen rond een gebouw met gijzelaars. Zij leren de juiste manieren om een TOC op te zetten en op een georganiseerde manier te communiceren. Hoewel Delta Force over gespecialiseerd sluipschutterspersoneel beschikt, doorlopen alle leden deze training.
Kandidaten gaan vervolgens terug naar het schiethuis en de ‘gijzelaars’ worden vervangen door andere studenten en Delta Force-leden. Het is bekend dat bij deze oefeningen levende munitie is gebruikt, om de kandidaten te testen en onderling vertrouwen op te bouwen.

Tradecraft: Tijdens de eerste OTC’s en de oprichting van Delta werd CIA-personeel gebruikt om dit onderdeel te onderwijzen:
- Kandidaten leren verschillende spionage-gerelateerde vaardigheden, zoals dead drops, korte ontmoetingen, pick-ups, laad- en ontlaadsignalen, gevaar- en veiligheidssignalen, surveillance en contra-surveillance.
  Executive Protection: Tijdens de eerste OTC’s en de oprichting van Delta Force adviseerden de Diplomatic Security Service (DSS) van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en de Amerikaanse geheime dienst Delta Force:
- Kandidaten volgen een geavanceerde rijcursus waarin ze leren hoe ze een voertuig of voertuigen kunnen gebruiken als defensieve en offensieve wapens.
- Kandidaten leren vervolgens technieken voor VIP- en diplomatieke bescherming die zijn ontwikkeld door de Amerikaanse geheime dienst en de DSS.

Culminatie-oefening:

Een eindtoets vereist dat de kandidaten alle vaardigheden die ze hebben geleerd, toepassen en dynamisch aanpassen.

Van de 10% die het selectieproces voor Delta Force met succes doorlopen, zal 50% het OTC verlaten (American Heroes Channel, 2013), wat betekent dat slechts 5% zich met succes zal kwalificeren als Delta Force Operator.

Na succesvolle afronding van het OTC krijgen officieren in opdracht een operationele functie binnen Delta Force, en krijgen ze extra mogelijkheden om op de niveaus van kapitein tot luitenant-kolonel het bevel te voeren. Officieren kunnen ook dienen als operationeel officier. Na het dienstverband bij Delta Force is er een grote verscheidenheid aan stafofficiersfuncties beschikbaar bij het DOD, JCS, DA, USASOC, USSOCOM, andere gezamenlijke hoofdkwartieren en interagentschapsposities vanwege de gevolgde opleiding en opgedane ervaring.

DEEL VIJF: DIVERSEN

“Daarnaast mogen tijdens veldtrainingsoefeningen of operaties, na goedkeuring van de commandant, mouwen worden geopend en boven de pols op de onderarm naar binnen worden geboeid. “Het wordt vaak aangeduid als een Delta-rol of SF-rol (Special Forces),” zei Dailey.” (Vergun, 2016).

5.1 Useful Links

MacDill Air Force Base: http://www.macdill.af.mil/
US Special Operations Command (USSOCOM): http://www.socom.mil/
Joint Special Operations University (JSOU): https://jsou.socom.mil/Pages/Default.aspx
US Army Special Operations Command (USASOC): http://www.soc.mil/
Marine Corps Forces Special Operations Command (MARSOC): http://www.marsoc.marines.mil/
Naval Special Warfare Command (NAVSPECWARCOM): http://www.navsoc.navy.mil/
Air Force Special Operations Command (AFSOC): http://www.afsoc.af.mil/
Joint Special Operations Command (JSOC):
- http://www.socom.mil/Pages/JointSpecialOperationsCommand.aspx
- https://jrms.jdi.socom.mil/default.htm
Naval Special Warfare Development Group: https://www.facebook.com/Naval-Special-Warfare-Development-Group-DEVGRU-156581861150597/.
National Counterterrorism Centre (NCTC): https://www.nctc.gov/.

5.2 Nuttige Boeken

Bahmanyar, M. (2005) Elite 115: US Navy SEALs. Oxford: Osprey Publishing Ltd.
Beckwith, C.A. & Knox, D. (2013) Delta Force: A Memoir by the Founder of the U.S. Military’s Most Secretive Special-Operations Unit. Herdruk Editie. New York: William Morrow Paperbacks.
Beckwith, C.A. (2000) Delta Force: De Elite van het Leger tegen Terrorisme Unit. New York: Avon Books.
Feickert, A. (2013) U.S. Special Operations Forces (SOF): Background and Issues for Congress. CRS Report for Congress. Washington: Congressional Research Service.
Haney, E. (2007) Inside Delta Force: The Story of America’s Elite Counterterrorist Unit. Herdruk Editie. New York: Delacorte Books for Young Publishers.
Liptak, E. (2009) Elite 173: Office of Strategic Services 1942-45: De Tweede Wereldoorlog Oorsprong van de CIA. Oxford: Osprey Publishing Ltd.
Liptak, E. (2014) Elite 203: World War II US Navy Special Warfare Units. Oxford Publishing Ltd.
McNab, C. (2013) America’s Elite: US Special Forces from the American Revolution to the Present Day. Oxford: Osprey Publishing Ltd.
Naylor, S. (2015) Relentless Strike: De geheime geschiedenis van Joint Special Operations Command. New York: St Martin’s Press.
Pellerin, C. (2015) SecDef Opens all Military Occupations to Women. Beschikbaar op het World Wide Web: http://www.therecruiterjournal.com/secdef-opens-all-military-occupations-to-women.html. .
Special Operations Forces Reference Manual. 4e editie (2015)
US Navy (2015a) NSW: Naval Special Warfare Command. Beschikbaar via World Wide Web: http://www.public.navy.mil/nsw/Pages/Default.aspx. .
US Navy (2015b) Special Warfare/Special Operations. Beschikbaar via het World Wide Web: http://www.navy.com/careers/special-operations/. .
USSOCOM (US Special Operations Command) (2016) 2016 Fact Book United States Special Operations Command. MacDill Air Force Base, Florida: USSOCOM.
Wentz, G. & Jurus, B.A. (2012) Mannen met groene gezichten: Een roman van de Amerikaanse Navy SEALs. Herdruk Editie. PLAATS: St Martin’s Griffin.

5.3 Referenties

American Heroes Channel (2013) Delta Force Tryouts, Delta Forces: Niveau 1. Beschikbaar via World Wide Web: https://www.youtube.com/watch?v=59fL6ej_B-I. .

FBI (Federal Bureau of Investigation) (2013) The Hostage Rescue Team, Part 2: The Crucible of Selection. Beschikbaar via World Wide Web: https://www.fbi.gov/news/stories/hostage-rescue-team-the-crucible-of-selection-2. .

FBI (Federal Bureau of Investigation) (2017) Missie en Prioriteiten. Beschikbaar via World Wide Web: https://www.fbi.gov/about/mission. .

Foley, F. (2016) U.S. Counterterrorism is Mired in Turf Wars. We Could Learn a lot from the U.K. Beschikbaar via World Wide Web: https://www.washingtonpost.com/news/monkey-cage/wp/2016/07/19/there-are-turf-wars-in-u-s-domestic-counterterrorism-efforts-the-u-k-doesnt-have-this-problem/?utm_term=.049eaeaf5b54. .

Goolsby, D. (2016) Palm Springs Man was Army Delta Force Co-creator. Beschikbaar via World Wide Web: http://www.desertsun.com/story/news/2016/07/14/palm-springs-col-tom-henry-us-army-delta-force-army-rangers/86963120/. .

Hand, G.E. (2015) Overleven van Delta Force Selectie. Beschikbaar via World Wide Web: http://www.mixedmartialarts.com/forums/OtherGround/SurvivingDeltaForceselection:2498464. .

Haney, E. (2007) Inside Delta Force: The Story of America’s Elite Counterterrorist Unit. Herdruk Editie. New York: Delacorte Books for Young Publishers.

Naylor, S. (2006) Not a Good Day to Die: The Untold Story of Operation Anaconda. Berkeley: Berkley Books.

Naylor, S. (2015) Relentless Strike: De Geheime Geschiedenis van Joint Special Operations Command. New York: St Martin’s Press.

Pellerin, C. (2015) SecDef Opens all Military Occupations to Women. Beschikbaar via World Wide Web: http://www.therecruiterjournal.com/secdef-opens-all-military-occupations-to-women.html. .

Priest, D. & Arkin, W.M. (2011) ‘Top Secret America’: Een blik op het Joint Special Operations Command van het leger. Beschikbaar op World Wide Web: https://www.washingtonpost.com/world/national-security/top-secret-america-a-look-at-the-militarys-joint-special-operations-command/2011/08/30/gIQAvYuAxJ_story.html. .

Pruitt, S. (2016) SEAL Team Six en Delta Forces: 6 Belangrijke Verschillen. Beschikbaar via World Wide Web: http://www.history.com/news/history-lists/seal-team-six-and-delta-force-6-key-differences. .

Robinson, L. (2013) Council Special Report No.66, April 2013: The Future of U.S. Special Operations Forces. New York, NY: Council on Foreign Relations.

Robson, S. (2003) Delta Forces Recruiters Seek Servicemembers with ‘Heart’. Beschikbaar op World Wide Web: https://www.stripes.com/news/delta-force-recruiters-seek-servicemembers-with-heart-1.14154. .

Scarborough, R. (2013) Delta Force marinier onderscheiden met Navy Cross voor gevecht in CIA-bijlage in Benghazi. Beschikbaar via World Wide Web: http://www.washingtontimes.com/news/2013/nov/16/delta-force-marine-awarded-navy-cross-fight-cia-an/. .

US House of Representatives (2006) Assessing U.S. Special Operations Command’s Missions and Roles. Hearing Before the Terrorism, Unconventional Threats and Capabilities Subcommittee of the Committee on Armed Services. Huis van Afgevaardigden. Honderd Negen Congres, Tweede Zitting. 29 juni 2006. Beschikbaar op het World Wide Web: https://fas.org/irp/congress/2006_hr/soc.html. .

Vergun, D. (2016) Soldaten mogen nu hun mouwen opgestroopt dragen. Beschikbaar via World Wide Web: http://www.paraglideonline.net/news/article_476b7a92-444b-11e6-87d1-27d112d69c64.html. .

Waller, D. (2003) Het geheime leger van de CIA: The CIA’s Secret Army. TIME Magazine. 3 februari 2003. Beschikbaar op World Wide Web: http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,1004145,00.html. .

Advertenties