5 Redenen om SEITAN te Vermijden: Groovy Naam voor een Niet Zo Groovy Ingrediënt

De belangrijke en weinig besproken redenen om seitan te vermijden, aka “vitale tarwegluten” als een stealth ingrediënt toegevoegd aan gekiemde broden en andere voedingsmiddelen. Dit additief doet alle gezondheidsvoordelen van kiemen teniet en draagt op de lange termijn bij aan de ontwikkeling van spijsverteringsproblemen.

gekiemd brood met seitan in de vriezer van een natuurvoedingswinkel

Het blijft me verbazen hoe fabrikanten zo schaamteloos aas en verwisselen met de etiketten van hun producten. Het nieuwste ingrediënt waarvan goed opgeleide consumenten op de hoogte moeten zijn, is seitan. Dit geldt vooral voor degenen die het misschien onbewust eten in de vorm van gekiemd brood, zoals het zeer populaire merk Ezekiel.

De andere “Tarwe Vlees”

In een notendop, seitan is tarwe vlees. Tarwevlees? Yes, people actually call it that! How can plant food be “meat”, you might ask? Let’s take an in-depth look at this immensely popular food ingredient with the groovy name.

So, what is this stuff? Seitan goes by many names that are all essentially the same thing:

  • wheat meat
  • vital wheat protein
  • textured wheat protein
  • wheat gluten
  • vital gluten
  • vital wheat gluten

… and more!

It seems food manufacturers are springboarding off the immense success of hiding MSG in processed foods using dozens of aliases to confuse the consumer.

Seitan: Masterful Marketing of a NonFood

You can see why branding gluten as seitan makes sense. It sounds rather hip, cool, whole, and healthy.

If you say “vital wheat protein” as you serve dinner, your guests may flee.

But if you say, “oh, this is just a little dish of seitan,” well, you are going to be the star! Dit is bijzonder slimme marketing, omdat glutenhoudende granen tegenwoordig niet meer zo in trek zijn. Zeker met de welverdiende reputatie van giftige conventionele tarwe.

Maar seitan is allesbehalve hip, cool, heel, of gezond. Helaas wordt dit ingrediënt steeds populairder, vooral onder veganisten en vegetariërs die hoog en laag moeten zoeken naar voldoende voedingseiwit. Dit geldt vooral voor liefhebbers van een plantaardig dieet die allergisch zijn voor soja. (1)

Diegenen die traditionele diëten aanhangen, eten het ook, meestal onbewust. Meer hierover hieronder.

De oorsprong van seitan

Het Japanse woord seitan wordt uitgesproken als “say-tan”. Mmmm. Klinkt een beetje als het Westerse woord “satan”. Freudiaanse verspreking van de kant van de fabrikanten?

Het woord werd in 1961 bedacht door George Ohsawa, een voorstander van het macrobiotische dieet (een dieet dat in verband wordt gebracht met een extreem tekort aan vitamine D). In 1962 begon men in Japan met de verkoop van tarwegluten als “seitan”, gepionierd door Marushima Shoyu K.K. Het werd in 1969 in het Westen geïntroduceerd door het Amerikaanse bedrijf Erewhon.

Geschiedenis van het gebruik van tarwegluten als eiwitbron

Waar en wanneer is dit spul begonnen? Interessant genoeg vrij lang geleden, al in de 6e eeuw in China. Wat was de belangrijkste motivatie? Religieuze groepen, vooral boeddhisten, die vlees wilden vermijden, zochten naar een eiwitoptie om op tafel te zetten die in overeenstemming was met hun geloof.

Naast het feit dat seitan een niet-vlees eiwitbron is, is de andere grote aantrekkingskracht van seitan de textuur. De meeste vleesvervangers hebben helemaal geen “vlezige” textuur. Maar seitan heeft dat wel. Tofu, tempeh, getextureerd plantaardig (soja) eiwit zijn op z’n best acceptabele of vol te houden vleesvervangers.

Maar seitan is anders dan deze. Het is een vrij goede vleesvervanger, en daarom des te aantrekkelijker voor de nietsvermoedende massa’s.

Seitan is momenteel de meest favoriete vorm van “nep-vlees”. Het is zo goed in het zijn van nepvlees dat wanneer je naar foto’s van voedsel kijkt dat van goede kwaliteit seitan is gemaakt, het moeilijk kan zijn om te zeggen welke van tarwe zijn gemaakt en welke van echt vlees. (2)

5 belangrijke redenen om Seitan van tarwe te vermijden

We weten nu dus wat het is, maar is het ook goed? Ten eerste, seitan is eigenlijk pure tarwegluten. Dus voor iedereen met gluten / tarwe problemen, seitan is de satan van alle voedingsmiddelen. Het is de zuiverste en krachtigste vorm van gluten voor wie er gevoelig voor is.

Ik vraag me af of de groeiende populariteit in bepaalde restaurants (vooral veganistisch, vegetarisch en Aziatisch) belangrijke problemen of problemen met mogelijke kruisbesmetting oplevert voor wie gevoelig of allergisch is voor gluten?

Ten tweede, dit spul is sterk bewerkt met een hoofdletter “P”. Je kunt de glutenfractie van tarwe niet zomaar isoleren. Deze bewerking betekent ook dat veel merken seitan veel andere dingen bevatten, zoals zeer grote hoeveelheden toegevoegd natrium, MSG en andere voedingsadditieven.

Derde, hoewel het veel eiwit bevat, is het een onvolledige en onevenwichtige bron van dit belangrijke macronutriënt. Het is zeer laag in lysine, en uiteindelijk beschouwd als een bron van lage-kwaliteit eiwit, zelfs door de meest vergevingsgezinde critici. Het lage gehalte aan dit aminozuur is vooral problematisch en zorgwekkend als je seitan eet als je primaire bron van eiwit met weinig andere eiwitrijke voedingsmiddelen in je dieet. (3)

Vier: als het gemaakt is van conventionele tarwe, dan is het dus blootgesteld aan alle pesticiden, herbiciden en andere Big Ag chemicaliën waar de moderne tarweproductie van afhankelijk is. Biologische seitan zou in dit opzicht beter zijn, maar dat maakt de hierboven genoemde problemen niet ongedaan.

Ten slotte staat seitan op de lijst van het Shape magazine met de top zeven voedingsmiddelen die zelfs voedingsdeskundigen niet eten. (4)

Wauw, als voedingsdeskundigen dit spul niet willen eten, terwijl de meesten nog steeds denken dat een nepvoedsel als margarine gezond is, dan zegt dat wel iets!

Geen wonder dat voedselfabrikanten zo wanhopig zijn om de aanwezigheid ervan op het etiket te verbergen met behulp van een groot aantal andere namen!

persoon verwijdert thuis vitale tarwegluten uit brooddeeg

Vitale tarwegluten: Waar het zich onopvallend in uw voedsel verstopt

Laten we tot slot eens kijken wie dit bijproduct van tarwe van lage kwaliteit bewust of onbewust consumeert.

Veel broodmakers gebruiken seitan, zelfs van natuurvoedingswinkels. Veel moderne broden voegen extra “vitale gluten” toe om het rijzen, de textuur en de elasticiteit van het brood te verbeteren. Het geeft het brood ook integriteit tijdens het vervoer over lange afstanden en voor het stapelen in magazijnen.

Watch out for Sprouted Breads!

Dit is vooral waar, en gekmakend, voor duur gekiemd brood. Het populaire merk Ezekiel maakt zich hier schuldig aan, net als de meeste die The Healthy Home Economist heeft onderzocht.

Deze bedrijven maken hun brood gezonder door gekiemd meel te gebruiken (dat gluten afbreekt om het beter verteerbaar te maken), vragen een arm en een been voor een brood, en draaien zich dan om en voegen weer vitale tarwegluten toe? Serieus? Over één stap vooruit en drie stappen terug gesproken!

Kijk uit voor dit ingrediënt in uw “gezonde” broodkeuzes van Whole Foods of lokale natuurvoedingszaken. Dit is waar de meeste consumenten worden bedrogen over dit goedkope, lage-kwaliteit ingrediënt dat uiteindelijk schadelijker is dan gewoon het maken van brood met ongekiemd meel in de eerste plaats. De zwendel doet denken aan het nep zuurdesem brood dat ook overal lijkt te zijn.

Ultimately, tarwegluten zou geen aantrekkingskracht moeten hebben, biologisch of niet, op consumenten die op de hoogte zijn van het probleem. Het lezen van voedseletiketten is noodzakelijk om het te vermijden, omdat het steeds vaker opduikt in pseudo-traditionele voedingsmiddelen waarvan mensen in de natuurvoedingsgemeenschap denken dat het echt is en die ze in huis halen.