7 dingen die niemand je vertelt over de Inca Trail

Leestijd: 5 minuten

Machu Picchu behoeft geen introductie. Google ‘Zuid-Amerika’ en de ruïnes zijn waarschijnlijk het eerste plaatje dat opduikt – en niet voor niets.

Iedereen die er ooit is geweest, herinnert zich dat onvergetelijke moment waarop je de Inca-citadel voor het eerst in het vizier krijgt. Hoewel dit absoluut een hoogtepunt is, en waarschijnlijk de reden dat je naar Zuid-Amerika bent gevlogen, is er nog veel meer over de Inca Trail te vertellen dat men op de een of andere manier nooit doet.

Het is belangrijk om te weten dat de trail niet alleen lama’s en mystieke panfluiten is. Het is niet altijd glamoureus en er zijn vergeten delen van het pad die alle trekkers in spe zouden moeten weten. Daarom zijn wij hier. Dit artikel is niet bedoeld om je bang te maken of af te schrikken, maar om je de informatie te geven om vooruit te plannen en het meeste uit je avontuur te halen. Zoals ze zeggen: een gewaarschuwd mens is een gewaarschuwd mens.

De Dead Woman’s Pass is nog steiler op de weg naar beneden

Ja, de gevreesde Dead Woman’s Pass. Iedereen zal je vertellen over de knie-verpletterende inspanning die nodig is om deze beruchte top te beklimmen. Met 4.215 m is dit het hoogste punt van de Inca Trail en bijna 1.800 m hoger dan Machu Picchu! Hoewel het overwinnen van de pas al een feest op zich is, vergeet iedereen dat wat omhoog gaat ook weer naar beneden moet. De treden op de weg naar beneden zijn veel steiler, en de kans is groot dat je een minder spectaculaire tuimeling van de trap maakt.

De beste strategie is om de tijd op de top te gebruiken om op adem te komen (je zult de hoogte voelen), je hoofd leeg te maken, en dan de afdaling te maken met behulp van gehuurde wandelstokken om stabiel te blijven. U kunt deze in Cuzco krijgen voordat u aan de tocht begint. De tocht naar beneden duurt ongeveer een uur, maar daarna ben je weer terug op comfortabele wandelpaden.

Lees MEER: WAT HET ECHT IS OM DE INCA TRAIL TE REKEN

Coca kauwen is een kunstvorm

Het cocablad maakt al eeuwenlang deel uit van de traditionele geneeskunde in de Andes. Wanneer de plant wordt gekauwd, werkt het als een mild stimulerend middel en kan het honger, dorst, vermoeidheid en sommige symptomen van hoogteziekte tegengaan. De traditionele methode om coca te kauwen bestaat uit het in de mond houden van een met speeksel doordrenkte bal van bladeren in combinatie met een alkalische substantie (vergelijkbaar met as) die helpt voedingsstoffen uit de bladeren te halen. Er zijn vriendschappelijke wedstrijden tussen trekkers om te zien wie de grootste bal cocabladeren kan kauwen, een soort kauwgom uit de Andes. Als je goed oplet, zie je meestal wat lijkt op grote kauwgomballen in de wangen van dragers terwijl ze lopen.

Onderschat hoogteziekte niet

Net als bij zeeziekte verwacht niemand dat hij last van de hoogte zal krijgen, totdat het gebeurt. In tegenstelling tot zeeziekte komt hoogteziekte niet alleen vaker voor, maar kan het ook fataal zijn als het niet behandeld wordt. Veel reizigers in Cuzco zullen last hebben van milde symptomen, waaronder hoofdpijn, misselijkheid, vermoeidheid, duizeligheid en overgeven, maar deze zullen meestal verdwijnen nadat je geacclimatiseerd bent (ongeveer 12-24 uur na aankomst).

Het pad stijgt en daalt helaas snel en de fysieke inspanning zet een druk op het vermogen van je lichaam om zich aan te passen. Dit is een grote reden waarom Dead Woman’s Pass zo’n uitdaging is. Ik zal nooit vergeten dat ik een ongelukkige trekker passeerde die door zijn drager werd gedragen. Hij werd geveld door extreme duizeligheid, bewusteloosheid en diarree. Ik betwijfel of hij zich de tocht herinnert voor het uitzicht.

LEES MEER: WAT TE WETEN OVER HOOGTEZIEKTE – EN HOE TE VEILIG TE ZIJN

Een aantal inheemse remedies, zoals het kauwen op cocabladeren, wordt geprezen vanwege hun vermogen om hoogteziekte te minimaliseren. Hoewel deze middelen kunnen helpen, is het belangrijk om naar je lichaam te luisteren en te leren hoe je de symptomen herkent. Jezelf te veel inspannen of de waarschuwingssignalen niet herkennen kan gevaarlijk zijn. Raadpleeg uw arts voordat u in Peru aankomt en bespreek de mogelijkheid van het gebruik van medicijnen tegen hoogteziekte (en krijg een gele koorts injectie als je toch bezig bent!).

Tabletten tegen hoogteziekte zijn meestal kleine, kosteneffectieve pillen die goed mee te nemen zijn. Misschien hoef je ze niet te gebruiken, maar het is beter voorbereid te zijn dan de Sun Gate te bereiken op de rug van je drager.

LEES MEER: WAT IK WIST JE VOOR DE REIS NAAR MACHU PICCHU

Je krijgt onderweg veel bonusruïnes

Iedereen die zich inschrijft voor de traditionele Inca Trail weet wat er aan het eind van de weg ligt te wachten, maar het zijn de ruïnes die je onderweg passeert die het pad magisch maken. Trekkers passeren zes ruïnes, variërend van de vele steile terrassen van Chachabamba tot Phuyupatamarca en zijn betoverende nevelwoud. Elke site heeft zijn eigen geschiedenis en karakter die je gidsen onderweg zullen uitleggen. Trekkers kunnen in hun eigen tempo wandelen, zodat je elke ruïne op je gemak kunt verkennen. Er zijn ook veel mooie fotomomenten, dus vergeet niet een extra set batterijen voor de camera mee te nemen.

LEES MEER: ALLES WAT JE NODIG HEBT OM TE PAKKEN VOOR DE WANDELING NAAR MACHU PICCHU

Er zullen hurktoiletten zijn. Die zullen smerig zijn

Hurktoiletten zijn niets nieuws, in feite worden ze in heel Azië en Zuid-Amerika veel gebruikt. Het verschil tussen de standaard hurktoiletten en die in het Andesgebergte is dat ze niet regelmatig worden schoongemaakt en geen elektriciteit hebben. Schoonmakers hoeven geen honderd kilometer af te leggen om ze schoon te maken, wat betekent dat ze (erg) stinken.

Ze zijn ’s nachts ook pikdonker. Je moet een zaklamp meenemen of de ‘zaklamp’ functie op je telefoon gebruiken (laat hem alleen niet vallen). De toiletten zijn ook niet voorzien van toiletpapier. Vraag uw reisorganisatie of zij het zullen verstrekken of dat u het van tevoren moet kopen. Een klein flesje handdesinfectans is ook handig.

6. Houd je verstand erbij

Zelfs met alle glossy reismagazines die we vandaag de dag zien, is de realiteit dat er nog steeds een aantal plaatsen op de wereld zijn die per definitie riskant zijn om te bezoeken. De uitgesleten paden naar Machu Picchu, die kwetsbaar zijn voor aardverschuivingen, zijn slechts één voorbeeld.

Op de laatste dag wordt u rond 4 uur ’s ochtends wakker om de laatste kilometers van het pad af te leggen. Op dit vroege tijdstip kruisen vermoeide trekkers een smal gedeelte dat naast een klif loopt, met een steile afdaling naar de valleibodem. Meestal is het pad vrij, maar soms is het gemarkeerd met oranje tape (een teken dat er onlangs iemand is gevallen). Blijf geconcentreerd en laat je niet afleiden bij het nemen van foto’s.

SUBSCRIBE NAAR INTREPID’S NIEUWSBRIEF VOOR DEALS, GIVEAWAYS, REIS VERHALEN EN TIPS

Leg de camera neer. Geniet er gewoon van

De laatste vroege ochtendwandeling brengt trekkers naar Inti Punku, beter bekend als de Zonnepoort en de officiële ingang van Machu Picchu. Hier word je verwelkomd door een dramatische zonsopgang, waarbij de ruïnes langzaam worden onthuld in het ochtendlicht. Het is een beloning die is voorbehouden aan degenen die de trail voltooien, omdat bezoekers die per trein arriveren moeten wachten tot na zonsopgang voordat de diensten kunnen beginnen.

Dit exclusiviteit betekent dat de site helemaal leeg is. Dus haast je niet. Ontspan, maak wat foto’s met je nieuwe wandelvrienden, en geniet echt van dit speciale moment.

Wil je zelf de Inca Trail bedwingen? Boek een plek op een van onze levensveranderende Machu Picchu tochten.