8 Dingen die je misschien niet weet over Mary I

1. Ze had veel stiefmoeders.
Geboren in Greenwich Palace op 18 februari 1516 (zeven jaar na het huwelijk in 1509 van haar ouders, koning Hendrik VIII en Catharina van Aragon), was Mary hun enige kind dat de kindertijd overleefde. In de jaren 1520 besloot Henry, ongelukkig dat zijn vrouw geen mannelijke erfgenaam had voortgebracht, hun huwelijk te beëindigen en trouwde met Anne Boleyn, de zus van een van zijn vroegere maîtresses. In 1527 verzocht Henry, een katholiek, de paus om nietigverklaring van zijn verbintenis met Catherine, omdat deze incestueus en onwettig was omdat zij eerder getrouwd was geweest met zijn overleden oudere broer. Toen de paus weigerde de nietigverklaring toe te staan, brak de koning met Rome, knoopte in 1533 de knoop door met Anne en werd hoofd van de Kerk van Engeland. De koning werd zijn tweede vrouw beu en liet haar in 1536 onthoofden nadat ze was veroordeeld voor wat waarschijnlijk verzonnen beschuldigingen van overspel waren. Henry had nog vier huwelijken: zijn derde vrouw stierf kort na de geboorte van een zoon, zijn vierde huwelijk eindigde in nietigverklaring, zijn vijfde vrouw werd onthoofd en vrouw nr. 6 was nog steeds getrouwd met de koning toen hij stierf.

2. Mary’s troonopvolging was niet gemakkelijk.
Na haar vaders huwelijk met Anne Boleyn in 1533 werd Mary onwettig verklaard en verwijderd uit de lijn van troonopvolging. Nadat Henry Boleyn had laten executeren, werd de dochter van het paar, Elizabeth, ook uit de lijn van troonopvolging verwijderd. In 1544 herstelde Henry beide dochters in de lijn van erfopvolging achter hun halfbroer, Edward, geboren uit de derde vrouw van de koning in 1537. Toen Hendrik in 1547 stierf, werd Eduard koning. Tijdens het bewind van de jonge vorst werd het protestantisme in Engeland ingevoerd en Edwards relatie met zijn katholieke zuster Mary kwam onder druk te staan. In 1553 werd de tiener Edward ernstig ziek en omdat hij niet wilde dat Mary na zijn dood de troon zou opeisen en het katholicisme in het land zou herstellen, liet hij haar (evenals Elizabeth) uit de lijn van opvolging verwijderen. Een van Edwards adviseurs, de hertog van Northumberland, zou er bij hem op hebben aangedrongen de troon over te laten gaan op de protestantse nicht van de koning, Lady Jane Grey. Toen Edward later datzelfde jaar stierf, werd Jane uitgeroepen tot koningin van Engeland. Northumberland, de schoonvader van Jane, vertrok met troepen om Mary gevangen te nemen, maar voordat hij dat kon doen, richtte zij haar eigen leger op en riep andere aanhangers bijeen, waardoor de koninklijke regering haar trouw aan Jane opzegde en Mary tot de wettige koningin verklaarde. Jane, die slechts negen dagen had geregeerd, werd gevangen gezet in de Tower of London en Northumberland werd geëxecuteerd.

3. Mary zou zich op 2-jarige leeftijd verloven.
Voor royals als Mary draaide het huwelijk meer om het opbouwen van een dynastie en diplomatieke betrekkingen dan om liefde. Toen ze slechts 2 jaar oud was, zou Mary verloofd worden met de zoon van de koning van Frankrijk, hoewel de afspraak enkele jaren later werd afgebroken en de jonge prinses verloofd werd met haar neef, keizer Karel V, die 16 jaar ouder was. Ook aan die verloving kwam uiteindelijk een einde. Nadat Mary koningin was geworden, verloofde zij zich echter met de zoon van Karel V, prins Filips van Spanje. Filips, die meer dan tien jaar jonger was dan Mary en ook katholiek was, kwam in 1554 voor het eerst naar Engeland om haar te ontmoeten en twee dagen later legde het paar elkaar het jawoord op Winchester Castle. Nadat Karel in 1556 aftrad als koning van Spanje, volgde Filips hem op en werd hij later ook koning van Portugal.

4. Haar huwelijksplannen leidden tot een opstand.
In 1554 probeerde een groep Engelsen Mary ten val te brengen uit angst voor buitenlandse overheersing als Mary zou trouwen met de Spaanse prins Filips en uit bezorgdheid over het herstel van het katholicisme door de vorstin. Door historici de Wyatt Rebellion genoemd, naar een van de samenzweerders, Sir Thomas Wyatt, mislukte de opstand al snel. Naderhand werden ongeveer 100 mensen die bij de actie betrokken waren, geëxecuteerd. Hoewel Lady Jane Grey, de zogenaamde Negen-Dagen-Koningin, niet bij het complot betrokken was, was haar vader dat wel, en Jane werd vervolgens onthoofd. Bovendien werd Mary’s zuster, Elizabeth, enkele maanden in de Tower van Londen opgesloten en later voor een jaar onder huisarrest geplaatst, hoewel er ook voor haar geen afdoend bewijs was dat zij een rol in de opstand had.

5. Ze had een schijnzwangerschap.
Kort nadat Mary op 37-jarige leeftijd was getrouwd, geloofden de koningin en haar artsen dat ze zwanger was. Ze had last van ochtendmisselijkheid, haar buik zette uit en naar verluidt voelde ze de baby bewegen. Er werd een officiële aankondiging gedaan dat de koningin in verwachting was en toen de verwachte bevalling naderde, trok Mary zich terug uit het publieke oog voor haar ligperiode. Enige tijd later werd bekend dat Maria een zoon had gebaard en haar onderdanen begonnen feest te vieren. Het nieuws bleek echter slechts een gerucht te zijn. Er ging meer tijd voorbij, maar een koninklijk kind verscheen niet en uiteindelijk werd het duidelijk dat er nooit een zou komen. Hoewel het onduidelijk is wat er precies gebeurde, suggereren sommige medische experts nu dat de vorstin misschien leed aan pseudocyesis, een zeldzame aandoening waarbij een vrouw veel van de symptomen van een zwangerschap heeft (en in sommige gevallen zelfs pijn bij de bevalling ervaart), maar in feite geen kind draagt.
Enkele jaren na haar schijnzwangerschap dacht Mary opnieuw ten onrechte dat ze in verwachting was. Ze stierf uiteindelijk kinderloos.

6. Ze liet honderden mensen op de brandstapel verbranden – wat haar de bijnaam “Bloody Mary” opleverde.”Eenmaal aan de macht probeerde Mary Engeland terug te brengen tot het katholicisme, door het pauselijk gezag te herstellen en diverse hervormingen van de Engelse kerk ongedaan te maken die onder haar halfbroer Edward hadden plaatsgevonden. Ze herstelde ook de wetten tegen ketterij, en als gevolg daarvan werden bijna 300 protestanten op de brandstapel gezet. Onder de gedode personen bevond zich Thomas Cranmer, aartsbisschop van Canterbury en adviseur van de koningen Hendrik VIII en Edward VI, Mary’s vader en broer. Cranmer had het huwelijk van Mary’s ouders onwettig verklaard zodat Henry kon trouwen met Anne Boleyn, en tijdens het bewind van Edward bevorderde de aartsbisschop het protestantisme. Uiteindelijk mislukte Mary’s streven naar een katholiek Engeland, want haar opvolger, koningin Elizabeth I, bracht het land terug naar het protestantisme.

7. Mary verloor Engelands laatste gebied in Frankrijk.
De koningin kreeg in 1558 een klap te verwerken toen de Fransen Calais innamen, een havenstad die “het schitterendste juweel in de Engelse kroon” werd genoemd. Calais, een toegangspoort voor de handel, was al sinds de 14e eeuw onder Engels bestuur. Toen ze het nieuws vernam dat Engeland haar laatste bezit in Frankrijk had verloren, zou Mary hebben geantwoord: “Als ik dood en geopend ben, zult u Filips en Calais in mijn hart vinden.”

8. Ze werd overschaduwd door haar jongere zus.
Maria’s vijfjarige regering eindigde toen ze in 1558 op 42-jarige leeftijd stierf tijdens een griepepidemie in St. James’s Palace in Londen. Ze werd opgevolgd door haar jongere zus, Elizabeth, die regeerde tot haar dood in 1603. Elizabeths opvolger, James I, beval dat haar kist bovenop die van Mary in een grafkelder in de Westminster Abbey zou worden geplaatst en liet op die plaats een groot monument voor Elizabeth oprichten, terwijl Mary slechts een vermelding in een inscriptie op het monument verdiende. Het gebaar was symbolisch voor het feit dat Mary, de eerste Engelse koningin die zelf regeerde, werd overschaduwd door Elizabeth, wier lange regeerperiode wordt beschouwd als een van de grootste in de geschiedenis van het land. Het Elizabethaanse tijdperk omvatte ontdekkingsreizen door ontdekkingsreizigers als Francis Drake en Walter Raleigh, de nederlaag van de Spaanse Armada en een bloei van de kunsten, waarbij Shakespeare een aantal werken produceerde in deze periode.