Aanvragen voor een Ph.D.? Deze 10 tips kunnen je helpen te slagen

iStock.com/travelview

Weinig dingen markeren de terugkeer van het academisch jaar zoals kortere dagen, vallende bladeren, en vragen over het aanvragen van graduate school. Voor degenen die de ambitie hebben om een doctoraat na te streven, kan het vooruitzicht om door de labyrintische richtlijnen op websites van universiteiten te navigeren ontmoedigend zijn. Het feit dat veel programma’s honderden zorgvuldig opgestelde aanvragen ontvangen voor slechts een handvol posities in hun Ph.D. programma’s kan een stressvol proces ronduit angstaanjagend maken.

Geen enkel artikel kan elk element van het solliciteren naar grad school behandelen. De eisen verschillen per opleiding, school en land, en er is niet één “juiste manier” om jezelf te presenteren – zelfs binnen dezelfde opleiding kunnen faculteitsleden van mening verschillen over wat een sterke sollicitatie is.

Het proces van solliciteren en toegelaten worden tot een graduate school is echter geen mysterie. Het gaat erom dat je weet wat je moet doen om je voor te bereiden en hoe je een sterke sollicitatie opstelt en indient. We hopen dat deze 10 tips je op weg helpen.

1. Wees trouw aan jezelf: Denk eerst en vooral aan je doelen. Veel studenten zijn in eerste instantie geïnteresseerd in een Ph.D. omdat ze professor willen worden. Wat je misschien niet weet, is dat er een hevige concurrentiestrijd woedt om een baan als hoogleraar te bemachtigen. Het Ph.D.-traject is waarschijnlijk alleen de moeite waard als je een grote passie hebt voor wetenschappelijk onderzoek en openstaat voor verschillende loopbanen. Gelukkig bereidt een Ph.D. je voor op tal van boeiende – en vaak lucratievere – jobs buiten de ivoren toren.

2. Bepaal je interesses: Als je eenmaal hebt besloten dat een Ph.D. de juiste stap voor je is, moet je bepalen waar je goed past – wat in wezen betekent dat je onderzoeksinteresses en -doelen nauw aansluiten bij die van het programma en je toekomstige mentor of mentoren. De eerste stap op die weg is het bepalen van je eigen interesses. Denk na over de onderwerpen, cursussen, projecten en ervaringen die je nieuwsgierig genoeg maken om ze een half decennium of langer te bestuderen. Je interesses zullen zich in de loop van de tijd waarschijnlijk verder ontwikkelen, maar als je ze nu definieert, kun je ze als kompas in de juiste richting gebruiken.

3. Doe je onderzoek: Nu je een idee hebt van wat je wilt studeren, is het tijd om te kijken welke studierichtingen bij je passen. Als je solliciteert naar afdelingen of programma’s (in tegenstelling tot posities met specifieke mentoren of projecten), zoek dan naar plekken waar meer dan één lid van de faculteit op één lijn zit met jouw interesses. Dit zorgt ervoor dat je toegang hebt tot een diversiteit aan mentorperspectieven en biedt een verzekeringspolis. Om te beginnen, zoek programma’s en labs op die prominent zijn in jouw vakgebied, en vraag je huidige mentoren om hun suggesties. Er is veel informatie om door te sorteren – sommige faculteitsleden hebben wel honderden papers. Probeer ze niet allemaal te lezen, maar concentreer je op de recente publicaties om te zien of het huidige werk je interesseert. (Als een lid van de faculteit de afgelopen jaren niet veel heeft gepubliceerd of niet heeft gepubliceerd met afgestudeerde studenten, kan dat een rode vlag zijn). Het is ook de moeite waard om uit te zoeken welke banen studenten hebben gevonden na het voltooien van hun Ph.D.s en te overwegen of deze richtingen overeenkomen met je eigen doelen. Dit handige sjabloon dat we met onze eigen studenten hebben gebruikt (en dat ontworpen is door June’s oud-studente Razia Sahi, nu een Ph.D. student aan de University of California, Los Angeles) kan je helpen om de informatie die je verzamelt bij te houden.

4. Zoek naar openingen: Verspil je tijd en geld niet met solliciteren naar werk bij mensen die geen studenten aannemen. Op sommige gebieden zullen de programma’s of faculteitsleden de sollicitatieprocedure en eventuele vacatures op hun websites beschrijven. In andere gevallen moet je misschien individuele faculteitsleden mailen om te weten te komen of ze nieuwe studenten aannemen. (Het is niet omdat een programma studenten toelaat dat elk faculteitslid dat bij dat programma is aangesloten plaats heeft voor nieuwe mensen!) Stuur een paar maanden voor de deadline een korte e-mail naar potentiële faculteitsmentoren, met een korte beschrijving van je academische achtergrond en werk in hun lab dat je inspireert, en vraag of ze nieuwe studenten aannemen (sommige faculteiten willen misschien een kopie van je huidige CV zien). Wees niet beledigd als je geen antwoord krijgt – veel faculteiten krijgen meer dan 100 e-mails per dag en sommigen glippen door de mazen van het net. Je bent nog steeds vrij om je aan te melden voor het programma.

5. Solliciteer breed: Hoewel de normen per vakgebied verschillen, adviseren wij onze studenten om een lijst van ongeveer negen programma’s te maken: drie waar ze waarschijnlijk zullen worden toegelaten (“veiligheidsscholen”), drie waar ze op gelijke voet staan met de gemiddelde inkomende Ph.D. student (“concurrerende scholen”), en drie waar ze dolgraag naartoe zouden gaan (“droomscholen”). Om een idee te krijgen van je kansen, bekijk je de CV’s van huidige Ph.D. studenten in de programma’s of probeer je informatie te vinden bij beroepsverenigingen. De American Psychological Association, bijvoorbeeld, publiceert de gemiddelde GPA en gestandaardiseerde testscores van de inkomende afgestudeerde studenten van de meeste psychologieprogramma’s. Noteer nu de deadlines voor deze programma’s en begin met het voorbereiden van je materiaal. Als de aanvraagkosten een barrière vormen, vraag dan aan de contactpersoon van het programma of ze vrijstelling van aanvraagkosten bieden.

6. Zorg dat je aanvraag opvalt: Veel programma’s ontvangen meer aanvragers met stellaire cijfers en testscores dan ze kunnen toelaten. Daarom onderscheiden topaanvragers zich door veel zorg en aandacht te besteden aan alle andere onderdelen van het aanvraagpakket. Dit omvat een doordachte beschrijving van hun onderzoekservaringen, een zorgvuldig opgestelde verklaring over hun huidige interesses, en persoonlijke referentiebrieven. Op sommige gebieden kunnen de sollicitaties zelfs voorbeelden van je werk of publicaties bevatten. Blijf dus georganiseerd en geef jezelf voldoende tijd om elk onderdeel van de sollicitatie zorgvuldig op te stellen.

7. Laat de onderzoeksverklaring schitteren: Misschien wel het belangrijkste onderdeel van de sollicitatie is de onderzoeksverklaring. Faculteitsleden gebruiken de verklaring om een indruk te krijgen van je schrijfvaardigheid, passie voor het vakgebied, onderzoekservaring, intellectueel potentieel en je geschiktheid voor het programma. Je doel is te laten zien dat je een diepe denker bent die klaar is om wetenschapper te worden. Lees enkele van de papers die je potentiële adviseurs hebben gepubliceerd, denk er kritisch over na en geef specifieke ideeën om het werk in nieuwe richtingen uit te breiden. Kijk naar voorbeeldverklaringen van afgestudeerde studenten in jouw vakgebied. Vraag om feedback van zoveel mogelijk relevante mensen, waaronder afgestudeerde studenten en faculteitsleden in het vakgebied (niet je huisgenoot of je ouders). Het voelt misschien vervelend, maar de praktijk van het schrijven en herschrijven is een van de meest essentiële vaardigheden die je zult aanscherpen in de graduate school.

8. Vraag vroeg om referentiebrieven: Vraag ten minste een maand voor de eerste deadline om referentiebrieven. Probeer brieven te krijgen van professoren die je goed kennen en verbonden zijn met je vakgebied. Vraag of zij namens jou een sterke brief kunnen schrijven. Als een professor aarzelt om zo’n brief voor je te schrijven, kan het zijn dat hij bedenkingen heeft die je kansen kunnen schaden, dus dring niet aan – probeer een andere briefschrijver te vinden. Geef ze alle informatie die ze nodig hebben om een sterke brief te schrijven, waaronder: de deadlines en het (e-)mailadres voor al je opleidingen, een kopie van je CV en onderzoeksverklaring, en een paar opsommingen van je werk voor hen. Dit materiaal zal hen helpen hun geheugen op te frissen over alles wat je onder hun leiding hebt bereikt. Vraag of ze nog iets anders nodig hebben.

9. Breng je mentoren op de hoogte: Nadat alles is gezegd en gedaan, vertel je briefschrijvers wat er is gebeurd. Niets doet ons meer plezier dan te horen dat een van onze studenten een spannende baan heeft gevonden.

10. Haal adem: Dit proces kan tijdrovend, stressvol en duur zijn. Vergeet niet om onderweg voor jezelf te zorgen. Maak tijd vrij voor je familie en vrienden, en gun jezelf een adempauze nadat je je laatste sollicitatie hebt ingediend.

Het zien van de briljante jonge mensen die zich elk jaar voor Ph.D. programma’s aanmelden, geeft ons weer hoop dat de toekomst van de wetenschap in goede handen is. En vergeet niet dat tegenslagen in de wetenschap eerder regel dan uitzondering zijn. Zelfs de eerste aanvraag van Albert Einstein voor een doctoraat aan de Universiteit van Bern werd afgewezen. Als je in dat schuitje zit, kun je het jaar daarop opnieuw solliciteren, net als de beroemde natuurkundige.

Lees meer uit Brieven aan jonge wetenschappers