Absces
Absces, een plaatselijke verzameling van pus in een holte, gevormd uit weefsels die door besmettelijke bacteriën zijn afgebroken. Een abces ontstaat wanneer bacteriën zoals stafylokokken of streptokokken toegang krijgen tot vast weefsel (bijvoorbeeld door middel van een klein wondje op de huid). De toxinen die door deze zich vermenigvuldigende bacteriën worden afgegeven, vernietigen de cellen en veroorzaken zo een acute ontsteking ter plaatse, met als kenmerkende verschijnselen roodheid, pijn, zwelling en warmte. (Zie ontsteking.) Witte bloedcellen (leukocyten) verzamelen zich op de plaats; deze leukocyten breken het dode weefsel af en absorberen de bacteriën door middel van fagocytose. Dikke gelige pus wordt gevormd uit de afgebroken weefsels, de dode bacteriën en leukocyten, en de extracellulaire vloeistof die zich heeft opgehoopt. Tegelijkertijd vormen de nabijgelegen gezonde cellen een weefselkapsel rond de pus en ontwikkelen een celwand die het abces afbakent van nabijgelegen gezonde weefsels. When the abscess is ruptured, either naturally or through medical intervention, the pus escapes, the swelling and pain are relieved, and the delimiting cell wall eventually grows back into the abscess cavity.
Sven Teschke
Abscesses may occur on the skin surface or within the body on such internal organs as the lungs, brain, kidneys, or tonsils. De behandeling van abcessen die niet vanzelf verdwijnen, bestaat uit het insnijden van het kapsel en het afvoeren van de pusinhoud. Er worden ook antibiotica toegediend om de infectie te helpen bestrijden. Antihistaminica kunnen worden voorgeschreven om de zwelling te verminderen. Voorkomen moet worden dat de pus en andere infectieuze inhoud in de bloedbaan terechtkomen en zo naar omliggende weefsels worden overgebracht, waar ze tot nieuwe abcessen kunnen leiden. Zie ook steenpuist.