Albuterol overdosis: een gevalsbeschrijving en differentiaaldiagnose

De toename van het gebruik van selectieve bèta-2-agonisten als eerste keus middel bij de behandeling van astma heeft geleid tot een gelijktijdige toename van overdoseringen en andere therapeutische ongelukken. Dit geval beschrijft een kind van 22 maanden dat een grote overdosis albuterol had ingenomen, wat resulteerde in een acuut syndroom bestaande uit agitatie, tremulentie, duidelijke hyperglycemie van > 320 mg/dl (17,8 mmol/L), ketonurie, en hypokaliëmie. Dergelijke toxiciteit is over het algemeen alleen gemeld bij diabetici of zwangere patiënten. Deze bevindingen en een kort overzicht van de farmacologie en toxicologie van beta 2 agonisten worden in detail besproken, met speciale nadruk op de differentiële diagnose van overdosissen gekenmerkt door hyperglycemie, hypokaliëmie, agitatie en tremulentie. Er wordt een systeem voorgesteld om de relatieve toxiciteit van deze (en andere) geneesmiddelen te rangschikken, waarbij gebruik wordt gemaakt van de “exposure-case fatality rate” (ECFR) als een ruwe maatstaf voor klinische toxiciteit (waarbij de tekortkomingen ervan worden aangegeven). Toepassing van de ECFR (op basis van de gegevens van de American Association of Poison Control Centers) op overdoses van beta-2 agonisten geeft aan dat het resulterende klinische syndroom, hoewel problematisch, over het algemeen resulteert in een goedaardig resultaat.