Algebra leren met videospelletjes duurt maar 42 minuten

Studenten hadden gemiddeld 41 minuten en 44 seconden nodig om de Algebra-vaardigheden onder de knie te krijgen tijdens de Washington State Algebra Challenge met behulp van de DragonBox-app.

Aan de Challenge, die mede werd gesponsord door het Center for Game Science van de Washington University en de Technology Alliance, deden 4.192 leerlingen uit de K-12 mee. Samen losten zij 390.935 vergelijkingen op in de loop van 5 dagen begin juni. Volgens de berekeningen van de Challenge is dat 6 maanden, 28 dagen en 2 uur algebrawerk.

En wat nog indrukwekkender is: “van de leerlingen die minstens 1,5 uur speelden, had 92,9% het onder de knie. Van de leerlingen die minstens 1 uur hebben gespeeld, heeft 83,8% het onder de knie. Van de leerlingen die minstens 45 minuten hebben gespeeld, heeft 73,4% het onder de knie.”

Waarom bestond dit niet toen ik een kind was? Ik haatte algebra. Ik was doodsbang voor variabelen. Ik vermeed het ten koste van alles. Nu speel ik DragonBox voor mijn plezier.

De oorspronkelijke DragonBox-app is een van de dingen die mijn enthousiasme voor game-based learning aanwakkerden. Lang voordat ik ooit had gehoord van de term “gezamenlijke media-engagement.” schreef ik een bericht op Forbes met de titel: “Waarom het spelen van videospelletjes je een betere vader maakt.” Ik putte uit mijn achtergrond in Jungiaanse en Archetypische psychologie om uit te leggen wat me intuïtief juist leek: het is belangrijker om ervoor te zorgen dat je met je kinderen speelt dan je zorgen te maken over WAT je speelt. Onder de vele reacties op dat stuk, ontving ik een e-mail waarin ik werd uitgedaagd om DragonBox met mijn kinderen te spelen. Ik heb de app gedownload en was verbaasd hoe snel mijn zoon (toen 7) leerde complexe algebraïsche vergelijkingen te maken.

Ik was weggeblazen. Ik had het gevoel dat ik een glimp opving van een toekomst waarin kinderen graag leren. Ik stelde me scholen voor vol enthousiaste kinderen die ontdekten dat leven en werken ook spelen kan zijn. Als DragonBox algebra spannend kon maken, wat kunnen we dan nog meer verwachten van interactief leren? Sindsdien heb ik de ruimte verkend en ongelooflijke mensen ontmoet met een groot hart en grote dromen voor de toekomst van het onderwijs.

Jean-Baptiste Huynh, de bedenker van DragonBox, mailde me een paar dagen geleden. Hij wilde me laten weten over de nieuwe bijgewerkte versie van DragonBox 12+ en mijn aandacht vestigen op de indrukwekkende resultaten van de Challenge.

DragonBox Algebra 12+ is een update van het origineel met een aantal nieuwe graphics, nieuwe muziek, verbeterde feedback, een hoger tempo, en meer levels. Nu is er meer versterkte feedback die leerlingen aanmoedigt om onnodige bewerkingen te elimineren, meer dynamische positieve en adaptieve versterking, cooler drakenkunstwerk, en meer vergelijkingen om op te lossen. De updates zijn indrukwekkend en laten mij zien dat Huynh een fantastische leraar is. Hij nam een al indrukwekkend leerplatform en heeft het geüpdatet om het nog sterker te maken. Hij heeft de app stapsgewijs verbeterd op dezelfde manier als ik mijn curriculum en lesplannen update na elke ervaring in de klas aan de Temple University. Dit is een van de criteria van goed onderwijs: voortdurende beoordeling, niet alleen van je leerlingen, maar ook van je eigen prestaties-zelfstudie.

Nu speelt mijn vijfjarige en hij is gebiologeerd door het doel om de draak te voeden. Hij leert de regels snel en beheerst het spel. Ik zag hoe hij de eerste twee hoofdstukken in ongeveer 20 minuten doorploeterde.

Toen vroeg ik me echter af waarom we überhaupt waarde hechten aan Algebra: abstract denken, probleemoplossend vermogen? Leerden mijn kinderen alleen maar mechanische processen, algebraïsche procedures? Of kregen ze ook het soort cognitieve vaardigheden aangeleerd dat opvoeders ertoe aanzetten om algebra te waarderen?

Ik typte snel een mailtje naar Huynh om te zien wat hij ervan vond.

Jordan: Waarom is algebra in het algemeen belangrijk?

Jean-Baptiste: Algebra is belangrijk voor MIJN kinderen omdat ik wil dat ze kunnen begrijpen hoe de wereld werkt: natuurkunde, wetenschap etc. Je hebt algebra nodig om de wiskunde achter deze disciplines te begrijpen. Ook wil ik dat mijn kinderen goede beslissingen kunnen nemen: voor economie, financiën en statistiek is algebra nodig.

Jean-Baptiste Huynh, bedenker van DragonBox

Ik heb gezien dat DragonBox mijn kinderen de mechanica van algebra-processen bijbrengt. Heb je enig idee of dit zich vertaalt naar de ontwikkeling van abstracte en kritische denkvaardigheden? DragonBox doet 50% van het werk. De rest moeten wij leren. We zouden bijvoorbeeld een vergelijking moeten opstellen vanuit een gegeven situatie om abstracte denkvaardigheden te voltooien. DragonBox gaat over de mechanica van algebra processen, en abstractie. Het is 100% algebra wiskundevaardigheden. Maar het vervangt geen leraren. Het vereist hulp om de kennis over te brengen op potlood en papier (we hebben een pdf voor leerkrachten en ouders waarin de beste praktijken voor de overgang van tablet naar papier worden beschreven). Eerlijk gezegd heb ik nog nooit een kind met DragonBox aan de slag zien gaan zonder algebra te leren.

Als kinderen op de kleuterschool met DragonBox kunnen leren, moeten we algebra dan eerder gaan onderwijzen dan we normaal doen? We zouden hulpmiddelen moeten maken die kinderen kunnen gebruiken wanneer ze daar klaar en volwassen genoeg voor zijn. Deze hulpmiddelen moeten al op zeer jonge leeftijd beschikbaar zijn. We zijn te veel gericht op onderwijzen en te weinig op leren. Leraren onderwijzen, leerlingen leren. Twee verschillende perspectieven, twee verschillende werelden. Mensen onderwijzen is naar mijn mening niet effectief. Mensen uitnodigen om te leren als ze er klaar voor zijn en gemotiveerd zijn, is daarentegen uiterst effectief. Motivatie van leerlingen zou de sleutel moeten zijn op school. En er is maar één ding dat je daar kunt doen: luisteren naar kinderen. Het zal een veel betere samenleving opleveren als we dat doen en kinderen zullen veel sneller leren!

Hoe passen games als DragonBox in de toekomst van leerplanontwikkeling? Games als DragonBox zullen een must-have zijn voor elke opvoeder die de leerling centraal stelt. Om 3 redenen: 1) Ze kunnen een leerervaring bieden die is afgestemd op een individu. 2) De feedback loop in een game maakt het mogelijk om formatieve evaluatie en leren op hetzelfde moment te bereiken. 3) sociale elementen kunnen gemakkelijk worden geïntegreerd. Dit is de heilige drie-eenheid: geïndividualiseerd leren, niet-opdringerige beoordeling, en socialisatie.

Wat betekent game-based learning volgens u voor de toekomst van het onderwijs? DragonBox stelt het hele systeem ter discussie. DragonBox impliceert dat het denken op klas- en leeftijdsniveau archaïsch is. Waarom leren we dingen op een bepaalde leeftijd? Waarom moet het zo lang duren om het te leren? Wie heeft dat besloten? Is het wetenschappelijk? Ik denk dat DragonBox ons helpt om van de vraag “is geïndividualiseerd leren mogelijk?” naar de stelling: “Laten we leren individualiseren!”

Jordan Shapiro is auteur van de popfilosofische verhandeling: FREEPLAY: A Video Game Guide to Maximum Euphoric Bliss en co-editor van Occupy Psyche: Jungiaanse en Archetypische Perspectieven op een Beweging. Voor informatie over zijn komende boeken en evenementen klik hier.

Volg me op Twitter. Bekijk mijn website of een deel van mijn andere werk hier.