Alles over vosseneekhoorns en grijze eekhoorns
Voer jij eekhoorns? Zou u liever vogels voeren? In het hele land woeden kleine gevechten tussen mensen en de eekhoorns die in sneltreinvaart van hun voederhuisjes stelen. We proberen eerst een methode en dan een andere en nog een andere, met de eekhoorns meestal de overwinnaars! De meest voorkomende van de stelende eekhoorns in de Verenigde Staten zijn vosseneekhoorns en grijze eekhoorns. Beiden zijn inheems in de oostelijke helft van de Verenigde Staten, maar zijn geïntroduceerd in westelijke gebieden. Veel van wat volgt is van toepassing op beide eekhoornsoorten. Waar er verschillen zijn, zal dat worden opgemerkt.
Orde: Rodentia
Familie: Sciuridae
Genus: Sciurus
Subgenus: Sciurus
Soorten:
Oostelijke vos: S. niger
Oostelijke Grijze Eekhoorn: S. carolinensis
De vosse-eekhoorn (of oostelijke vosse-eekhoorn) en de grijze eekhoorn (ook wel de oostelijke*grijze eekhoorn genoemd) zijn knaagdieren uit de familie Sciuridae. Hun onderorde, Sciurinae, omvat andere boomeekhoorns, maar ook grondeekhoorns, chipmunks en marmotten. Er zijn 10 ondersoorten vosseneekhoorns en vijf grijze eekhoorns.
Vosseneekhoorns brengen een groot deel van hun tijd op de grond door met het zoeken naar voedsel en geven de voorkeur aan bosgebieden naast open plekken. Ze zijn tolerant voor prairie-achtige omgevingen. Grijze eekhoorns verkiezen dichte bomen. De twee delen over het algemeen niet hetzelfde leefgebied, maar als dat wel het geval is, vindt er geen kruising plaats. Ze hebben thuisterritoria van enkele hectaren, waar ze hun hele leven doorbrengen. Er kunnen meerdere eekhoorns in uw tuin leven in overlappende territoria.
Oorsprong
Het vroegst bekende eekhoornfossiel, dat lijkt op de huidige vliegende eekhoorns, is 47 tot 33 miljoen jaar oud. Dat plaatst hem in het Eoceen tijdperk, toen de aarde bedekt was met bossen.
Vosseekhoorn
De vosseekhoorn is typisch bruingrijs tot bruingeel tot bruinoranje, met een bruinoranje onderzijde. Maar, hij heeft de meest variabele kleuring van alle eekhoorns ter wereld, met ondersoorten die oogverblindende uitzonderingen produceren. Sommige kleine steden, waaronder Marysville, Kansas, hebben een volledig zwarte populatie. Er zijn vosseneekhoorns met een donkerbruin lichaam met patroon, of een zwart gezicht met een witte neus, of een andere variatie. Welke kleur ze ook hebben, ze verharen allemaal twee keer per jaar, in de zomer en in de herfst.
De vos-eekhoorn is de grootste boomeekhoorn die inheems is in Noord-Amerika. Hij is 46-74 cm lang, plus een staartlengte van 31 cm, en weegt 31,2-62,4 pond.
Grijze eekhoorn
De grijze eekhoorn is overwegend wat zijn naam al aankondigt – grijs – hoewel sommige een bruinige tint hebben. Zijn buik is witachtig, en soms kan zijn staart ook een lichtere kleur hebben. In de winter kunnen zijn oren wit zijn. Een uitzondering onder de Grijze Eekhoorns is een geheel witte (niet albino) populatie in Brevard, North Carolina en enkele andere steden.
Er is een prachtige geheel zwarte mutatie van zowel de Vos als de Grijze Eekhoorn die voorkomt in sommige gebieden van het Midwesten en Noordoosten.
Eekhoorn kenmerken
Boom eekhoorns hebben kleine, rechtopstaande oren en hun mond bevindt zich iets aan de onderkant van hun gezicht. Hun snuit en andere delen van hun gezicht zijn bedekt met gevoelige snorharen. Grote, zwarte ogen staan hoog op de kop en iets naar opzij. Hierdoor hebben de eekhoorns een breed zijaanzicht, maar kunnen ze niet recht van voren zien.
Het skelet van de eekhoorn. (“Die vergleichende Osteologie,” door Christian Heinrich 1794-1865 / Wiki; PD)
Ze hebben 20 tanden. Vier daarvan – oranje voortanden (twee boven- en twee ondertanden, snijtanden genoemd) – groeien voortdurend, zo’n 15 cm per jaar. Dat zou de indruk kunnen wekken van angstaanjagende, mogelijk drie meter lange tanden, maar dat zien we niet omdat ze ze “vijlen”. Eekhoorns knagen regelmatig aan harde oppervlakken zoals hout om hun tanden op de juiste lengte en in de juiste stand te houden. Als ze dat niet doen, gaan ze dood omdat ze uiteindelijk niet meer kunnen eten of ernstig gewond raken.
De beitelvormige voortanden van de vos-eekhoorn. (WelcomeWildlife.com; cc by-nc-sa 3.0)
Een ander interessant aspect van de snijtanden is dat het voorste oppervlak bedekt is met hard glazuur, terwijl het achterste oppervlak uit dentine bestaat, dat zachter is. Het gevolg is dat het achterste oppervlak sneller afslijt dan het voorste, waardoor beitelvormige tanden ontstaan.
Een staart voor alle seizoenen
Hun lange, pluizige staart is als de eekhoornversie van een Zwitsers legermes, dat meerdere toepassingen heeft! Als ze hem omhoog en over hun rug vegen, is het een regenjas. Op een warme, zonnige dag is het een paraplu. Hij dekt ze toe als ze slapen en is een deken van warmte bij koud weer. Het woord “eekhoorn” komt eigenlijk van het Oudgriekse skiouros, wat “schaduwstaart” betekent.”
De staart van deze vos-eekhoorn wordt goed gebruikt bij winters weer. (synspectrum / Flickr; cc by 2.0)
Hun staart fungeert als stabilisator als een eekhoorn tussen bomen of takken door de lucht in gaat. Als ze vallen, is het een miniparachute, en als ze zwemmen is het een roer. Het kan een leven redden als een achtervolgend roofdier een eekhoorn bij de staart grijpt – de vacht, huid en sommige wervels breken gemakkelijk af – en de eekhoorn kan blijven rennen (hij groeit niet terug).
Maar dat is nog niet alles! Het communiceert ook. Angst, woede, ergernis, agressie en andere emoties worden overgebracht door zijn houding, of hij nu rechtop, recht naar achteren of over het lichaam gekruld wordt gehouden.
Snelheid en behendigheid
Eekhoorns hebben behaarde voeten. Aan de voorkant zitten vier tenen (soms vingers genoemd). De achterpoten, die langer zijn, hebben vijf tenen. Hun klauwen zijn lang, gebogen en uiterst scherp en hun achterpoten zijn sterk. Hun enkels zijn dubbelgewrichts, waardoor ze 180 graden kunnen draaien. Al bij al, kunnen deze schepsels behoorlijk knap voetenwerk verrichten. Op de grond zijn ze snel en kunnen ze snel wegduiken voor roofdieren. Ze kunnen tot 32 km per uur rennen en 2,4 meter ver springen. (Ze vallen soms, en een gelukkige eekhoorn viel 30,5 m naar beneden zonder duidelijke verwondingen). Als ze moeten zwemmen, kunnen ze dat, en doen ze het goed.
Zintuigen
De eekhoorns hebben goed ontwikkelde zintuigen voor smaak, gehoor, gezichtsvermogen, en tastzin. Ze hebben ook zo’n scherpe reukzin dat ze een begraven noot onder een laag sneeuw kunnen ontdekken.
Hun tastzin wordt geholpen door gevoelige snorharen (vibrissae) op hun gezicht, waarmee ze in het donker kunnen voelen. Er zitten gevoelige haren op de voorpoten, net boven de polsen, en vrouwtjes hebben een gevoelige haar op elke tepel, acht in totaal.
Intelligentie
Hoe slim zijn eekhoorns? Heel slim – vraag het maar aan iedereen die geprobeerd heeft ze van vogelvoeders af te houden! Ze ontwikkelen strategieën om zelfs complexe mechanismen te slim af te zijn. Ze zijn ook meedogenloos; er is veel voor nodig om ze op te geven.¹ Een onderzoek uit 2015 naar grijze eekhoorns toonde aan dat ze snel leren en in staat zijn hun gedrag aan te passen om toegang tot voedsel te krijgen. Uit ander onderzoek blijkt dat ze de intentie van anderen kunnen interpreteren – ze doen alsof ze noten hamsteren als ze weten dat ze in de gaten worden gehouden, maar verstoppen die vervolgens ergens anders. Hier is een overtuigend voorbeeld van eekhoornslimheid
Gedrag
Vosseekhoorns zijn overdag actief en slapen ’s nachts. Grijze eekhoorns daarentegen zijn meestal crepusculair, wat betekent dat ze het meest actief zijn in de vroege ochtend en late namiddag.
Beide soorten zijn meestal solitair. Volwassen dieren delen soms een hol bij koud weer en vrouwtjes delen een hol met hun jongen als ze die grootbrengen. Verder gaan ze niet vaak met elkaar om, behalve als ze samenkomen bij vogelvoederplaatsen. Geen van beide soorten is agressief territoriaal, maar er is een dominantiehiërarchie en ze verdedigen hun nesten en voedsel.
De eekhoorns brengen hun inactieve tijd in hun nest door, of ze liggen gewoon boven op een boomtak. Ze zijn erg schoon en besteden elke dag tijd aan persoonlijke verzorging. Ze gaan over het algemeen vroeg naar bed en krullen zich ruim voor zonsondergang op tot een strakke bal.
In de herfst zijn ze het meest actief, omdat ze dan op zoek gaan naar wintervoedsel, dat ze moeten begraven. Ze beginnen ook meer te eten en bouwen veel vet op om de winter door te komen. Ze houden geen winterslaap, zelfs niet bij ijskoud weer, maar soms blijven ze meerdere dagen achter elkaar opgerold in hun nest.
Verdediging
Wanneer ze zich bedreigd voelen, blijven de eekhoorns vaak gewoon roerloos zitten in de verwachting dat hun kleur hen in hun omgeving zal camoufleren. Hun veiligste plek is in een boom, dus daar gaan ze als eerste heen als ze moeten vluchten.
Een van hun strategieën is om een verticaal voorwerp tussen henzelf en een roofdier te houden. Misschien heb je dit trucje zelf wel eens meegemaakt bij het benaderen van een eekhoorn die zich vastklampt aan een dikke boomstam. Als je rond de boom beweegt, doet de eekhoorn dat ook, zodat de stam altijd tussen jullie beiden in staat. Als ze gepakt worden, zullen eekhoorns klauwen en bijten. Ze kunnen ook zwemmen als het moet.
Eekhoorns kunnen zwemmen. (Lindsay Trostle / Wiki; cc by-sa 4.0)
Communicatie
Vosseekhoorns en Grijze Eekhoorns zijn luidruchtig. Ben je ooit het doelwit geweest van hun gescheld? Het is een luid, staccato, kakelend geluid dat gepaard gaat met een snelle, zwiepende staart en een “maak dat je wegkomt” blik! Ze schelden elkaar op dezelfde manier uit, maar hebben ook andere vormen van communicatie, waaronder blaffen, fluiten en, in het geval van de grijze eekhoorn, een kwaakgeluid.
De eekhoorns spreken ook vocaal om te waarschuwen voor roofdieren in de buurt, om aan te kondigen wanneer het gevaar geweken is, bij baltsgedrag en bij territoriumdemonstraties. Het klappertanden is een teken van agressie en ze kunnen een luid gillend geluid maken als ze schrikken of bang zijn. Eekhoorntjes die gevoerd of aangeraakt worden door reddingswerkers produceren een spinnend geluid, iets wat ze waarschijnlijk in het wild ook zouden doen als ze door hun moeder verzorgd worden. Lees hier en hier meer over eekhoornpraat.
Een andere vorm van communicatie is met geur; ze markeren hun territorium met urine. Uit een onderzoek is gebleken dat eekhoorns een familielid kunnen herkennen aan hun geurspoor.
Nestgelegenheid en dekking
De eekhoorns bouwen het liefst een nest in een boomholte, schoorsteen, zolder of op een andere plek die een knusse bescherming biedt tegen roofdieren en het weer. Ontbreekt dat, dan maken ze een drey. Een drey is een hol, ruwweg bolvormig nest, dat ongeveer 9 meter boven de grond wordt gebouwd. Het is gemaakt van dik ineengevlochten twijgen die een eekhoorn net uit een boom heeft geknaagd. De twijgen zijn zacht en buigzaam met de bladeren er nog aan, waardoor ze gemakkelijk te manipuleren zijn. Wanneer de twijgen afsterven, verharden ze en bieden zo stevigheid en weerstand tegen de wind. De drey verandert van groen naar bruin als de bladeren opdrogen.
Vosseekhoorn met nestmateriaal. (David Barber / Flickr; cc by-nc-sa 2.0)
Binnenin is een drey bekleed met fijner materiaal, zoals gras, mos, gedroogde bladeren, en versnipperde schors. De opening (soms twee, zodat er een uitgang is) zit meestal aan de onderkant en is naar de stam gericht. Deze configuratie betekent dat het een “dak” heeft om regen buiten te houden. Als het besmet raakt met parasieten, gaat de eekhoorn naar buiten. In feite is het gebruikelijk dat ze een of meer reserve-dreys hebben. Uiteindelijk vallen ze uit elkaar. In de hitte van de zomer kan een eekhoorn in plaats daarvan een eenvoudig schotelvormig nest bouwen.
Productie
Vosseekhoorns paren twee keer per jaar, in half december tot begin januari en in juni. Grijze eekhoorns paren twee keer per jaar, van december tot februari en van mei tot juni. In koudere klimaten vindt het paren iets later plaats. Voor beide soorten bedraagt de draagtijd 44 tot 45 dagen.
Paren begint met mannetjes die vrouwtjes achtervolgen, elk in de hoop de laatste huwelijkskandidaat te zijn. De mannetjes jagen ook op elkaar, in de hoop concurrenten te verjagen. Ze weten aan haar geur wanneer een vrouwtje klaar is om te paren, en ze kunnen in een seizoen met meer dan één vrouwtje paren. Ze spelen verder geen rol in het leven van hun nakomelingen.
Een zwanger vrouwtje geeft de voorkeur aan een hol in een boomholte. Als het moet, bouwt ze een drey in de vork van een boom of op een andere plaats die ze geschikt acht. Ze baart tot zeven (meestal drie) zeer roze, blinde, dove en meestal naakte baby’s, elk met een gewicht van ongeveer 14 gram. Hun enige voordeel zijn de snorharen op hun kop, die ze gebruiken om hun moeder in het donkere nest te vinden.
Eekhoorn pasgeboren. (Audrey / Flickr; cc by 2.0)
In ongeveer drie weken beginnen de baby’s haar te groeien en gaan hun oren, die bij de geboorte plat waren, rechtop staan. Na vier tot zes weken gaan hun ogen open. In de zevende week begint het spenen, en in de tiende week zijn ze volledig gespeend, klaar om de wereld aan te kunnen met een levenslange voorraad snel verstand en scherpe zintuigen.
Goede moeder
Tot die tijd zorgt hun moeder goed voor hen. Ze brengt tijd door in het hol en gaat zelfs op haar rug liggen om het zogen te vergemakkelijken. Ze beschermt ze agressief tegen roofdieren en verplaatst ze, indien nodig, één voor één naar een andere plek. Ze zorgt voor hen door hen proper en vrij van parasieten te houden. Haar nest blijft ook schoon, want ze verwijdert de uitwerpselen van de baby’s.
Als jonge eekhoorns leren ze sociale vaardigheden en hoe ze voor zichzelf kunnen zorgen. Ze spelen gevechten en jagen elkaar op. Dit helpt bij het ontwikkelen van coördinatie en kracht die ze nodig hebben om te overleven. Ze oefenen in klimgedrag en verzorgen elkaar.
Op naar de boomtoppen en weer af naar de grond. Ze leren welke bomen voedsel bieden, welke het lekkerst zijn om aan te knagen, hoe ze een noot moeten openbreken, hoe ze moeten inschatten wanneer een tak te dun is om in te klimmen en hoe ze aan roofdieren kunnen ontsnappen. Ze blijven enkele weken bij hun moeder, maar steeds meer verlangen ze naar een leven alleen. De mannetjes van beide soorten verspreiden zich vaker naar nieuwe territoria dan de vrouwtjes.
Voedselbronnen
De eekhoorns brengen een groot deel van hun leven op de grond door, op zoek naar voedsel of met het verzorgen van voedsel. Hoewel ze worden beschouwd als herbivoren en liefhebbers van noten, vullen ze hun dieet aan met een paar insecten, vogeleieren en zelfs nestjongen, meestal tijdens het grootbrengen van hun jongen. Ze eten ook zaden, maïs, boomsap, knoppen, twijgen, binnenste boomschors, schimmels, en osage oranje en andere vruchten.
Vosseekhoorn die ananas guave bloesem eet. (Doug Greenberg / Flickr; cc by-nc 3.0)
In de nazomer en herfst begraven ze noten om als voedselvoorraad te dienen voor de winter. Als de winter komt, graven ze ze weer op, indien nodig. De noten worden niet allemaal op één plek bewaard, en hoewel ze waarschijnlijk nog wel weten waar sommige liggen, kunnen de eekhoorns de meeste noten ruiken. De noot die de ene eekhoorn opgraaft, kan ook door een andere begraven zijn. Het is door deze methode van noten bewaren dat eekhoorns helpen bij het herbebossen van gebieden, omdat er meer noten worden begraven dan opgehaald.
Aan het eind van de winter wordt voedsel schaars – sommige begraven noten zijn dan niet meer gevonden, en andere voedselbronnen beginnen zich pas te ontwikkelen. In deze tijd zijn de eekhoorns, tot grote frustratie van boomliefhebbers, sterk afhankelijk van boomknoppen en soms boomschors.
Levensduur
Vosseekhoorns die in gevangenschap zijn grootgebracht, leven tot wel 18 jaar. In het wild kunnen vrouwtjes 12 jaar of langer worden, terwijl mannetjes jonger sterven door verschillende oorzaken. Grijze eekhoorns worden in het wild gemiddeld zes jaar oud, maar kunnen in gevangenschap tot 20 jaar oud worden. In het geval van beide soorten sterven de meeste voordat ze volwassen zijn.
Predatoren
Predatoren van eekhoorns zijn haviken, vossen, coyotes en huiskatten. Voertuigen doden er duizenden, misschien wel miljoenen, per jaar. Sommige ondersoorten vosseneekhoorns worden bedreigd als gevolg van overbejaging en vernietiging van bossen.
¹ Goed geplaatste vogelvoederhuisjes en schotten, evenals sommige eekhoornbestendige voederhuisjes, hebben bewezen effectief te zijn. Lees online beoordelingen voordat u tot aanschaf overgaat.
* Bovenste foto: Oostelijke grijze eekhoorn. (Troydj / Wiki cc by-sa 3.0)
Meer lezen
Pijn eekhoorns houden, houden, houden van hun dennenbomen!
Hoe eekhoorns verjagen met uitsluitingstrechter Boomschotten om eekhoorns te verjagen Eekhoorns: veelgestelde vragen Interessante feiten over grondeekhoorns