Amerikaanse Joden, politiek en Israël
De politieke oriëntatie van Amerikaanse Joden is de afgelopen weken opnieuw in de schijnwerpers komen te staan door de opmerkingen van president Donald Trump over Joden en hun houding ten opzichte van zijn presidentschap en de Democratische Partij.
Trump heeft gedurende zijn hele presidentschap publiekelijk steun betuigd aan Israël, zowel door zijn retoriek als door zijn beleidsacties, inclusief zijn recente opvallende aanval op Democratische Congresleden die hij karakteriseerde als antisemitisch en anti-Israël.
Een deel van Trump’s motivatie is ongetwijfeld het behouden van steun onder christelijke evangelicals, die zeer positief staan tegenover Israël en die een belangrijk onderdeel vormen van zijn politieke coalitie. Maar Trump heeft onlangs een verband gelegd tussen zijn steun voor Israël en de Joodse stem, door tegen Joodse Amerikanen te zeggen: “Naar mijn mening, als je op een Democraat stemt, ben je zeer ontrouw aan het Joodse volk en ben je zeer ontrouw aan Israël. En alleen zwakke mensen zouden iets anders zeggen dan dat.” En, een dag eerder: “Ik denk dat alle Joodse mensen die op een Democraat stemmen, dat het ofwel een totaal gebrek aan kennis of grote ontrouw toont.”
Het is van oudsher moeilijk geweest om de houding en politieke oriëntatie van Amerikaanse Joden in enquêtes te analyseren, omdat ze zo’n klein segment van de bevolking vormen (meer daarover hieronder). Maar door het samenvoegen van grote aantallen interviews zijn Gallup en andere organisaties in staat geweest om veel over Amerikaanse Joden te weten te komen dat betrekking heeft op de kwesties die Trump aan de orde stelt. De gegevens tonen aan dat, ondanks het commentaar van Trump, Joden in de VS zich zeer waarschijnlijk identificeren als Democraten en stemmen op Democratische kandidaten en dat zij standpunten uitdragen die zeer loyaal zijn aan Israël. Er is weinig bewijs voor een verandering in deze trends, of dat deze situatie het soort Joodse cognitieve dissonantie creëert dat volgens Trump het geval zou moeten zijn.
Het is belangrijk om te erkennen dat Joden een vrij klein deel van de Amerikaanse bevolking en kiezers vertegenwoordigen, zowel nationaal als in de meeste staten.
Uit een strikt “praktisch politiek” oogpunt zal de Joodse stem waarschijnlijk geen groot verschil maken in de presidentsverkiezingen, zelfs als Trump erin zou slagen meer Joden aan de Republikeinse kant van het politieke grootboek te krijgen.
Gallup’s voortdurende schattingen laten zien dat ongeveer 2% van de Amerikaanse volwassenen (18 jaar en ouder) hun religie als Joods identificeren. Om specifiek te zijn, een aggregaat van Gallup-onderzoeken uitgevoerd in 2018 toont 1,9% Joodse identificatie, en meer dan 18.000 Gallup-interviews uitgevoerd tot nu toe dit jaar tonen aan dat 2,0% van de bevolking zich identificeert als Joods.
Een 2013 Pew Research Center-analyse van Joodse identificatie toonde aan dat naast de 1,8% van de Amerikaanse volwassenen die hun religie als Joods identificeerden (zeer vergelijkbaar met de schatting van Gallup), nog een klein percentage Amerikanen die aanvankelijk niet zeiden dat hun religie Joods was, hun seculiere erfgoed als Joods identificeerden. Volgens dit onderzoek heeft maximaal 2,2% van de Amerikaanse volwassen bevolking enige basis voor Joodse zelfidentificatie.
De populatie Joden in Amerika is, net als die van protestanten, katholieken en mensen zonder religie, onevenredig verdeeld over staten.
Kijkend naar de religieuze samenstelling van volwassenen van 18 jaar en ouder in de 50 staten, is de Joodse vertegenwoordiging het hoogst in New York, met 8%, gevolgd door vier andere staten – New Jersey, Massachusetts, Connecticut en Maryland – waar het tussen 6% en 4% ligt. (Deze schattingen zijn gebaseerd op de interviews van Gallup met meer dan 130.000 volwassenen in 2017). Aan de andere kant van het spectrum maken Joden in 11 staten minder dan de helft van 1% van de volwassen bevolking uit: Iowa, Nebraska, Mississippi, Louisiana, Oklahoma, Wyoming, Utah, Idaho, Arkansas, West Virginia en North Dakota.
Op basis van de afgelopen presidentsverkiezingen omvat de groep staten met de hoogste waarschijnlijkheid van dichte populaire stemmen volgend jaar — klassieke swing-staten — Arizona, Florida, Maine, Michigan, Minnesota, New Hampshire, North Carolina, Pennsylvania en Wisconsin. Gallup’s analyse per staat van religieuze voorkeur in 2017 laat zien dat Joden als percentage van de volwassen bevolking boven het nationale gemiddelde liggen in slechts twee van deze staten: Florida (3%) en Pennsylvania (2,3%).
Joden liggen onder het nationale gemiddelde in de andere swing states, en zijn minder dan 1% in Wisconsin, Minnesota en North Carolina.
Joden in de VS hebben wel een iets hoger profiel in het stemgerechtigde electoraat dan de bevolking in het algemeen, op grond van hun bovengemiddelde opleidingsniveau. Dit weerspiegelt de sterke relatie tussen opleiding en opkomst bij Amerikaanse verkiezingen. Maar zelfs als we rekening houden met deze hogere opkomst en erkennen dat de Joodse stem in sommige specifieke gebieden van sommige staten belangrijk kan zijn bij meer lokale verkiezingen, dan nog is het duidelijk dat de Joodse stem geen enorm verschil zal maken bij de komende presidentsverkiezingen, tenzij er sprake is van een extreem nipte popular vote in specifieke swing states.
De Democratische oriëntatie van de Joodse bevolking is een zeer vaststaand feit in het Amerikaanse politieke leven.
De duidelijke meerderheid van de Joodse Amerikanen identificeert zich met of neigt naar de Democratische Partij, en we vinden geen bewijs dat dit tot nu toe significant is veranderd tijdens de Trump-regering.
Trump trad aan in januari 2017, en de geaggregeerde enquêtes van Gallup, uitgevoerd van februari tot en met december van dat jaar, laten zien dat 68% van de Joden zich identificeerde als Democratisch of als onafhankelijken die neigden naar de Democratische Partij, terwijl 28% zich identificeerde als of neigde naar de Republikeinse Partij.
In 2018 waren die aantallen 59% Democratisch en 36% Republikeins. Tot nu toe dit jaar, met behulp van een geaggregeerde steekproef van Gallup-peilingen uitgevoerd van januari tot augustus, identificeert 65% van de Joden zich met of neigt naar de Democratische Partij, terwijl 30% zich identificeert met of neigt naar de Republikeinse Partij.
In termen van ideologie is 44% van de Amerikaanse Joden liberaal, veel hoger dan de totale 25% onder de totale bevolking, waardoor Joden de meest liberale zijn van elke grote religieuze groep die we identificeren. Nog eens 36% van de Joden is gematigd, met 20% die zichzelf als conservatief omschrijft — vergeleken met 37% van de totale bevolking.
Zoals we zouden verwachten gezien hun meerderheids-Democratische politieke identiteit, stemden Joodse kiezers overweldigend (maar niet monolithisch) voor Hillary Clinton boven Donald Trump in de presidentsverkiezingen van 2016.
Exit polls van de verkiezingen van 2016 laten zien dat van de 3% van de kiezers die hun religie als Joods identificeerden, 71% voor Clinton stemde en 23% voor Trump. Evenzo hoge percentages Joden hebben gestemd op de Democratische presidentskandidaat in alle presidentsverkiezingen die teruggaan tot 1992 en hebben de Democratische kandidaten met ten minste een meervoudigheid bevoordeeld in verkiezingen die veel verder teruggaan dan dat.
Trump’s bewering dat “alle Joodse mensen die op een Democraat stemmen, volgens mij ofwel een totaal gebrek aan kennis ofwel grote ontrouw laten zien” heeft dus betrekking op een zeer groot percentage van de Joodse bevolking in de VS.
(In termen van “totaal gebrek aan kennis” hebben Joden in Amerika verreweg het hoogste gemiddelde opleidingsniveau van alle religieuze groepen die we meten, zoals eerder opgemerkt. Zo’n 67% van de Joodse volwassenen heeft een universitaire graad, veel meer dan de 32% van de totale bevolking, en de 37% die een postdoctorale opleiding heeft genoten is ook veel hoger dan onder welke andere religieuze groep dan ook.)
Ook niet verrassend gezien hun Democratische oriëntatie, zijn Joodse Amerikanen ver onder het gemiddelde in hun goedkeuring van het werk dat Trump doet als president.
Onze aggregatie van januari tot en met augustus van dit jaar laat een goedkeuring van het werk van Trump zien van 29% onder Joden, met een afkeuring van 69%. In diezelfde periode was de algemene goedkeuring van Trump 42%. In 2017, het eerste jaar van zijn presidentschap, was Trump’s Gallup job approval rating onder Joden 30%. In 2018, gebaseerd op een aggregaat van Gallup-onderzoeken, was het 35%. Deze schattingen zijn gebaseerd op relatief kleine steekproeven van Joden, wat betekent dat er van jaar tot jaar enige fluctuatie zal zijn op basis van steekproeffouten – maar over het algemeen zie ik geen tekenen dat de goedkeuring van Trump dit jaar hoger is dan toen Trump voor het eerst aantrad.
Het grootste deel van Trump’s discussie over wat hij veronderstelt dat Joodse steun voor zijn partij en voor zijn presidentschap zou moeten zijn, draait om het beleid van zijn regering ten aanzien van Israël. Trump heeft in het openbaar zijn steun betuigd aan Israël en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Hij is een campagnebelofte nagekomen om de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen, heeft leden van het Congres aangevallen die hij bekritiseert als anti-Israël (en antisemitisch), en heeft Israëls besluit gesteund om twee leden van het Congres die zich kritisch hebben uitgelaten over Israël – Ilhan Omar en Rashida Tlaib – het recht te ontzeggen het land te betreden als onderdeel van een delegatie van het Congres.
Veronderstelbaar zijn Amerikaanse Joden zich bewust van Trump’s acties, en de gegevens tonen duidelijk aan dat Joden een sterk positieve kijk hebben op Israël. Toch hebben Trump’s acties ter ondersteuning van Israël tot nu toe weinig gedaan om de politieke loyaliteit van Joden te verschuiven.
Mijn recente herziening van de beschikbare gegevens toont aan dat ongeveer negen op de tien Amerikaanse Joden sympathieker staan tegenover Israël dan tegenover de Palestijnen. (Dat in vergelijking met ongeveer zes op de tien van alle Amerikanen.) Bovendien heeft 95% van de Joden een gunstige kijk op Israël, terwijl 10% een gunstige kijk heeft op de Palestijnse Autoriteit – aanzienlijk meer pro-Israël dan het algemene nationale gemiddelde van 71% gunstige kijk op Israël en 21% gunstige kijk op de Palestijnse Autoriteit.
Onderzoek uitgevoerd in 2013 door Pew toonde aan dat 76% van de Joden (geïdentificeerd door religie) zei dat ze op zijn minst enigszins emotioneel gehecht waren aan Israël. Bovendien zei bijna de helft dat de zorg voor Israël een essentieel onderdeel is van het joods zijn (met de meeste van de rest die zegt dat het belangrijk is, maar niet essentieel) en bijna de helft meldde dat ze persoonlijk naar Israël waren gereisd.
Trump’s bewering dat Joden in wezen single-issue kiezers moeten zijn wiens presidentiële stem direct wordt beïnvloed door zijn uitspraken over en beleid ten aanzien van Israël, is blijkbaar veel te simplistisch. De meerderheid van de Amerikaanse Joden heeft decennialang op Democratische presidentskandidaten gestemd en zijn politiek liberaal in hun opvattingen over vele binnenlandse kwesties. Die feiten van het politieke leven zullen niet van de ene op de andere dag veranderen.
De gevolgen van de afkeuring op meerderheidsniveau van Joden over president Trump en de onderliggende Democratische politieke oriëntatie van Joden blijkt uit een interessante recente bevinding die door Pew Research is gerapporteerd. Uit hun gegevens blijkt dat 42% van de Joden zegt dat Trump Israël te veel bevoordeelt — veel meer dan het geval is voor katholieken of protestanten, waarbij de meeste van de rest van de ondervraagde Joden zeggen dat Trump het juiste evenwicht vindt en niet de Palestijnen te veel bevoordeelt. Dit wordt hoogstwaarschijnlijk verklaard door de zware Democratische partijdigheid van Joden (zoals Pew opmerkt) alsook door de mogelijkheid dat Joden niet denken dat het beleid van Trump de juiste manier is om Israël te helpen. Deze bevinding onderstreept de uitdagingen waarmee Trump of een andere Republikeinse presidentskandidaat wordt geconfronteerd als ze proberen de Joodse stem het hof te maken.