Amtrak Coast Starlight, Californië: Adres, Telefoonnummer, Amtrak Coast Starlight Beoordelingen: 3.5/5

We namen de StarLight vanaf LA Union Station op 16 juli. We hadden met z’n vieren in de bus geboekt. We waren oorspronkelijk van plan om naar Seattle te gaan, maar besloten om in Kelso, WA uit te stappen en daar de nacht door te brengen voor onze reis naar Mt. St. Helens. Dit was onze eerste treinreis, ik wist niet goed wat ik kon verwachten. We werden naar een specifiek treinstel geleid omdat we in Kelso zouden uitstappen. Het lijkt erop dat soortgelijke bestemmingen worden gegroepeerd in de wagons. We kregen een rij van 2 en 2 zitplaatsen. Wij hadden geluk omdat onze wagon onmiddellijk achter de Observation Car was, dus nadat wij onze plaatsen hadden gepakt, die dan de uwe zijn voor de duur van de reis, gingen wij de Observation Car in om te zitten en een plaats uit te zoeken. De Observation Car stoelen zijn wie het eerst komt het eerst maalt en zijn van jou zo lang als je er zit. We verlieten Union Station ongeveer 25 minuten te laat als gevolg van een aantal problemen op de lijnen voor ons. We waren niet onder de indruk van het landschap tot we in de buurt van Oxnard kwamen. Dan is de kust daar in haar schoonheid voor een paar uur. Wat een prachtige uitzichten! Toen we de kustlijn verlieten en de vallei inreden, kwamen we een pick-up tegen die gebruik maakte van een onoverdekte kruising in de landbouwvelden. We moesten ongeveer een uur wachten om alle papieren in orde te maken en de autoriteiten op onderzoek te laten gaan. Er was geen echte schade aan de truck, noch aan onze locomotief, behalve wat verf. Daarna gingen we weer op weg, nu ongeveer 1,5 uur te laat. Toen we door de vallei reden, besloten we de snackbar te bezoeken, die zich in het midden van de Observatierijtuig bevindt, beneden. Dit is de enige eetgelegenheid die beschikbaar is voor busreizigers. Het eten is allemaal in de magnetron, ik zal wat menu’s bij de foto’s voegen. We bleven uiteindelijk in de Observation Car tot we in San José aankwamen, toen het inmiddels donker was geworden. In San Jose moesten we wachten terwijl de NTSB de video van onze botsing met de pick-up downloadde. dit veroorzaakte weer een vertraging. Terwijl we wachtten, hadden we een incident waarbij een persoon de trein in kwam zonder kaartje, geconfronteerd werd met de assistent conducteur en er een gevecht uitbrak. De asst. conducteur moest naar het ziekenhuis maar was in goede conditie. We moesten dus wachten op een andere conducteur die onze trein zou vervoegen. Dit betekende weer een uur vertraging. Dit geeft wel aan dat als je op een station aankomt, het lijkt alsof iedereen gemakkelijk op de trein kan stappen. Lijkt vreemd. We gingen naar onze vaste plaatsen om te slapen. Toen was er een probleem met de persoon achter mijn vrouw die tegen haar stoel bleef schoppen en haar vroeg of ze wakker was. Ik zat in de observatierijtuig en moest de persoon confronteren. Het stopte daarna, maar het benadrukt wel dat er een aantal geesteszieke mensen in de trein waren in de wagon. Dit was het enige probleem dat we hadden, maar er waren een aantal mensen die luid tegen zichzelf praatten, vloekten, enz. Voortaan nemen we een kamertje. De stoelen in de bus zijn verstelbaar en hebben voetsteunen die omhoog kunnen, het was redelijk comfortabel. Eindelijk konden we slapen. De volgende ochtend werden we wakker ten noorden van Redding. De conducteur kwam zeggen dat we onze tijd hadden ingehaald door een stop in Sacramento in te korten die bedoeld was om de reis te verzachten, en we hadden het nodig. Dit was een ander schilderachtig deel van de reis, want we beklommen de bergen door de bossen en kregen een prachtig uitzicht op Mount Shasta. We haalden ontbijt bij de snackbar en pikten daarna een tafeltje in de Observation Car waar ik kon werken en wij konden ontbijten. We werden weer ergens in het bos opgehouden door een andere trein die de andere kant op ging en mechanische problemen had, dit was ongeveer 40 minuten vertraging. Uiteindelijk bereikten we Kelso, WA rond 17:50 uur, ongeveer 30 minuten te laat. Het was een avontuur en we zouden het zo weer doen. Maar de volgende keer nemen we een kamer.