Andrew Dice Clay’s verrassende comeback en waarom hij niet schoon schip zal maken

Christopher Polk/Getty Images

Over tweeënhalf jaar geleden, bereikte Andrew Dice Clay het absolute dieptepunt. “Mijn carrière zat in het verdomde toilet,” zegt de veteraankomiek. “Ik verdiende niet genoeg om mijn maandelijkse noot te betalen, en ik had een heleboel rechtszaken tegen me lopen waar ik niet over mag praten.” Wanhopig op zoek naar geld, besloot de notoir vuilbekkende entertainer dat zijn enige optie was om zijn geluk te beproeven in Las Vegas. “Ik was vroeger een grote gokker,” zegt hij. “Ik kon binnen een paar uur 500.000 tot 700.00 dollar winnen of verliezen.”

Voordat hij in de zomer van 2010 naar Vegas vertrok, had hij een intensief hart-tot-hart gesprek met zijn twee zoons. “Ik heb ze altijd geleerd dat ik niet wil dat ze drinken, drugs gebruiken of gokken,” zegt hij. “Ik ben zo bang voor die dingen. Maar ik vertelde ze dat ik wat geld moest winnen.”

Over alle verwachtingen heen won Clay meer dan een miljoen dollar. “Ik leefde alsof het The Hangover was,” zegt hij. “Ik kocht een Mercedes, een Challenger, een Denali en nog een Mercedes voor mijn vrouw. Ik betaalde wat rekeningen en begon de rechtszaken af te betalen.” Maar hij kon niet stoppen met gokken, en aan het eind van de zomer was hij alles kwijt. Hij ging net zo blut naar huis als hij was vertrokken.

Q&A: Gilbert Gottfried over Crossing the Line in Comedy

Twintig jaar geleden verkocht Clay twee avonden achter elkaar Madison Square Garden uit, maar tegen die tijd werkte hij weer in kleine clubs. “Toen ik weer thuis kwam, wilde ik niets meer van de showbusiness weten,” zegt hij. “Ik wilde niets van rekeningen weten. Ik wilde alleen maar koffie drinken bij Starbucks met mijn zoon Max.”

Bij de coffeeshop liep hij zijn oude vriend Bruce Rubenstein tegen het lijf, een scenarioschrijver die in de jaren negentig vaak met Mickey Rourke samenwerkte. “Hij had modder aan zijn laarzen en kleren,” herinnert Clay zich. “Hij vertelde me dat hij met de bouw bezig was. Ik vertelde hem over al mijn problemen, en de hele tijd was hij aan het typen op zijn verdomde Blackberry. Ik werd kwaad, maar toen zei hij tegen me: ‘Waarom heb je nooit een kleine walk-on gedaan in Entourage?’ Ik zei tegen hem, ‘Wat denk je – ik zou het niet doen? Ze hebben nooit gebeld.””

Het blijkt dat Entourage-bedenker Doug Ellin een voormalige worstelende komiek is, en hij aanbad de Diceman al in de jaren tachtig. Hij is ook een goede vriend van Rubenstein. “Hij regelde voor mij een ontmoeting met Doug de volgende dag,” zegt Clay. “Ik ontmoette hem in de Soho Club in Beverly Hills. Het voelde eigenlijk als een scène uit Entourage. We hadden een leuke ontmoeting en ik ging met een goed gevoel weg.”

Clay dacht dat zijn beste scenario een korte cameo in de HBO-show was, maar Ellin had andere plannen. Hij maakte van Clay een belangrijk personage in het laatste seizoen van de show, waarin hij een super-paranoïde versie van zichzelf speelde. “Doug zei tegen me: ‘Ik ga je in mijn show zetten en wacht maar tot je ziet wat er gebeurt,'” zegt Clay. Zodra de show werd uitgezonden, kon de komiek voor het eerst in jaren zalen met 1500 stoelen vullen. Het was de meest mainstream exposure die hij sinds zijn gloriedagen had gehad.

Het volgende telefoontje was een van de meest schokkende momenten van zijn leven: Woody Allen wilde een ontmoeting in New York. “Ik keek hem gewoon aan en zei: ‘Ik wil dat je weet dat Andrew in de kamer is, niet de Diceman,'” zegt Clay. “Ik weet hoe mensen me zien. Als je alleen maar weet is de man op het podium die gaat, ‘Honey, suck my fucking dick,’ je zou denken dat het een soort van een dier was. Ik wilde gewoon dat hij zich ontspande, want hij is een erg rustige jongen. Hij zei: ‘Kijk, we zijn met deze film bezig, en zou je een paar pagina’s voor me willen lezen?'”

Allen was onder de indruk van het voorlezen, en Clay bevond zich al snel op een set met Alec Baldwin, Cate Blanchett, Peter Sarsgaard en Louis C.K. “Ik kon niet eens geloven dat ik met deze mensen acteerde,” zegt Dice. “De film is een zwaar drama. Het gaat niet om komedie. Het is waarschijnlijk de zwaarste film die hij ooit heeft gedaan.” De film, die nu nog geen titel heeft, moet ergens volgend jaar uitkomen.

Omstreeks de tijd dat hij de Woody Allen-film aan het filmen was, tekende Clay een deal met Showtime om zijn eerste comedyspecial in 17 jaar op te nemen. “Ik heb maanden aan het materiaal gewerkt in Vegas,” zegt hij. “Ik kreeg een personal trainer en ging van een 42-inch taille naar een 33, en ik zette wat spieren op. Ik wilde dat de fans me op de juiste manier zouden zien.”

De leeftijd heeft de Diceman niet milder gemaakt. Zelfs naar moderne maatstaven is zijn act nog steeds schokkend. Hij zegt zo vaak ‘flikker’ dat je de tel gemakkelijk kwijtraakt. “Homo is gewoon niet zo’n grappig woord als flikker,” zegt hij. “Als stoere komiek uit Brooklyn gebruik je het woord homo niet. Het is net als meisjes biggetjes noemen. Het is een verdomd grappig woord. Ik blaas gewoon alles op als een cartoon. Ik schilder graag beelden voor mensen die seksueel grappige cartoons zijn. Dat is wat mensen aan het lachen maakt. Als ik het over Valentijnsdag heb, zeg ik: ‘Je moet haar goed laten stikken, maar God verhoede dat je vandaag haar zuurstoftoevoer afsnijdt’.

Andrew Dice Clay: Indestructible, dat op oudejaarsavond op Showtime wordt uitgezonden, is nog maar het begin van Clay’s grootse plannen voor 2013. De Woody Allen-film moet voor nog meer aandacht zorgen dan Entourage, en hij werkt samen met schrijver David Ritz aan zijn memoires. Er is zelfs sprake van een film over Clay’s leven, en hij heeft James Franco in New York ontmoet om hem mogelijk in de film te portretteren. “Hij is een echte Methode kerel,” zegt Clay. “Maar hij deed mij niet als Dice – hij deed de echte Andrew. Hij had er de juiste uitstraling voor.”

In de tussentijd is Dice comedy optredens aan het boeken voor volgend jaar. “Het is nogal een opleving geweest,” zegt hij. “Ik heb echt een visie. Ik weet waar mensen over willen horen. Ik praat over wat er achter gesloten deuren gebeurt. Jaren geleden had ik al die problemen met vrouwen die mijn show pikten en mijn billboard bekladden. Die mensen wisten niet dat ik een Brooklyn bozo ben. Ik ben een komiek. Dit is niet bedoeld om iemand te kwetsen. Als je Bill Maher bent, praat je over politiek. Als je Andrew Dice Clay bent, gaat het over seks.”