Backward Design

Het idee van Backward Design komt van Wiggins & McTighe en suggereert dat leerervaringen moeten worden gepland met de uiteindelijke beoordeling in gedachten.

Door te beginnen met het einde – de gewenste resultaten (doelen of standaarden) – en dan het curriculum af te leiden uit de bewijzen van leren (prestaties) die door de standaard worden gevraagd en het onderwijs dat nodig is om leerlingen toe te rusten om te presteren’ (Wiggins en McTighe, 2000, pagina 8)

Door te beginnen met het einde in gedachten, zijn leraren in staat om het veelvoorkomende probleem te vermijden van vooruit plannen van unit naar unit, alleen om te ontdekken dat op het einde sommige leerlingen voorbereid zijn op de eindbeoordeling en anderen niet.

Er zijn drie stadia van achterwaarts ontwerpen:

Stap 1: Identificeer Gewenste Resultaten
Stap 2: Bepaal Aanvaardbare Bewijzen van Leren
Stap 3: Ontwerp Leerervaringen & Instructie

Teaching to the Test vs. Teaching the Test

Eén punt van kritiek op deze aanpak is dat het “teaching to the test” lijkt te promoten. Maar ondanks de negatieve connotatie die met die uitdrukking gepaard gaat, is het aanvechtbaar dat onderwijzen tot de test precies is wat de rol van de instructeur zou moeten zijn. Dit betekent natuurlijk niet het onderwijzen van de test zelf. Maar als er een bekende eindtoets of assessment nodig is, dan kan backward design een nuttige manier zijn om leerlingen voor te bereiden om goed te presteren op de eindbeoordeling.