Basketball Joe | NBA Articles & Commentary
Dat was James Harden in reactie op de laatste reis-update. Het is duidelijk dat hij zich buitengesloten voelt door de nieuwe regel en het is niet moeilijk te zien waarom. Zelfs een kind op een Adidas evenement vroeg Harden waarom hij reist!
Wanneer correct uitgevoerd, de stap terug is een van basketbal’s meest slick dribbelen manoeuvres. Het stelt een schutter in staat om na het voltooien van zijn of haar dribbel naar achteren te springen en zo de ruimte te creëren die nodig is om een sprongschot te lossen waar geen weerstand tegen bestaat.
Als gevolg van de voortdurende revolutie in de NBA op het gebied van driepunt schieten, doen sterspelers meer dan ooit een beroep op de stap terug. Geen speler is nauwer geassocieerd met de step back shot dan James Harden.
Harden is een meesterlijk vakman met de bal. Zijn dribbelvaardigheden zijn episch en zijn voetenwerk is balletachtig. Er is echter iets met Harden’s step back shot dat er vreemd uitziet. Hij lijkt ALTIJD weg te komen met een extra stap buiten wat de regels toestaan.
Harden’s step back heeft zoveel stof doen opwaaien bij fans en media dat twee ervaren en vaste scheidsrechters, Zach Zarba en Ronnie Nunn, zich genoodzaakt voelden om Harden en hun collega’s die hem officiëren publiekelijk te verdedigen.
Bekijk deze video om Zarba’s uitleg te horen.
Okay, als je kijkt naar wanneer de bal wordt verzameld, is de pivot voet niet de eerste stap. Dat is de nul stap. Dus, na die pivot voet, wanneer ze terugstappen in een 1-2, dat is in de NBA een legale twee-stap.
Bekijk deze video om Nunn’s uitleg te horen.
Je weet, ten eerste, het is geen reis, dus we halen dat eruit. En het gaat over wanneer een speler de bal oppakt. Als je naar de zijkant wilt gaan, als je naar achteren wilt stappen, als je naar voren wilt stappen, het is over de hele linie hetzelfde. Het is een verzamelen en een 1-2 stap. En toen ik nog directeur was, probeerde ik de officials zover te krijgen dat ze dit niet zo gedetailleerd wilden uitwerken. Het is een dans. Het is een stap. Het is een begrip van hoe de wals wordt gedaan. Iedereen die iets van dansen weet, weet dat de wals een 1-2-3, 1-2-3 heeft. En de onze is 0-1-2, 0-1-2. Dus als je zo’n soort stap in actie ziet, zie je het ritme van het spel. Basketbal gaat ook over kunst en ritme. En dus zie je het samenkomen van James Harden’s rechtervoet, en dan lanceert hij van die rechtervoet naar links, en dan de rechtervoet weer in het sprongschot. Dit is niets nieuws in basketbal.
Ik heb nog nooit een basketbalwedstrijd geofficialiseerd, maar ik speel en volg basketbal al mijn hele leven religieus. Ik had nog nooit van de term “zero step” gehoord voordat ik deze video’s bekeek.
Als je goed kijkt naar de slow-mo herhalingen van Hardens stap terug (ga naar 1:05, 1:40, of 2:09), dan ziet je dat Harden zichtbaar een stap extra zet na het beëindigen van zijn dribbel, maar voor zijn stap terug.
Nu gaan we terug en kijken naar een specifieke regel in de nieuwe regels die het verzamelen definiëren.
De eerste stap treedt op wanneer een voet, of beide voeten, de vloer raken nadat de speler de bal heeft verzameld.
Nu vraag je jezelf af, verzamelt Harden de bal voordat hij stiekem die extra stap doet? Zo ja, dan heeft hij 3 stappen gezet en is hij schuldig aan traveling. Of is Harden’s verzamelen en eerste stap gelijktijdig?
Er is een gevoel dat moderne scheidsrechters gewoon een meer losse interpretatie van de regels hebben ontwikkeld, vooral sinds 2009. Dit is een belangrijke reden waarom de NBA zich genoodzaakt voelde om haar standpunt over het reizen te verduidelijken.
Nunn zei het zelf toen hij verklaarde: “Toen ik directeur was, probeerde ik de officials zover te krijgen dat ze niet probeerden om dit ding zo gedetailleerd af te breken.”
Ik begrijp waarom de scheidsrechters een spannende wedstrijd niet willen onderbreken door sterspelers herhaaldelijk op het matje te roepen, maar er moet ergens een grens getrokken worden voor de integriteit van de sport.