Bookshelf

Clinical Significance

Lymphadenopathy

Zwollen lymfeklieren wijzen meestal op een infectie door bacteriën of virussen. Gezwollen lieslymfeklieren kunnen wijzen op een infectie van delen van het onderlichaam. Een van de meer zorgwekkende oorzaken van lymfadenopathie in het liesgebied zijn seksueel overdraagbare infecties. Seksueel overdraagbare infecties die vaak gepaard gaan met lieslymfadenopathie zijn lymphogranuloma venereum, secundaire syfilis, en chancroïd veroorzaakt door respectievelijk Chlamydia trachomatis (L1-L3), Treponema pallidum, en Haemophilus ducreyi.

Lymphogranuloma venereum

Lymphogranuloma venereum is een ziekte van het genitale gebied veroorzaakt door de gramnegatieve bacterie Chlamydia trachomatis (serovars L1, L2, en L3). Lymphogranuloma venereum tast vooral het lymfestelsel aan en kent drie stadia. Het secundaire stadium van lymphogranuloma venereum kan zich presenteren met een unilaterale of bilaterale gevoelige inguinale lymfadenopathie.

Syfilis

Syfilis is een bacteriële infectie die wordt veroorzaakt door de spirocheet Treponema pallidum. Klinische presentatie van secundaire syfilis kan zich presenteren met diffuse lymfadenopathie samen met koorts, huiduitslag, en condylomata lata.

Chancroid

Chancroid is een zeldzame seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door een kleine gramnegatieve staaf, Haemophilus ducreyi. Vijftig procent van de geïnfecteerde personen vertoont een gevoelige lieslymfadenopathie met zweren met exsudaat.

Lymfoedeem

Lymfoedeem is de zwelling die meestal optreedt in de arm of het been doordat de lymfevaten het lymfevocht niet voldoende kunnen afvoeren. Beschadiging van de lieslymfeklier kan lymfoedeem in de onderste ledematen veroorzaken. Infectiegerelateerd lymfoedeem komt vaker voor in ontwikkelingslanden in tropische en subtropische gebieden. Wuchereria bancrofti is een nematode waarvan bekend is dat hij vaak lymfoedeem van het been veroorzaakt. Wuchereria bancrofti wordt overgebracht door muggenbeten en dringt de lymfeklieren binnen en veroorzaakt ontsteking en beschadiging van de lymfeklier en het lymfestelsel.

In ontwikkelde landen zijn de oorzaken van lymfoedeem meestal te wijten aan een maligniteit of de behandeling van een maligniteit. De behandeling omvat de excisie van kwaadaardige lymfeklieren voor diagnose en bestraling.

Diagnose van kanker

Kanker kan in de lymfeklier ontstaan als de primaire plaats van kanker of kan zich daar vanuit een andere primaire plaats verspreiden. Kankercellen kunnen door het lymfestelsel migreren en in een lymfeklier terechtkomen die de primaire plaats draineert. Carcinomen die via het lymfestelsel uitzaaien, verspreiden zich meestal naar de regionale knoop voordat ze naar de volgende rij knopen uitzaaien. Deze onmiddellijke regionale knopen worden de schildwachtklieren (sentinel lymph nodes) genoemd. Als de arts vermoedt dat iemand kanker heeft, kan een biopsie of dissectie van de verklikkerlymfeklier die de betrokken plaats draineert, helpen om vast te stellen of de kanker is uitgezaaid. Wanneer een kankercel in de lymfeklier wordt aangetroffen, kan deze informatie helpen bij de stadiëring van de kanker en bij het bepalen van de therapiemodus.

Vaak voorkomende tumoren die uitzaaien naar de lieslymfeklier zijn plaveiselcarcinomen van de vulva, penis en anus.

Vulva-kanker

De vulva is het gebied van de huid rond de plasbuis en vagina. Vulvakanker komt vaker voor bij postmenopauzale vrouwen en kan zich presenteren met knobbels of bultjes en jeuk. Andere symptomen zijn gevoeligheid, bloedingen en huidveranderingen. De precieze etiologie van vulvakanker is onbekend, maar sommige factoren verhogen het risico dat iemand vulvakanker krijgt. Deze risicofactoren zijn oudere leeftijd, blootstelling aan het humaan papillomavirus, roken, een verzwakt immuunsysteem en een huidaandoening van de vulva.

Penile kanker

Penile kanker komt het meest voor in Azië, Afrika en Zuid-Amerika. Peniskanker begint als een kleine laesie op de eikel die er verschillend uitziet. De laesie kan eruitzien als een massa die uit de huid groeit of als een witte of roodgekleurde massa. Risicofactoren zijn onder meer onbesnedenheid en besmetting met het humaan papillomavirus. Andere risicofactoren zijn een voorgeschiedenis van phimosis, balanitis, chronische ontsteking, tabaksgebruik, lichen sclerose, en slechte hygiëne.

Anale kanker

Anale kanker is kanker die in het anale kanaal ontstaat. Patiënten kunnen zich presenteren met anale bloedingen, gewichtsverlies, een gevoel van een massa, gevoeligheid en jeuk. Risicofactoren zijn onder meer oudere leeftijd en infectie met het humaan papillomavirus.