Brachiosaurus

Brachiosaurs were massive, North American dinosaurs that lived approximately 154 million years ago. This means that they roamed during the Late Jurassic period. They are well known for their disproportionately long necks and tails. Scientists estimate that they could grow to nearly 70 ft. long from nose to tail. Read on to learn about the brachiosaurus.

  • Brachiosaurus skeleton, erected in Chicago
  • Illustration of a pair of Brachiosaurus on a flat plain.
  • Illustration of a Brachiosaurus in the shrubbery
  • Brachiosaurus Skeleton, Erected In Chicago
  • Illustration Of A Pair Of Brachiosaurus On A Flat Plain.
  • Illustratie van een Brachiosaurus in het struikgewas

Beschrijving van de Brachiosaurus

Alle schattingen van de grootte van deze soort zijn gebaseerd op nauw verwante specimens, omdat we veel minder complete skeletten hebben ontdekt van de Noord-Amerikaanse soort. Onderzoekers schatten dat ze van kop tot staart wel 2 meter lang waren.

Onderzoekers schatten ook dat ze 1 meter hoog waren, en tot 58 ton wogen! Ondanks hun enorme afmetingen, hadden deze dinosaurussen ongelooflijk kleine hoofden. Eén gereconstrueerde schedel was slechts 32 inch lang.

Interessante feiten over de Brachiosaurus

Deze wezens – bekend geworden door de film Jurassic Park, net als de Tyrannosaurus – behoren tot de beroemdste soorten dinosaurussen. Desondanks weet de overgrote meerderheid van de mensen eigenlijk niet veel over de Brachiosaurus!

  • Vroege ontdekking -Paleontologen ontdekten het allereerste fossiel van een Brachiosaurus in 1900. De paleontoloog Elmer S. Riggs en zijn ploeg ontdekten het fossiel tijdens een opgraving. Hij deed de ontdekking in Colorado, in de vallei van de Colorado rivier.
  • Verre van compleet – Het meest complete bekende fossiel van deze soort is nog lang niet compleet. Het bestaat uit het rechterarmbeen, de rechter dijbeenderen en heupbeenderen, 10 wervels van de ruggengraat, en een paar ribbeenderen. Onderzoekers denken dat een sterke waterstroom het bovenste deel van het skelet heeft weggespoeld.
  • Stand In – Skeletten van deze specimens zijn zelden goed bewaard gebleven, en geen enkel volledig skelet heeft fossilisatie ondergaan. Daarom hebben wetenschappers een nauw verwante soort gebruikt om de gaten op te vullen. Dat betekent dat de meeste afbeeldingen van Brachiosaurs eigenlijk meer lijken op de minder bekende Giraffatitan!
  • The Brontosaurus Mix Up – Brachiosaurus is waarschijnlijk de oorzaak van de verwarring met de vermeende Brontosaurus. Toen archeologen een skelet vonden in de buurt van enkele schedelstukken van de Brachiosaurus, gebruikten paleontologen de botten om te speculeren over de vorm van het hoofd. In werkelijkheid was het ontdekte skelet een Apatosaurus. In feite bestaat de Brontosaurus niet!

    Habitat van de Brachiosaurus

    Paleontologen schatten de habitat van dinosaurussen op basis van de soorten sediment waarin ze hen aantreffen, en het algehele klimaat in de tijd dat ze leefden. Met behulp van deze methoden denken zij dat deze dinosaurussen in halfdroge streken leefden, zoals vlakke vlaktes. Het archeologische bewijs toont aan dat de regio’s ook jaarlijks extreme droge seizoenen en natte seizoenen kenden.

    Distributie van de Brachiosaurus

    Wetenschappers hebben de tanden van deze dinosaurussen bestudeerd, waardoor ze denken dat Brachiosaurussen zich konden voeden met een grote verscheidenheid aan taaie planten. Dit zou hen tot generalisten maken, en hen in staat stellen in een groter gebied te leven dan sommige andere soortgelijke soorten in hun gebied.

    Omdat fossilisatie zeer specifieke omstandigheden vereist, zijn skeletresten moeilijk te gebruiken bij het schatten van het verspreidingsgebied van deze schepsels. Wetenschappers hebben in Colorado gevonden, en in Wyoming is een voetafdruk gevonden.

    Dieet van de Brachiosaurus

    Zoals in het vorige hoofdstuk besproken, hadden Brachiosaurussen gespecialiseerde tanden met brede toppen. Hierdoor konden ze taaie vegetatie eten die voor andere soorten misschien niet eetbaar was. Ze konden ook heel hoog in de bomen snuffelen, zoals blijkt uit hun immens lange nekken. Gebaseerd op de tijdsperiode, denken onderzoekers dat ze zich waarschijnlijk voedden met cycades, ginkos, boomvarens en coniferen.

    Brachiosaurus en menselijke interactie

    Brachiosaurus heeft nooit interactie gehad met mensen. Ze stierven uit miljoenen jaren voordat de mens evolueerde.

    Domesticatie

    Mensen hebben de Brachiosaurus op geen enkele manier gedomesticeerd.

    Is de Brachiosaurus een goed huisdier

    Zelfs als ze vandaag de dag nog zouden leven, zouden Brachiosaurussen geen goede huisdieren zijn geweest. Ze zijn gewoon te massief. Het zou onmogelijk zijn, en is, om er een als huisdier te hebben.

    Brachiosaurus Verzorging

    Zelfs de beste dierentuinen zouden moeite hebben gehad om een ruimte te vinden die groot genoeg was voor deze dieren. Met een lengte van bijna 2 meter zouden de verblijven gewoon gigantisch moeten zijn om ze genoeg ruimte te geven om zich comfortabel te kunnen bewegen, om nog maar te zwijgen van het feit dat ze goed gedijen.

    Ze zouden veel vegetatie nodig hebben gehad, en waarschijnlijk zouden ze tussen de verblijven moeten rouleren omdat ze zich voedden met alle bladeren die in de bomen voorhanden waren. Het huisvesten van deze dieren, zelfs hypothetisch, zou hoogst onpraktisch zijn.

    Gedrag van de Brachiosaurus

    Zoals bij alle dinosaurussen is alle informatie over gedrag speculatie, gebaseerd op de informatie die wetenschappers uit fossiele resten kunnen halen.

    Wetenschappers geloofden oorspronkelijk dat een dier van zo’n grote omvang niet op het land kon overleven, en ten minste gedeeltelijk in het water moest hebben geleefd om zijn eigen gewicht te kunnen dragen. Wetenschappers hebben deze theorie inmiddels weerlegd, want hun slanke poten, ietwat korte staart en hoge borstkas suggereren dat ze op het land leefden.

    Hervoortplanting van de Brachiosaurus

    We weten heel weinig over de voortplanting van Brachiosaurussen, of andere vergelijkbare grote dinosaurussen wat dat betreft. De techniek van het leggen van eieren van zo’n grote hoogte heeft onderzoekers decennia lang voor een raadsel gesteld. Zelfs als de vrouwtjes op hun hurken gingen zitten, zouden de eieren nog minstens 2 meter hoog op de grond vallen. Wetenschappers denken dat ze haar eieren misschien legde via een buisvormig verlengstuk, zoals sommige moderne schildpaddensoorten.