Bug Month 2021
De oostelijke zwarte zwaluwstaart, Papilo polyxenes asterius is een van de meest voorkomende zwaluwstaarten.
De zwarte zwaluwstaart komt voor in het zuiden van Canada, het grootste deel van het oosten en middenwesten van de Verenigde Staten tot aan de Rocky Mountains, en in Arizona en het noorden van Mexico.
De vrouwtjes zijn doorgaans groter dan de mannetjes. De bovenkant van hun vleugels is zwart met twee rijen gele vlekken die bij mannetjes groter en helderder zijn dan bij vrouwtjes. Het gebied tussen de rijen vlekken op de achtervleugels van de vrouwtjes is iriserend blauw, terwijl het blauwe gebied bij de mannetjes minder opvallend is. De onderzijde van de vleugels van mannetjes en vrouwtjes zijn vrijwel identiek.
Oostelijke zwarte zwaluwstaartvlinders worden over het algemeen gevonden in open gebieden, waaronder natte prairies, velden, bossen, dennensavanne, bermen, onkruidgebieden en tuinen.
Eieren worden afzonderlijk gelegd op nieuw gebladerte en soms op bloemen van waardplanten. De ontwikkelingsduur varieert afhankelijk van de temperatuur en de soort waardplant, maar gewoonlijk duurt het eistadium 4-9 dagen, het larvenstadium 10-30 dagen, en het popstadium 9 tot 18 dagen (behalve voor overwinterende poppen). Typisch zijn twee generaties in noordelijke delen van het verspreidingsgebied en drie generaties in het zuiden.
Alle zwaluwstaartlarven hebben intrekbare, geel-oranje hoornachtige organen, osmeteria genaamd, die kunnen worden getoond wanneer ze worden bedreigd.
Een verscheidenheid aan kruiden in de wortelfamilie (Apiaceae), waaronder Koninginnepage, wilde pastinaak, karwij, selderij, dille, peterselie, en zoete venkel dienen als waardplanten voor de zwarte zwaluwstaart vlinders.
Hoewel zwarte zwaluwstaart rupsen zich voeden met een aantal gecultiveerde planten, worden ze gewoonlijk niet in voldoende aantallen aangetroffen om een probleem te vormen in de commerciële landbouw. Als ze in tuinen thuis moeten worden bestreden, is het raadzaam ze met de hand te plukken.
Artikel door Lynn Keller, DVM