Buzz Aldrin

Edwin Eugene Aldrin Jr. (1930-), beter bekend als “Buzz”, maakte deel uit van de Apollo 11 missie die voor het eerst een man op de maan zette. Als zoon van een kolonel van de Amerikaanse luchtmacht werd Aldrin een topstudent aan de Amerikaanse militaire academie in West Point, voordat hij tijdens de Koreaanse oorlog gedecoreerd werd als gevechtspiloot. Hij was een van de eerste NASA-astronauten voor het ontluikende ruimteprogramma, en zijn historische Apollo 11-missie met Neil Armstrong in 1969 werd uitgezonden door naar schatting 600 miljoen kijkers. Later keerde Aldrin terug naar de luchtmacht in een leidinggevende rol en ontwikkelde ruimtevaartsystemen, waarbij hij een autobiografie schreef en verschillende andere boeken publiceerde.

Buzz Aldrin’s vroege leven

Geboren Edwin Eugene “Buzz” Aldrin, Jr. op 20 januari 1930, in Montclair, New Jersey. De bijnaam “Buzz” ontstond in zijn kindertijd: zijn kleine zusje sprak het woord “broer” verkeerd uit als “buzzer”. Zijn familie kortte de bijnaam af tot “Buzz”. Aldrin zou er in 1988 zijn wettelijke voornaam van maken.

Zijn moeder, Marion Moon, was de dochter van een legeraalmoezenier. Zijn vader, Edwin Eugene Aldrin, was een kolonel in de Amerikaanse luchtmacht. In 1947 studeerde Buzz af aan de Montclair High School in Montclair, New Jersey, en ging naar de militaire academie van West Point in New York. Hij nam de discipline en de strenge regels goed op, en was de eerste van zijn klas in zijn eerste jaar. Hij studeerde in 1951 af als derde van zijn klas met een BS in werktuigbouwkunde.

Buzz Aldrin: Militaire carrière

Aldrin’s vader vond dat zijn zoon door moest gaan naar de opleiding voor meermotorig piloot, zodat hij uiteindelijk de leiding over zijn eigen cockpitbemanning kon krijgen, maar Buzz wilde gevechtspiloot worden. Zijn vader gaf toe aan de wensen van zijn zoon, en na een zomer van liften door Europa op militaire vliegtuigen, ging Buzz officieel bij de United States Air Force in 1951. Hij scoorde weer bij de top van zijn klas in de vliegschool, en begon later dat jaar met de jachtvliegtraining.

Tijdens zijn tijd in het leger, ging Aldrin bij de 51e Fighter Wing, waar hij F-86 Sabre Jets vloog in 66 gevechtsmissies in Korea. Tijdens de Koreaanse oorlog vochten F-86 vliegtuigen om Zuid-Korea te verdedigen tegen de invasie van communistische troepen in Noord-Korea. Aldrin’s wing was verantwoordelijk voor het breken van het vijandelijke “kills” record tijdens gevechten, toen ze 61 vijandelijke MiG’s neerschoten en 57 andere aan de grond hielden in één maand van gevechten. Aldrin schoot twee MiG’s neer en werd gedecoreerd met het Distinguished Flying Cross voor zijn diensten tijdens de oorlog.

Nadat er in 1953 een staakt-het-vuren werd afgekondigd tussen Noord- en Zuid-Korea, keerde Aldrin terug naar huis. Hij keerde terug naar school, naar het Massachusetts Institute of Technology (MIT), waar hij een mastersdiploma wilde behalen en zich vervolgens als testpiloot wilde inschrijven. In plaats daarvan promoveerde hij in 1963 in de luchtvaart- en ruimtevaartwetenschappen. Zijn thesisonderwerp “Line-of-sight guidance techniques for manned orbital rendez-vous” was de studie van het in elkaars nabijheid brengen van ruimtevaartuigen.

Buzz Aldrin: Ruimtevlucht

Door zijn gespecialiseerde studie van rendez-vous werd hij kort na zijn afstuderen toegelaten tot het ruimtevaartprogramma. In 1963 maakte Aldrin deel uit van een derde groep mannen die door de NASA werden uitgekozen als pioniers in de ruimtevaart. Aldrin werd belast met het ontwikkelen van koppel- en rendez-vous technieken voor ruimtevaartuigen. Hij was ook een pionier op het gebied van onderwater trainingstechnieken, om vliegen in de zwaartekracht te simuleren.

In 1966 werden Aldrin en astronaut Jim Lovell ingedeeld bij de Gemini 12 bemanning. Tijdens hun ruimtevlucht van 11 tot 15 november 1966 maakte Aldrin een ruimtewandeling van vijf uur, de langste en meest succesvolle ruimtewandeling die ooit tot dan toe was gedaan. Hij gebruikte ook zijn rendez-vous vaardigheden om handmatig alle koppeling manoeuvres te herberekenen tijdens de vlucht, nadat de boordradar faalde.

Na Gemini 12, werd Aldrin toegewezen aan de reserve bemanning van de Apollo 8 samen met Neil Armstrong en Harrison “Jack” Schmitt. Op 20 juli 1969 maakte Buzz, samen met vluchtcommandant Neil Armstrong, de historische Apollo 11 maanwandeling, waarmee hij de eerste twee mensen werd die voet zetten op een vreemde wereld. Ze verbleven in totaal 21 uur op het maanoppervlak en keerden terug met 46 pond aan maanstenen. De wandeling, die werd uitgezonden op televisie, trok naar schatting 600 miljoen kijkers, het grootste televisiepubliek ter wereld in de geschiedenis.

Bij hun veilige terugkeer op aarde werd Buzz onderscheiden met de Presidential Medal of Freedom, gevolgd door een 45-daagse internationale goodwill tour. Onder hun onderscheidingen en medailles, hebben Buzz en zijn Apollo 11 bemanning ook vier sterren op de Hollywood Walk of Fame in Californië.

In maart 1972, na 21 jaar dienst, trok Aldrin zich terug uit actieve dienst en keerde terug naar de luchtmacht in een leidinggevende functie. Later gaf hij in zijn autobiografie Return to Earth uit 1973 toe dat hij na zijn diensttijd bij de NASA kampte met depressies en alcoholisme. Na een echtscheiding en het behouden van zijn nuchterheid, richtte Aldrin zich op het bestuderen van de vooruitgang in de ruimtevaarttechnologie. Hij bedacht een ruimtevaartsysteem voor missies naar Mars, bekend als de “Aldrin Mars Cycler,” en heeft drie Amerikaanse patenten ontvangen voor zijn schema’s van een modulair ruimtestation, Starbooster herbruikbare raketten, en multi-crew modules. Hij heeft ook de ShareSpace Foundation opgericht, een non-profitorganisatie gewijd aan het bevorderen van ruimteonderwijs, verkenning en betaalbare ruimtevluchtervaringen.

Aldrin heeft ook verschillende andere boeken geschreven. Naast zijn autobiografie, Return to Earth, heeft de astronaut ook een nieuwe memoires geschreven, die in 2009 in de schappen zal liggen½net op tijd voor de 40ste verjaardag van zijn historische maanlanding. Hij heeft ook verschillende kinderboeken geschreven, waaronder Reaching for the Moon en Look to the Stars; twee science fiction romans, The Return en Encounter with Tiber; en de historische documentaire, Men from Earth.

Aldrin is drie keer getrouwd geweest. Zijn eerste vrouw was actrice Joan Archer, gevolgd door Beverly Zile. Hij trouwde met zijn huidige vrouw, Lois Driggs Cannon, op Valentijnsdag in 1988. Hij heeft drie kinderen en een kleinkind.

Biografie met dank aan BIO.com