Casestudy Andesgebergte

Het Andesgebergte – een casestudy over hoe het vouwgebergte wordt gebruikt

Over het Andesgebergte

Het Andesgebergte strekt zich uit over de hele westkust van Zuid-Amerika. Het ontspringt in het noorden in Colombia en eindigt in Chili en Argentinië in het zuiden. Het is ’s werelds langste bergketen, die meer dan 7.000 km lang is en 6 landen bestrijkt.

De bergen zijn gevormd als gevolg van de convergentie van de Nazca-plaat en de Zuid-Amerikaanse plaat. De zwaardere oceaankorst van de Nazca-plaat wordt naar de Zuid-Amerikaanse plaat geduwd, en omdat deze dichter is, eronder gesubducteerd. De Zuid-Amerikaanse plaat is minder dicht en zit dus bovenop deze subductiezone, maar de rotsen van de Zuid-Amerikaanse plaat zijn omhoog gevouwen en tot plooibergen verbrokkeld. Er zijn ook vulkanen en aardbevingen langs deze destructieve plaatgrens – aardbevingen veroorzaakt door spanningen die worden opgebouwd wanneer de 2 platen langs elkaar proberen te bewegen, en vulkanen veroorzaakt door magma dat zich een weg naar boven baant door openingen in de aardkorst. Hierdoor is een opeenvolging van vulkanen en plooibergen ontstaan, die bij de Aconcagua tot 6962 m hoogte reiken. De geul (die de grens markeert tussen de Nazca- en de Zuid-Amerikaanse plaat) ten westen van het Andesgebergte heet de Peru-Chile geul, en bereikt een ongelooflijke diepte van 8066 m onder de zeespiegel.

Deze gebieden zijn erg moeilijk om in te leven vanwege de fysieke geografie. Het reliëf is zeer steil waardoor landbouw moeilijk is, en de grote hoogte maakt ademhalen moeilijk. Het bergachtige terrein maakt het moeilijk om wegen en spoorwegen aan te leggen om communicatie mogelijk te maken.

Hoe het Andesgebergte wordt gebruikt