Charlotte Perkins Gilman

“Er is geen vrouwelijke geest. De hersenen zijn geen geslachtsorgaan. As well speak of a female liver.”

-Charlotte Perkins Gilman, Women and Economics, 149

Charlotte Perkins Gilman weigerde het etiket feminist en omarmde in plaats daarvan de term humanist, omdat zij het belangrijk vond rechtvaardigheid voor iedereen te bevorderen. Ze was in haar leven veel dingen – econoom, docent, commercieel kunstenaar en een vroege theoreticus van de feministische beweging – maar ze is het meest bekend om haar literaire werk. “The Yellow Wallpaper”, een kort verhaal dat voor het eerst verscheen in New England Magazine in januari 1892, was losjes gebaseerd op Gilman’s eigen ervaringen als een jonge moeder die leed aan een depressie; Gilman’s gesprekken met haar psychiater, waarin hij haar aanraadde “een zo huiselijk mogelijk leven te leiden” en “nooit een pen, penseel of potlood aan te raken zolang je leeft”, zijn in het verhaal verweven. Haar utopische roman Herland (1915) stelt een samenleving voor die vrij is van patriarchale onderdrukking. Veel van haar literaire werken verschenen oorspronkelijk in The Forerunner, dat Gilman publiceerde en redigeerde van 1907 tot 1916.