Chronologische leeftijd

Chronologische leeftijd verwijst naar de periode die is verstreken vanaf de geboorte van een individu tot een bepaald tijdstip. Chronologische leeftijd wordt in onderzoek en bij de ontwikkeling van testnormen gebruikt als maatstaf om individuen te groeperen. Bij ontwikkelingsonderzoek wordt gezocht naar leeftijdsgebonden verschillen of gedragsveranderingen als functie van de leeftijd.

Het gebruik van de chronologische leeftijd biedt een middel om factoren als lichamelijke ervaring, sociale interactie, leren en acculturatie ruwweg gelijkwaardig te maken. De chronologische leeftijd is niet noodzakelijkerwijs een voorspeller van de ontwikkelingsstadia van een individu, omdat de snelheid waarmee een individu de stadia doorloopt niet noodzakelijkerwijs dezelfde is. Problemen bij het gebruik van de chronologische leeftijd zijn onder andere de schoolrijpheid en de evaluatie van te vroeg geboren kinderen. Naarmate de medische technologie zich verder ontwikkelde in de behandeling van te vroeg geboren kinderen, werd de chronologische leeftijd betwist als een geschikte maat voor deze groep en werd zwangerschapsduur voorgesteld als een middel om de chronologische leeftijd aan te passen.

Zie ook:ONTWIKKELINGSNORMEN; STAPPEN VAN ONTWIKKELING

Bibliografie

du Toit, M. K. “A Life-Span Developmental Orientation: The Relevance of Chronological Age in Life-Span Developmental Psychology: A Theoretical Observation.” South African Journal of Psychology 22 (1992):21-26

Kraemer, Helena, Anneliese Korner, and Shelley Horwitz. “AModel for Assessing the Development of Preterm Infants as a Function of Gestational, Conceptual, or Chronological Age. Developmental Psychology 21 (1985):806-812.

Kenneth F.McPherson