Corporate Bond
Wat is een bedrijfsobligatie?
Een bedrijfsobligatie is een soort schuldbewijs dat wordt uitgegeven door een onderneming en verkocht aan beleggers. De onderneming krijgt het kapitaal dat zij nodig heeft en in ruil daarvoor krijgt de belegger een vooraf vastgesteld aantal rentebetalingen tegen een vaste of variabele rentevoet. Wanneer de obligatie afloopt, of “de vervaldatum bereikt”, worden de betalingen stopgezet en krijgt men de oorspronkelijke investering terug.
De ruggesteun voor de obligatie is meestal het vermogen van de onderneming om terug te betalen, hetgeen afhangt van haar vooruitzichten voor toekomstige inkomsten en winstgevendheid. In sommige gevallen kunnen de fysieke activa van het bedrijf als onderpand worden gebruikt.
Key Takeaways
- Een bedrijfsobligatie is schuld uitgegeven door een bedrijf om kapitaal aan te trekken.
- Een belegger die een bedrijfsobligatie koopt, leent in feite geld aan het bedrijf in ruil voor een reeks rentebetalingen, maar deze obligaties kunnen ook actief worden verhandeld op de secundaire markt.
- Bedrijfsobligaties worden doorgaans als iets riskanter beschouwd dan Amerikaanse staatsobligaties.Amerikaanse staatsobligaties, dus ze hebben meestal een hogere rente ter compensatie van dit extra risico.
- De obligaties met de hoogste kwaliteit (en de veiligste, lager renderende) worden doorgaans aangeduid als “Triple-A”-obligaties, terwijl de minst kredietwaardige obligaties “junk” worden genoemd.
Bedrijfsobligaties begrijpen
In de beleggingshiërarchie worden bedrijfsobligaties van hoge kwaliteit beschouwd als een relatief veilige en conservatieve belegging. Beleggers die een evenwichtige portefeuille opbouwen, voegen vaak obligaties toe ter compensatie van risicovollere beleggingen, zoals groeiaandelen. Gedurende hun hele leven hebben deze beleggers de neiging om meer obligaties en minder risicovolle beleggingen toe te voegen om hun opgebouwde kapitaal veilig te stellen. Gepensioneerden beleggen vaak een groter deel van hun vermogen in obligaties om een betrouwbare inkomensaanvulling te realiseren.
In het algemeen worden bedrijfsobligaties geacht een hoger risico te hebben dan Amerikaanse staatsobligaties. Als gevolg daarvan is de rente op bedrijfsobligaties bijna altijd hoger, zelfs voor bedrijven met een eersteklas kredietkwaliteit. Het verschil tussen de rendementen op bedrijfsobligaties met een hoge rating en Amerikaanse Treasuries wordt de credit spread genoemd.
Ratings van bedrijfsobligaties
Voordat obligaties worden uitgegeven aan beleggers, worden ze beoordeeld op de kredietwaardigheid van de emittent door een of meer van de drie Amerikaanse ratingbureaus: Standard & Poor’s Global Ratings, Moody’s Investor Services, en Fitch Ratings. Elk heeft zijn eigen ranking systeem, maar de obligaties met de hoogste rating worden meestal aangeduid als “Triple-A” rating obligaties. De bedrijfsobligaties met de laagste rating worden high-yield obligaties genoemd vanwege hun hogere rente die wordt toegepast ter compensatie van hun hogere risico. Deze obligaties worden ook wel “junk bonds” genoemd.
Bonds ratings zijn van vitaal belang om beleggers te wijzen op de kwaliteit en stabiliteit van de obligatie in kwestie. Deze ratings zijn van grote invloed op de rentetarieven, de investeringsbereidheid en de prijsstelling van obligaties.
Hoe bedrijfsobligaties worden verkocht
Bedrijfsobligaties worden uitgegeven in blokken van $1.000 nominale of nominale waarde. Bijna allemaal hebben ze een standaardstructuur voor couponbetaling. Doorgaans zal een emittent van bedrijfsobligaties de hulp van een investeringsbank inroepen om de obligatie-aanbieding te garanderen en aan beleggers te verkopen.
De belegger ontvangt regelmatige rentebetalingen van de emittent tot de obligatie afloopt. Op dat moment krijgt de belegger de nominale waarde van de obligatie terug. De obligaties kunnen een vaste rente hebben of een rente die varieert naargelang de bewegingen van een bepaalde economische indicator.
Bedrijfsobligaties hebben soms call-bepalingen om vervroegde aflossing mogelijk te maken als de heersende rentetarieven zo drastisch veranderen dat het bedrijf meent dat het beter kan doen door een nieuwe obligatie uit te geven.
Beleggers kunnen er ook voor kiezen obligaties te verkopen voordat ze vervallen. Als een obligatie wordt verkocht, krijgt de eigenaar minder dan de nominale waarde. Het bedrag dat de obligatie waard is, wordt voornamelijk bepaald door het aantal betalingen dat nog moet worden gedaan voordat de obligatie vervalt.
Beleggers kunnen ook toegang krijgen tot bedrijfsobligaties door te beleggen in een aantal obligatiegerichte beleggingsfondsen of ETF’s.
Waarom bedrijven obligaties verkopen
Bedrijfsobligaties zijn een vorm van schuldfinanciering. Ze vormen een belangrijke bron van kapitaal voor veel bedrijven, samen met aandelen, bankleningen en kredietlijnen. Ze worden vaak uitgegeven om de liquide middelen te verschaffen voor een bepaald project dat de onderneming wil ondernemen. Schuldfinanciering heeft soms de voorkeur boven de uitgifte van aandelen (aandelenfinanciering), omdat het doorgaans goedkoper is voor het lenende bedrijf en geen eigendomsbelang of controle in het bedrijf hoeft op te geven.
In het algemeen moet een bedrijf een consistent winstpotentieel hebben om schuldpapier aan het publiek te kunnen aanbieden tegen een gunstige couponrente. Als de gepercipieerde kredietkwaliteit van een bedrijf hoger is, kan het meer schuldpapier uitgeven tegen lagere tarieven.
Als een bedrijf op zeer korte termijn kapitaal nodig heeft, kan het commercial paper verkopen, dat vergelijkbaar is met een obligatie maar doorgaans in 270 dagen of minder vervalt.
Het verschil tussen bedrijfsobligaties en aandelen
Een belegger die een bedrijfsobligatie koopt, leent geld aan het bedrijf. Een belegger die aandelen koopt, koopt een aandeel in het bedrijf.
De waarde van een aandeel stijgt en daalt, en het aandeel van de belegger stijgt of daalt mee. De belegger kan geld verdienen door het aandeel te verkopen wanneer het een hogere koers bereikt, of door door de onderneming uitgekeerde dividenden te innen, of beide.
Bij beleggingen in obligaties wordt een belegger betaald in rente in plaats van in winst. De oorspronkelijke investering loopt alleen risico als het bedrijf instort.Een belangrijk verschil is dat zelfs een failliet bedrijf eerst zijn obligatiehouders en andere schuldeisers moet betalen. Eigenaren van aandelen kunnen hun verliezen pas vergoed krijgen nadat al die schulden volledig zijn betaald.
Bedrijven kunnen ook converteerbare obligaties uitgeven, die kunnen worden omgezet in aandelen van het bedrijf als aan bepaalde voorwaarden is voldaan.
Een evenwichtige portefeuille kan wat obligaties bevatten om risicovollere beleggingen te compenseren. Het percentage dat aan obligaties wordt besteed, kan toenemen naarmate de belegger dichter bij zijn pensioen komt.