Daily oral dosing of vitamin D3 using 5000 TO 50,000 international units a day in long-term hospitalized patients: Insights from a seven year experience

Vitamine D3 is een secosteroïdhormoon dat in de huid wordt aangemaakt in hoeveelheden tot naar schatting 25.000 internationale eenheden (IE) per dag door de inwerking van UVB-straling op 7-dehydrocholesterol. Vitamine D-tekort komt vaak voor doordat de huid niet voldoende aan de zon wordt blootgesteld, en omdat vitamine D maar in heel weinig voedingsbronnen voorkomt. Een tekort is nauw verbonden met een verhoogd risico op een groot aantal ziekten, waarvan in het verleden is aangetoond dat ze aanzienlijk verbeteren door voldoende blootstelling aan UVB-straling van de huid, of door orale of lokale supplementatie met vitamine D. Deze ziekten zijn onder meer astma, psoriasis, reumatoïde artritis, rachitis en tuberculose. Sinds juli 2011 worden alle patiënten in ons ziekenhuis bij opname routinematig gescreend op vitamine D-tekort, en wordt suppletie aangeboden om het tekort te corrigeren of te voorkomen. In deze periode hebben we meer dan 4700 patiënten opgenomen, van wie de overgrote meerderheid instemde met suppletie met 5000 of 10.000 IE/dag. Wegens ziekteproblemen stemden enkelen in met grotere hoeveelheden, variërend van 20.000 tot 50.000 IUs/dag. Er zijn geen gevallen geweest van vitamine D3-geïnduceerde hypercalciëmie of bijwerkingen die toe te schrijven waren aan vitamine D3-suppletie bij welke patiënt dan ook. Drie patiënten met psoriasis vertoonden een duidelijke klinische verbetering van hun huid bij gebruik van 20.000 tot 50.000 IUs/dag. Analyse van 777 recent onderzochte patiënten (nieuw en langdurig) die geen D3 gebruikten, toonde 28,7% met 25-hydroxyvitamine-D3 (25OHD3) bloedspiegels < 20 ng/ml, 64,1% < 30 ng/ml, een gemiddelde 25OHD3-spiegel van 27,1 ng/ml, met een bereik van 4,9 tot 74,8 ng/ml. Analyse van 418 patiënten die lang genoeg D3 gebruikten om een 25OHD3 bloedspiegel te ontwikkelen > 74.4 ng/ml toonde een gemiddelde 25OHD3 spiegel van 118.9 ng/ml, met een bereik van 74.4 tot 384.8 ng/ml. De gemiddelde serumcalciumspiegel in deze 2 groepen was 9,5 (geen D3) vs 9,6 (D3), met een bereik van 8,4 tot 10,7 (geen D3) vs 8,6 tot 10,7 mg/dl (D3), na uitsluiting van patiënten met andere oorzaken van hypercalcemie. De gemiddelde intacte parathyroïdhormoonspiegel was 24,2 pg/ml (D3) vs. 30,2 pg/ml (geen D3). Samenvattend lijkt langdurige suppletie met vitamine D3 in doses variërend van 5000 tot 50.000 IE/dag veilig te zijn.