De autopsie op Julius Caesar was het vroegst geregistreerde autopsierapport in de geschiedenis
De moord op Julius Caesar behoort zonder meer tot de beroemdste moordaanslagen in de geschiedenis.
Julius Caesar, oorspronkelijk een legergeneraal, bereikte een positie van ongeëvenaarde macht en rijkdom nadat hij tijdens de Burgeroorlog van Caesar de controle over de Romeinse regering in handen had gekregen.
Caesar speelde een belangrijke rol bij de val van de Romeinse Republiek en de vestiging van het Romeinse Rijk en was de absolute dictator van de Romeinse gebieden. Caesars macht maakte veel senatoren in die tijd woedend, en de moedigsten onder hen sloten een pact om hem te vermoorden.
De moord op Julius Caesar, door Vincenzo Camuccini, 1804
De samenzweerders waren Gaius Cassius Longinus, Decimus Junius Brutus, en Caesars geadopteerde zoon, Marcus Junius Brutus. Op de Ides van maart in het jaar 44 v.Chr. dreven de aanvallers Caesar in het nauw bij het Theater van Pompeius en staken hem 23 keer neer.
In zijn historische analyse van de tijd van Caesar schreef Flavius Eutropius, een vooraanstaand Romeins historicus uit de 4e eeuw n.Chr., uitvoerig over de moord op Caesar en de onmiddellijke nasleep van de gebeurtenis. Flavius Eutropius verklaarde dat een gedetailleerd verslag van Caesars verwondingen werd uitgebracht door een arts die Caesar’s autopsie verrichtte, en dit verslag wordt gezien als het vroegst gedocumenteerde post-mortem verslag in de geschiedenis.
La Mort de César (ca. 1859-1867) door Jean-Léon Gérôme, met een afbeelding van de nasleep van de aanval waarbij Caesars lichaam op de voorgrond wordt achtergelaten terwijl de senatoren zich uitleven
Volgens het rapport was slechts één van Caesars 23 steekwonden dodelijk. Het was de steekwond die Caesar’s borst doorboorde en zijn aorta scheurde. Sommige van de wonden waren oppervlakkig en staken niet dieper uit dan het spierweefsel, en verschillende wonden waren diep maar misten een van zijn vitale organen.
De exacte laatste woorden van Caesar blijven onbekend, maar veel hedendaagse historici roemen het verslag van een andere prominente Oudromeinse historicus genaamd Suetonius, die beweerde dat Caesar zei: “Jij ook, kind?” Naar verluidt mompelde hij deze woorden van pijn toen hij zag dat zijn eigen geadopteerde zoon een van de samenzweerders was.
Nadat Caesar was gedood, vluchtten Brutus en zijn mede-samenzweerders weg en haastten zich om aan Caesars bewakers te ontkomen. Terwijl ze vluchtten, juichten sommigen van hen en riepen: “Volk van Rome, we zijn weer vrij!”
Lees een ander verhaal van ons: De jonge Julius Caesar werd ontvoerd door piraten die hun gijzelaar onderschatten
Hoewel de inspanningen van de samenzweerders de dood van de machtigste persoon in Rome veroorzaakten, slaagden ze er niet in de Romeinse Republiek te herstellen. Enkele jaren na de dood van Caesar leidde een reeks burgeroorlogen tot de opkomst van het Romeinse Rijk.