De geschiedenis van ‘Hallo, Wereld’

Het is het beroemdste programma. Bekend als het eerste voorbeeld in bijna elke programmeertaal voor elke programmeur, waar komt dit bericht vandaan?

Als functie vertelt het computerprogramma de computer simpelweg de woorden “Hallo, wereld!” weer te geven. Traditioneel is dit het eerste programma dat ontwikkelaars gebruiken om systemen te testen. Voor programmeurs betekent het zien van de twee woorden op het scherm dat hun code kan worden gecompileerd, geladen, uitgevoerd en dat zij de uitvoer kunnen zien.

Het is een test, die een begin van een programma aangeeft. In de afgelopen decennia is het uitgegroeid tot een aloude traditie. Alle programmeurs die u zijn voorgegaan, hebben op een bepaald moment dezelfde adrenalinestoot gevoeld nadat ze zich realiseerden dat ze met succes communiceerden via de computer. Hier leest u hoe de twee beroemdste woorden in de geschiedenis van het programmeren zijn ontstaan:

Waar komt ‘Hello World’ vandaan?

Brian Kernighan, auteur van een van de meest gelezen programmeerboeken, “C Programming Language”, heeft ook “Hello, World” bedacht. Hij verwees voor het eerst naar “Hello World” in de voorganger van het C Programmeertaal boek: A Tutorial Introduction to the Programming Language B, gepubliceerd in 1973.

main( ) {
extrn a, b, c;
putchar(a); putchar(b); putchar(c); putchar(‘!*n’);
} 1 ‘hell’;
b ‘o, w’;
c ‘orld’;

Helaas kan de legende zelf niet met zekerheid zeggen wanneer of waarom hij de woorden “Hello, World” heeft gekozen. Toen hem in een interview met Forbes India werd gevraagd wat de aanleiding was voor het idee van de naam “Hello, World”, zei hij dat hij zich dat niet goed kon herinneren.

“Wat ik me wel herinner is dat ik een tekenfilm had gezien met een ei en een kuiken en dat het kuiken zei: “Hello, World.”

Op dat moment konden noch Kernighan noch zijn collega Dennis Ritchie, de overleden auteur van de taal C, zich voorstellen hoe monumentaal de taal en het handboek vandaag de dag zouden zijn op het gebied van programmeren. Deze ideeën waren niet meer dan een onderzoeksproject binnen Bell Labs, de onderzoeks- en ontwikkelingstak van AT&T. Hoewel niemand wetenschappelijk kan verklaren waarom “Hello, World,” zo wild populair werd, markeert het “Hello, World” programma een belangrijke verandering in de historische retoriek van programmeren. Laten we eens kijken naar de historische context.

Still in its Shell

Het is vandaag de dag moeilijk voor te stellen, maar voordat “Hello World” werd gepubliceerd in Kernighan’s boek, droegen computers voor de jaren zeventig een negatieve connotatie bij het publiek. Het waren enorme mainframes, ongelooflijk traag, vulden een hele kamer en vereisten een volledige staf van wetenschappers of onderzoekers voor het onderhoud. Vóór het einde van de jaren zeventig programmeerden computerwetenschappers zelfs met stapels ponskaarten!

In het algemeen zagen mensen computers als onaantastbare, complexe en belachelijk dure apparaten die alleen waren voorbehouden aan de elite in de academische wereld, defensie of de overheid. De industrietitanen die hun leven aan de computerwereld hebben gewijd, hebben hard gewerkt om dit stigma te overwinnen. Het is verbazingwekkend om te bedenken hoe we van toen zijn gekomen.

Een van de eerste beroemde toepassingen van computers in de VS vond plaats in 1890, toen de Automatic Electrical Tabulating Machine gegevens berekende voor meer dan 60 miljoen Amerikanen. In de jaren veertig ontcijferden de Bombes- en Colossus-computers Duitse codes tijdens de Tweede Wereldoorlog.

In de jaren vijftig verschenen de eerste commerciële computers, zoals de Zuse 3 en de UNIVAC, voor rekenkundige bewerkingen. Maar je had miljoenen dollars nodig om er daadwerkelijk een te kopen.

Op pedagogisch gebied begonnen de meeste boeken over vroegere programmeertalen, zoals FORTRAN of BASIC, met het bewijzen van een punt: Computers zijn, in feite, nuttig. Dit is volgens algoritmist en onderzoeker John Mount. Mount zegt dat de explosieve populariteit van “Hello, World” computerwetenschappers bevrijdde van de last om aan de rest van de samenleving te rechtvaardigen waarom computers goed zijn.

In het boek My Computer Likes Me When I Speak Basic uit 1964 bijvoorbeeld, wordt in de inleiding gesproken over het doel van programmeertalen in het algemeen. Plus, het eerste voorbeeld outputs: “MIJN MENS VERSTANDT MIJ.”

Dit voorbeeld is bedoeld om het impopulaire idee te versterken dat mensen wel degelijk met computers kunnen praten. Dynamic Programming uit 1956 begint met voorbeelden die kunnen worden toegepast op gewone calculus.
Het duurde tot The C Programming Language voordat ‘Hello World’ echt van de grond kwam.

‘Hello World:’ Programming Has Arrived

Een belangrijke katalysator die de verspreiding van ‘Hello World’ op gang bracht, was de parallelle introductie van de PDP-11, een van de eerste commerciële successen van microcomputers. Digital Equipment Corporation (DEC) verkocht meer dan 600.000 eenheden van de PDP-11 in totaal voor ongeveer $10.000 per stuk. Dit prijspunt was drastisch lager dan de miljoenen dollars die computers gewoonlijk kosten.

Plus, de PDP-11 16-bit serie had geen ponskaarten nodig. Het was de eerste keer dat je een programmeertaal kon gebruiken om direct met een computer te praten. Maar om de acceptatie te vergroten, noemde DEC het geen computer. Het bedrijf bracht het op de markt als “Programmed Data Processor” om het product los te koppelen van de mainframe computers uit het verleden. Naarmate meer mensen programmeerbare computers aanschaften, lazen meer mensen de C Programmeertaal, en duizenden mensen maakten opnieuw kennis met ‘Hello World.’

Bijna iedere programmeur die in de jaren ’80 en ’90 aan desktopsoftware werkte, bezat daarna een exemplaar of verwees naar het boek. Tot op heden zijn er miljoenen exemplaren van verkocht.

Er waren waarschijnlijk veel verschillende basisprogramma’s om mee te beginnen. Maar ‘Hello World’ is vandaag de dag verreweg het meest bekend. Iedere programmeur herinnert zich zijn eerste ‘Hello World’ als een overgangsritueel. Velen beseffen het misschien niet, maar elke keer dat een programmeur het zoete gevoel van triomf voelt bij het nemen van de eerste horde van het programmeren met de woorden ‘Hello World’, beleven ze een moment dat de geschiedenis overstijgt.