DE KENMERKEN VAN ‘POOR ME’ & ‘ALOOF’ PERSONALITEITEN
(Lees mijn vorige 2 blogs voor een vollediger begrip)
Afstandelijke controledrama’s
Affelijke types sluiten zich af en trekken zich terug uit het leven – ze zetten een grens om zichzelf heen, een muur tussen zichzelf en anderen. Dan geven ze automatisch de ander de schuld in een directe projectie.
Als ze zich eenmaal hebben losgekoppeld:
- Veroordelen en bekritiseren: het vertrouwen van de ander wegvreten, door hem ongelijk te geven.
- In afstandelijkheid zijn ze niet aardig, en ze kunnen of willen zich niet verontschuldigen.
- Zij voelen zich het meest ongemakkelijk bij het voelen van emoties, dus proberen zij de persoon of het ding waardoor zij zich ongemakkelijk voelen, op te lossen.
- Ze worden onsympathiek, oordelend en zien het leven alleen in termen van goed of fout, zwart of wit.
- Ze wekken de indruk het juiste te doen.
- Ze hebben de kunst van het niets voelen geperfectioneerd.
- Ze kunnen hun eigen gebreken niet zien of wanneer iets door hen is veroorzaakt.
- Ze hebben enorme blinde vlekken en zijn meestal niet in staat om de consequentie van hun daden te zien.
- Ze versterken wat ze waarnemen – bijv. als ze oordelen over het gedrag van een ander vergroot dit wat ze waarnemen.
- Ze hebben altijd gelijk.
- Ze houden je op een afstand vandaar dat ze moeilijk te leren kennen zijn.
Een belangrijk fysiek symptoom van een afstandelijk type is het altijd fysiek koud hebben.
Zodra je je verdedigt rond een afstandelijke hebben ze je macht afgenomen.
Slechte ik-drama’s
Slechte ik-types zijn ook geen pretje. Veel van hun gedragingen voeren ze niet bewust uit, maar diep van binnen putten ze troost uit hun ellende.
De Poor me-types houden van ellende, ze houden ervan om te lijden en ze willen dat iedereen medelijden met ze heeft. Ze voelen alles en vinden het moeilijk om te onderscheiden welke emoties van hen zijn en welke van anderen.
Wanneer ze zich bezighouden met slechte ik-gedragingen, zijn de belangrijkste verraders:
- Ze houden ervan om verdrietig en ellendig te zijn.
- Ze houden er niet van om in de buurt van vreugde te zijn – ze nemen het anderen kwalijk dat ze gelukkig zijn.
- Ze genieten van jammeren.
- Zij vertellen anderen graag van hun lijden, want niemand lijdt meer of evenveel als een arme ik.
- Alles is hun schuld, ze geven zichzelf overal de schuld van.
- Ze manipuleren door aardig te zijn en controleren je door te proberen je gevangen te houden in hun ellende.
- Slechte ikken wentelen zich in zelfmedelijden, ze halen de vreugde uit alles.
- Ze vertrouwen niet en als ze afgewezen worden voelen ze zich benadeeld.
- Ze gebruiken taal als ‘ik heb je alles gegeven’ – vandaar dat het geven afhankelijk is van bevriend raken met hen.
- Slechte ik’s zijn martelaren.
- Ze voelen ieders pijn en hechten zich eraan en maken het hun eigen
- Ze zijn vatbaar voor depressie.
Hoe gaan arme ik en afstandelijk met elkaar om? Eigenlijk heel slecht. Als olie en water. Ze kunnen helemaal niet goed met elkaar overweg.
- Slechte ik-types willen dat de wereld weet hoezeer ze lijden, afstandelijken willen niets delen.
- Slechte ik-types geven zichzelf overal de schuld van, aloofs oordelen en geven iedereen de schuld behalve zichzelf.
- Slechte ik-types voelen alles, aloofs willen helemaal niets voelen .
- Slechte ik-types willen dat aloofs medelijden met hen hebben, aloofs willen niet voelen, zijn niet in staat tot echt medelijden en walgen van het verlangen van arme ik-types daarnaar.
Hoe welvarender een samenleving wordt, des te afstandelijker ze wordt. Een samenleving in strijd is meer geneigd tot arme ik gedrag.
De positieve eigenschappen van arme ik –
Als ze in hun kracht staan zijn ze zeer empathisch en kunnen ze alle perspectieven van een bepaalde situatie zien.
De positieve eigenschappen van een afstandelijke –
Wanneer ze in hun kracht staan, zijn ze natuurlijke leiders en kunnen ze motiveren met helderheid en focus.
We kunnen bewegen tussen een arme ik en afstandelijk zijn, maar we kunnen niet in beide tegelijk zijn. Ze bestaan niet gemakkelijk naast elkaar.