De ongezonde waarheid over amandelmelk

Sorry, oude soja is net zo passé aan het worden als tofalkoen.

Maar terwijl romige soja heerlijk smaakt in de koffie, verpest de neiging van amandelmelk om waterig en kartonnen te worden het.

Ik heb het niet over de amandelmelk die je moeizaam en liefdevol in je eigen keuken maakt, waarbij je je geliefde noten weekt, ze mengt met een beetje zeezout, vanilleboon en een paar dadels en de vloeistof vervolgens voorzichtig door neteldoek perst. Het eindresultaat daarvan is heerlijk romig en goed voor je.

Zelfs de waterige kartonnen versie kan een goede bron van vitamine E zijn, die helpt bij de celregeneratie in het lichaam. Het zit ook vol met omega 3-vetten, die handige hulpjes zijn voor een evenwichtige geestelijke gezondheid en een goede cholesterolspiegel. Maar dat is het wel zo’n beetje.

Sommige merken bevatten maar 2% amandelen, terwijl de andere 98% van je dure “melk” bestaat uit water met wat emulgatoren, en soms een enkele zoetstof, samen met voedingsstoffen als vitamine A en D die kunstmatig zijn toegevoegd. Voedzaam.

Maar laten we het effect van amandelmelk op ons lichaam (en onze koffie) even vergeten en kijken naar het effect ervan op het milieu.

Het grootste deel van de amandelmelk die in Australië wordt verkocht, komt uit Californië, waar meer dan 80 procent van ’s werelds amandelvoorraad wordt geproduceerd. Er is vijf liter water nodig om één amandel te telen. Californië beleeft het vierde jaar van recordbrekende droogte.

Ondanks dit alles stijgt de vraag naar amandelmelk. Het heeft de populariteit van soja ingehaald in de VS, en nu ook in Groot-Brittannië. In Australië zit het de soja, nog steeds het belangrijkste alternatief voor zuivelmelk, op de hielen.

Om aan de stijgende vraag naar amandelmelk te voldoen, hebben boeren in de grond geboord om waterhoudende grondlagen aan te boren.

“Het overmatig oppompen van waterhoudende grondlagen bedreigt de infrastructuur, zoals wegen, die dreigen in te storten in de verzakte grond,” aldus The Atlantic. Het kan ook aardbevingen veroorzaken, aldus een baanbrekend stuk van Mother Jones vorig jaar.

Een ander domino-effect is de ineenstorting van honingbijenkolonies. Californië gebruikt ongeveer 60 procent van de beheerde honingbijen in de VS voor de bestuiving van amandelbomen, maar tot 25 procent sterft door de pesticiden.

Het is belachelijk. En moeilijk voor degenen onder ons die proberen gezond te zijn, en milieukosten af te wegen en gewoon iets te kunnen eten waar we zonder schuldgevoel van genieten.

Een slimme remedie – een remedie voor zoveel voedselproblemen – is om lokaal te gaan.

De amandelindustrie is hier misschien relatief klein, maar er zijn een paar lekkere “melken” zonder toevoegingen verkrijgbaar.

Daarnaast kun je, als het biologisch is, tenminste gerust zijn over de honingbijen.

Melk en duurzaamheid

Sojamelk

Sojamelk is een van de hoogste bronnen van plantaardige eiwitten met 5-10 gram totaal eiwit per 250 ml (vergelijkbaar met dat van melk), legt diëtiste Susie Burrell uit.

In Zuid-Amerika wordt elk jaar bijna 4 miljoen hectare bos vernietigd voor sojavoeding en -melk, volgens het Wereld Natuur Fonds. Dit komt overeen met iets minder dan een derde van de grootte van Engeland.

Kokosmelk

“Kokosmelk is bijzonder rijk en bevat een aanzienlijke hoeveelheid vet, maar het vet in kokosnoten is een middellange keten vetzuur (MCFA), dat snel wordt omgezet in energie wanneer de lever het verwerkt, in plaats van als vet op te slaan zoals andere verzadigde vetten dat kunnen doen,” zegt voedingsdeskundige Jacqueline Alwill.

Het is een van de meest duurzame ‘melken’. Anders dan de milieu-nachtmerrie die palmoliepalmen zijn, vindt de productie meestal plaats in de Stille Oceaan en worden er een aantal producten uit de plant gewonnen, waaronder melk, olie, vezels en kokosgruis.

Rijstmelk

Makkelijk te verteren voor mensen met allergieën, rijstmelk mist eiwit en calcium.

De rijstteelt is verantwoordelijk voor 1,5 procent van de uitstoot van broeikasgassen in de wereld en produceert een gas dat meer dan 30 keer zo krachtig is als kooldioxide.

Zuivelmelk

Rijk aan calcium, fosfor, magnesium en eiwitten, is zuivelmelk rijk aan voedingsstoffen maar belast het milieu behoorlijk.

De zuivelindustrie draagt ongeveer 3 procent bij aan de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen.

De overstap naar biologische melk kan een verschil maken. Afgezien van het feit dat alle bestrijdingsmiddelen worden vermeden, gebruikt de biologische melkproductie maar liefst 35 procent minder fossiele energie dan de conventionele melkproductie.