De rol van zoutzuur in het beschermen van het lichaam tegen ziekte
Inclusief de tekenen en symptomen die geassocieerd worden met een te lage zuurgraad van de maag.
Door Sarah Swindlehurst-Mulliner, Raw Food Cleanse Coach &Yogatherapeut
Hydrochlorisch zuur (HCL) wordt gevonden en geproduceerd in de maag. Het is nodig om te beginnen met de afbraak van eiwitten tot essentiële aminozuren, en helpt bij het doden van infecties en bacteriën (die soms voedselvergiftiging kunnen veroorzaken), of gisten. Het stimuleert ook de alvleesklier en andere organen zoals de lever en de galblaas.
HCL wordt geproduceerd door de pariëtale cellen in de maag. De maag heeft een ‘normale’ pH van 0,8-1,5 en is een miljoen maal geconcentreerder dan de ideale pH van ons lichaam van 7. Vanwege het hoge zuurgehalte scheiden de maagklieren ook grote hoeveelheden slijm af om de maag te bedekken en het maagslijmvlies te beschermen tegen het eigen zuur.
Als we eten, produceert onze mond de relevante enzymen om het voedsel af te breken, te beginnen in de mond. De productie van de relevante enzymen zoals amylase en een kleine hoeveelheid linguale lipase in de mond sturen signalen naar de maag om de juiste hoeveelheid HCL en meer enzymen (in de maag) te produceren om het voedsel verder af te breken wanneer het daar aankomt. Soms heeft iemand te veel maagzuur en anderen een te lage zuurgraad (wat ik later zal bespreken)
Het zoutzuur in de maag is zeer belangrijk in het verteringsproces. Gecombineerd met de productie van het inactieve pro-enzym pepsinogeen (een belangrijk pro-enzym van het maagsap) dat, wanneer geactiveerd door het HCL in zijn actieve enzymvorm genaamd pepsine, helpt bij het afbreken van taaie/geconcentreerde eiwitten zoals vlees en/of noten. Onverteerde eiwitten (als gevolg van het niet volledig kauwen van het voedsel, of een lage zuurtegraad in de maag) kunnen intestinale rotting in de darmen veroorzaken). Ook de onvolledige vertering van koolhydraten (gisting autointoxicatie) kan vaak leiden tot de productie van gas, wind, opgeblazen gevoel, en alcoholen en is nogal destructief voor het lichaam. Dit gezegd zijnde, indien de maag een hoge zuurtegraad heeft, of een hoge beweeglijkheid van de maagspieren waardoor het voedsel te snel door de maag gaat zonder volledig verteerd te zijn, kan dit ook leiden tot deze autointoxicatie (gisting symptomen kunnen te wijten zijn aan een lage HCl zowel omdat het voedsel langer in de maag blijft, en ook omdat een lage zuurtegraad een overgroei van bacteriën en gisten bevordert).
Het HCL is echter ook uiterst belangrijk bij de preventie van ziekten, omdat het veel micro-organismen of bacteriën doodt die op een andere manier zijn opgenomen (bacteriën op onze vingers/handen, op de huid, enz.). HCL is de ‘eerste verdedigingslinie’ van onze gezondheid, omdat het voorkomt dat infecties/ziekteverwekkers/toxinen verder ons systeem binnenkomen. Als we een onvoldoende hoeveelheid HCL hebben, kan dit resulteren in het niet volledig verteren van ons voedsel (en autointoxicatie), maar ook het niet doden van de ziektekiemen en toxiciteit.
Er zijn veel tekenen die op een laag HCL-niveau kunnen wijzen, zoals een opgeblazen gevoel, indigestie, boeren, winderigheid en winderigheid, allemaal mogelijk als gevolg van de fermentatie van voedsel in de maag door een overgroei van bacteriën en gisten. Er kan een vol gevoel ontstaan doordat het voedsel niet volledig wordt afgebroken in de maag vanwege de lage HCL-productie, waardoor het voedsel langer in de maag blijft. Onverteerde voedingsmiddelen kunnen in de ontlasting te zien zijn, omdat ze er zonder volledige vertering uitkomen. Meervoudige voedselallergieën kunnen ook een indicatie zijn van een laag HCL, die voornamelijk worden veroorzaakt doordat onvolledig verteerde grote moleculen in de bloedstroom terechtkomen als gevolg van een ‘lekkende darm’. Een lekkende darm kan ook ontstaan door ontsteking van het darmslijmvlies, als gevolg van een overgroei van bacteriën en gisten. IJzergebrek is een andere indicatie van een laag HCL, doordat het mineraal (net als magnesium en zink – die allemaal HCL nodig hebben om geïoniseerd te worden, voordat ze geabsorbeerd kunnen worden) niet uit het voedsel in de maag wordt vrijgemaakt (zie osteoporose hieronder) en in de darmen wordt geabsorbeerd. Andere aanwijzingen zijn Candida-infecties (zie hieronder), brandend maagzuur, reflux, rectale jeuk, misselijkheid, diarree, constipatie.
Er kunnen ook een paar kruisbestuivingen zijn in de symptomen voor een lage zuurgraad met een hoge zuurgraad, zoals reflux, brandend maagzuur, en dit kan ertoe leiden dat een persoon of arts maagzuurremmers en zuurblokkeringsmiddelen voorschrijft voor wat zij denken dat hyperaciditeit is, maar eigenlijk een lage zuurgraad is.
Dit zijn enkele van de ziekten/aandoeningen die kunnen voortvloeien uit een lage zuurgraad:
Intensie: Kan worden veroorzaakt doordat het voedsel waarschijnlijk niet wordt gekauwd, maar ook doordat bij een laag zuurgehalte het voedsel niet goed wordt verteerd en gaat gisten in de maag en de dikke darm, waarbij waterstof, kooldioxide en organische zuren ontstaan. Dit kan ook een oorzaak zijn van overmatige winderigheid of oprispingen.
Osteoporose: Een laag zuurgehalte betekent dat het lichaam niet alle vitale voedingsstoffen uit het voedsel opneemt. Zelfs als iemand veel calcium, zink, magnesium en ijzer binnenkrijgt/aanvult, zullen deze stoffen, als er niet genoeg HCL is om ze te ioniseren, niet in het lichaam worden opgenomen, waardoor osteoporose ontstaat – een lage botdichtheid (wat osteoporose betreft: calcium, en in mindere mate magnesium, zijn hier het meest relevant).
Diabetes: Een gebrek aan een HCL in de maag zal de productie van de andere organen beïnvloeden, zoals wanneer het hormoon secretine vrijkomt in de dunne darm wanneer het chyme erin komt, dat op zijn beurt dan de pancreas stimuleert om insuline vrij te geven (en stimuleert de galblaas ook). Als het HCL laag is, kan de alvleesklier niet voldoende insuline produceren om de bloedsuiker onder controle te houden – met diabetes als mogelijk gevolg.
Eczema: Kan een gevolg zijn van een laag HCL als irritatie van voedsel dat niet volledig is afgebroken, een reactieve oorzaak kan zijn voor allergieën, resulterend in het symptoom van eczeem en zich uitend op de huid.
Galblaasaandoening: Als we een maaltijd eten, vooral een die vetten bevat, worden de lever en de galblaas gestimuleerd om gal vrij te maken. De galblaas concentreert de gal tussen de maaltijden door. Als iemand een laag HCL heeft, kan dit ertoe leiden dat de lever niet volledig functioneert en niet genoeg gal afscheidt, waardoor de galblaas niet goed geïnformeerd is om de gal te concentreren en zo de vetten, cholesterol en vetoplosbare vitaminen te emulgeren en in kleine bolletjes af te breken. Hierdoor ontstaan galstenen, die, als ze blijven liggen, de galblaas kunnen irriteren, ontsteken en een galblaasaandoening kunnen veroorzaken.
Poriasis: Kan worden veroorzaakt door onvolledige vertering van eiwitten of slecht geabsorbeerde eiwitten. In plaats van eiwitten op de ‘gebruikelijke’ manier af te breken, breken bacteriën het eiwit af en produceren toxinen, zoals polyamines die de productie van cyclisch AMP blokkeren en bijdragen tot psoriasis.
Hepatitis E: Een lage HCL-productie kan tot gevolg hebben dat bacteriën en gifstoffen niet in het zuur worden vernietigd. Verontreinigd water of voedsel dat wordt geconsumeerd kan de oorzaak zijn van dit type hepatitis. (en vele andere besmettelijke ziekten)
Depressie: Een laag HCL zou betekenen dat alle voedingsstoffen, vitaminen en mineralen niet volledig worden verteerd, omdat het voedsel niet genoeg wordt afgebroken. Vitamine B6 staat bekend als de ‘depressie’-vitamine, dus als deze niet uit het voedsel wordt opgenomen, kan dit depressie tot gevolg hebben. (NB: neurotransmitters zijn opgebouwd uit aminozuren, een gebrek aan een goede eiwitvertering zal ook deze beïnvloeden)
Candida: Een schimmelinfectie die behoort tot de gistfamilie. Het kan zich koloniseren in het spijsverteringskanaal en krachtige gifstoffen produceren. HCL helpt om bacteriën en gisten te vernietigen, en dus als ze niet worden vernietigd in het maagzuur, zal de gist in de maag de vertering van voedsel hinderen en kan een van de oorzaken van gisting zijn. De gisten komen dan in de darmen terecht en resulteren in Candida.
B12-deficiëntie: Intrinsieke factor wordt ook afgescheiden door pariëtale cellen in de maag. Het is belangrijk voor de binding aan vitamine B12. Wanneer het de maag verlaat, helpt intrinsieke factor B12 te worden geabsorbeerd. Een laag HCL zou betekenen dat vitamine B12 niet uit de eiwitten vrijkomt en niet aan de intrinsieke factor kan binden, wat tot een tekort aan B12 leidt. (NB: het is aangetoond dat HCl geen invloed heeft op de secretie van intrinsieke factor, maar het is nodig om B12 uit eiwitten vrij te maken). Bovendien kan een tekort aan B12 of aan ijzer tot bloedarmoede leiden.
Er zijn verschillende methoden om iemands zuurgraad te testen, zoals een Heidelberg-test, een zelftest thuis met wat zuiveringszout, diverse laboratoriumtests om een tekort aan mineralen en vitaminen aan het licht te brengen, en ook zelf een test met wat hydrochloridetabletten plus enzymen. Als iemand eenmaal heeft ontdekt wat zijn zuurgraad is, kan hij zijn dieet en/of levensstijl aanpassen.
Methode 1) Voor thuis testen: Test om te zien of uw HCL laag is. Meng 1/4 tl zuiveringszout in een glas koud water van 8 oz. Drink het mengsel van zuiveringszout en water ’s ochtends als eerste op, voordat je iets eet of drinkt. Kijk hoe lang het duurt voordat je oprispingen krijgt na het drinken van het mengsel. U zou binnen 2 tot 3 minuten moeten boeren als uw HCL voldoende is.
Methode 2) Voor thuis testen: Koop supplementaire HCL tabletten bij een reform- of voedingswinkel. Neem één HCL-capsule met 10 korrels in aan het begin van een stevige maaltijd met eiwitten. Neem twee capsules bij het begin van de volgende maaltijd. Blijf bij elke maaltijd een capsule toevoegen totdat u een branderig gevoel in uw borst voelt. Noteer hoeveel capsules u innam voordat u de irritatie voelde en licht uw arts in. Over het algemeen is het zo dat hoe meer capsules u inneemt, hoe lager uw HCL is.
Al met al is het een goed idee om het HCL van de maag te controleren, vooral als iemand tekenen en symptomen vertoont van een te hoge zuurgraad of een te lage zuurgraad. Alle voedingsmiddelen worden verwerkt via het spijsverteringsstelsel, en afgebroken in de maag. Als een persoon een gezond HCL-niveau heeft en zijn voedsel volledig kauwt, dan zal hij de volledige vitamine- en mineraleninhoud van het voedsel dat hij eet absorberen (NB: de dunne darm is de belangrijkste plaats van absorptie, dus als er daar een probleem is in plaats van met het HCl-gehalte, kan de absorptie nog steeds worden verstoord). Als een persoon zijn voedsel volledig verteert (hopelijk zijn dit ook ‘gezonde’ voedingsmiddelen), dan zal hij een goede spijsvertering hebben en een gezond lichaam, en op zijn beurt ook een gezonde geest.
Daarnaast: In het algemeen zal een gebrek aan HCl het lichaam in zijn geheel beïnvloeden, omdat al onze lichaamssystemen eiwitten nodig hebben – bijv. de enzymen die we nodig hebben voor de spijsvertering zijn gemaakt van eiwitten, de neurotransmitters zijn ook grotendeels afhankelijk van eiwitten in de voeding (dus een gebrek aan goed afgebroken en geabsorbeerde eiwitten (in de vorm van aminozuren) kan leiden tot problemen variërend van een slecht vermogen om met stress om te gaan tot meer ernstige geestelijke gezondheidsproblemen, enz.
TO BOOK A CONSULTATION WITH SARAH PLEASE EMAIL: [email protected]
Bibliography
Digestive Wellness, Elizabeth Lipski, 4th Edition. P.32
Autointoxication; or, Intestinal toxaemia, John Harvey Kellogg. 1918. P.56-57
NNT Stage 1, Module 1. Page 14
http://chestofbooks.com/health/nutrition/Dietetics-4/Diet-In-Intestinal-Fermentation-And-Putrefaction-Autointoxication.html
Digestive Wellness, Elizabeth Lipski, 4th Edition. P.261-263
Digestive Wellness, Elizabeth Lipski, 4th Edition. P.390
Digestive Wellness, Elizabeth Lipski, 4th Edition. P.336
http://www.diagnose-me.com/symptoms-of/hydrochloric-acid-deficiency.html
Digestive Wellness, Elizabeth Lipski, 4th Edition. P.33
Digestive Wellness, Elizabeth Lipski, 4th Edition. P.125