Dit is waarom jouw stad elke lente naar stront en kots ruikt
In de lente ruikt het in de stad naar bloemen, stront en kots. En dan heb ik het niet over de bar in de buurt die na een lange, vochtige winter weer gaat luchten, maar over de bomen.
Deze misselijkmakende geuren zijn in de hele Amerikaanse metropool berucht. Elk jaar worden lokale blogs in New York en Washington, DC overspoeld met dezelfde vraag: “Ummm, wat is die verschrikkelijke geur?” Wat, inderdaad. Het kostte me enkele jaren om hun bron te vinden, en zoals ik ontdekte, waren twee boombewonende soorten de schuldige.
Laten we eerst de jizz tree doen. Oftewel Pyrus calleryana, beter bekend als de Callery peer. Deze mooie, bloemige boom lijkt wat op de kersenbloesem. Zijn vijf-gebladerde bloemen zijn sierlijk en wit. Als ze konden praten, denk ik dat ze zouden zeggen, “kom en picknick onder ons!” Fout.
Blijf uit de buurt van deze mooie bloemen van de Callery-peer.
De Callery-peer ruikt naar onvervalst sperma. Aan de universiteit van Californië in Santa Barbara willen ze u laten weten dat de peer naar menselijk sperma ruikt, dat is zeker. Hij wordt door zoveel mensen de “spermaboom” genoemd dat hij in Urban Dictionary is opgenomen, treffend omschreven als de geur van “gebruikte sekslappen.”
Maar waarom? Volgens Eloy Rodriguez, professor plantenbiologie aan de Cornell University, stoot de Callery pear chemische verbindingen uit die “vluchtige aminen” worden genoemd. Specifiek, trimethylamine en dimethylamine. Deze verbindingen zijn derivaten van ammoniak, dat toevallig ook aanwezig is in sperma. Bepaalde amines worden geassocieerd met visachtige geuren of de stank van bedorven vlees. En als het warm weer is en de bloemen bloeien, verspreidt de boom ze vrijelijk.
Onze afkeer van de Callery peer is echter het toppunt van menselijk narcisme. Hun doordringende geuren zijn niet voor ons bedoeld, zegt John Murgel, een tuinbouwkundige van de Denver Botanic Gardens. “We associëren zoete geuren normaal gesproken met het aantrekken van bijen, maar veel planten over de hele wereld gebruiken echt verschrikkelijke geuren om kevers en vliegen aan te trekken als bestuivers,” merkte hij op.
Dit wetende, gaan we verder naar de boom die naar braaksel ruikt: Ginkgo biloba. Deze bijzondere soort is de vloek van de hoofdstad van ons land. Weinig buurten in Washington, DC zijn immuun voor zijn afschuwelijke geur. Toen ik er woonde, vroeg ik me vaak af of hun braakgeur werd versterkt door het echte braaksel van mensen die er ziek van waren geworden.
Ginkgo biloba bladeren kunnen felgeel of groen zijn.
In tegenstelling tot de Callery pear bezitten Ginkgo bomen boterzuur, oftewel het molecuul dat aanwezig is bij gisting. Daardoor ruikt poep naar stront en parmezaanse kaas naar (heerlijke) voeten. Alleen vrouwelijke Ginkgo’s geven deze onaangename essence af, en het komt van hun zachte, boterachtige vruchten. (Vreemd genoeg zijn deze nootachtige eetwaren smakelijke hapjes in de Japanse keuken.)
Ginkgobomen zijn blijkbaar erg oud, ze “bestaan al meer dan 200 miljoen jaar vrijwel onveranderd”, volgens een onderzoek van Slate. Er wordt gespeculeerd dat de buitensporige geur van de boom diende om plantenetende dinosaurussen aan te trekken, die vervolgens hun zaden verspreidden. Ze zijn zo ongelooflijk winterhard dat zes ervan de atoombom van Hiroshima, Japan, in 1945 overleefden.
Ginkgo biloba-fruit op de grond.
Heden ten dage planten stedenbouwkundigen ze met gezond verstand overal in onze steden. Een telling van straatbomen in New York in 2005-2006 plaatste de Ginkgo in de top 10 van meest populaire soorten.
Om hun geur in te dammen, besproeien sommige steden hun Ginkgo’s agressief met een chemische stof genaamd “Shield-3EC 24(C).” Deze stof wordt ook wel “Shield potato sprout inhibitor,” genoemd en houdt de vruchtvorming van Ginkgo bomen effectief in toom, waardoor hun stank wordt voorkomen. Ik heb geen idee hoe veilig het is, maar het District Department of Transportation gebruikt het onder toezicht van het Environmental Protection Agency. Het is een beetje triest als je er echt over nadenkt. Arme bomen.
Gelukkig voor ons wordt de lente langzaamaan een stuk minder stinkend. Het aantal eeltbomen in New York is de laatste tien jaar met 50 procent gedaald. En huiseigenaren kunnen gewoon kiezen voor mannelijke in plaats van vrouwelijke Ginkgo’s.
Het enige waar je nu nog voor moet oppassen is dat je per ongeluk in het echte spul stapt.