Edmund Hillary facts for kids
20 July 1919
11 January 2008 (aged 88)
Myocardial infarction
Louise Mary Rose (1953-1975)
June Mulgrew, QSM (1989-2008)
Peter (1954)
Sarah (1955)
Belinda (1959-1975)
Percival Augustus Hillary
Gertrude Hillary, née Clark
Sir Edmund Hillary, (born 20 July 1919, died 11 January 2008) was a New Zealand mountaineer and explorer. Hij en de Sherpa-gids Tenzing Norgay waren de eersten die de Mount Everest beklommen. Zij bereikten de top op 29 mei 1953. De Mount Everest is de hoogste berg op aarde. Tijdens zijn tienerjaren had Hillary de Auckland Grammar School bezocht.
De roem van Sir Edmund Hillary kwam doordat hij als eerste Nieuw-Zeelander ter wereld de Mount Everest in Nepal veroverde. Hij staat op het Nieuw-Zeelandse biljet van vijf dollar. Hij beklom na de Mount Everest nog tien andere bergen, die ook allemaal in de Himalaya liggen.
Vroeger
Hillary werd geboren als zoon van Percival Augustus Hillary en Gertrude Hillary, née Clark, in Auckland, Nieuw-Zeeland, op 20 juli 1919. Zijn familie verhuisde naar Tuakau (ten zuiden van Auckland) in 1920, nadat zijn vader (die diende bij Gallipoli) daar land had gekregen. Zijn grootouders waren vroege kolonisten in het noorden van Wairoa in het midden van de 19e eeuw na verhuizing uit Yorkshire, Engeland.
Hillary leerde op de Tuakau Primary School en daarna op de Auckland Grammar School. Hij maakte de lagere school twee jaar eerder af, maar deed het niet erg goed op de middelbare school. In het begin was hij kleiner dan andere leerlingen daar en erg verlegen, dus hij voelde zich veilig bij zijn boeken en dacht vaak aan een leven vol avontuur. Elke dag reed hij met de trein van en naar de middelbare school, en die tijd gebruikte hij vaak om te lezen. Leren boksen hielp hem meer zelfvertrouwen te krijgen. Op 16-jarige leeftijd begon zijn interesse in klimmen tijdens een schoolreisje naar Mount Ruapehu. Hoewel hij met zijn 195 cm erg lang was, was hij sterker dan veel van zijn medewandelaars. Hij leerde over wiskunde en wetenschap aan de Universiteit van Auckland, en in 1939 voltooide hij zijn eerste belangrijke beklimming, namelijk het bereiken van de top van een berg genaamd Mount Ollivier. Samen met zijn broer Rex werd Hillary ’s zomers imker, waardoor hij in de winter kon klimmen.
Persoonlijk leven
Hillary trouwde met Louise Mary Rose op 3 september 1953, kort na de beklimming van Everest. Hij was een verlegen man en vertrouwde op zijn toekomstige schoonmoeder om hem ten huwelijk te vragen. Ze kregen drie kinderen: Peter (geboren in 1954), Sarah (geboren in 1955) en Belinda (1959-1975). In 1975, toen ze op weg waren om Hillary te vergezellen in het dorp Phaphlu, waar hij hielp bij de bouw van een ziekenhuis, kwamen Louise en Belinda om bij een vliegtuigongeluk in de buurt van het vliegveld van Kathmandu, kort na het opstijgen. In 1989 trouwde hij met June Mulgrew, de weduwe van zijn goede vriend Peter Mulgrew, die stierf nadat hij Hillary had vervangen als spreker op Air New Zealand Flight 901, een rondvlucht naar Antarctica die in 1979 neerstortte op Mount Erebus. Zijn zoon Peter Hillary is ook een klimmer geworden, hij beklom Everest in 1990. In mei 2002 beklom Peter Everest als onderdeel van een 50-jarig jubileumfeest; Jamling Tenzing Norgay (zoon van Tenzing; Tenzing zelf was in 1986 overleden) maakte ook deel uit van de expeditie. Hillary heeft ook nog zes kleinkinderen.
Hij woonde het grootste deel van zijn leven (als hij niet op expeditie was) in een huis aan de Remuera Road in Auckland City, waar hij in zijn pensioen graag avonturen- en sciencefictionromans las.
Hillary bouwde ook een bach aan Whites Beach, een van de westkuststranden van Auckland in het voormalige Waitakere City, tussen Anawhata en North Piha. Bob Harvey, burgemeester van Waitakere, en vriend van Hillary uit het begin van de jaren 1970, zei dat “de West Coast Sir Ed’s tweede thuis was. Anawhata was zijn favoriete strand; een plek die hij de mooiste op de planeet noemde.” Harvey zei dat de bach Hillary’s plaats van troost was, waar hij heen ging als de media-aandacht te veel werd – ook na zijn terugkeer van het bedwingen van Everest. “Het bouwen van de cottage in Whites Beach was een van zijn grootste geneugten, vertelde hij me. Behalve de bach was Hillary in de jaren zeventig ook mede-eigenaar van een groot stuk land in Karekare Valley met mede-klimmer Mike Gill.
De familie Hillary heeft al sinds 1925 een band met de westkust van Auckland, toen Hillary’s schoonvader, Jim Rose, een bach bouwde in Anawhata. De familie schonk land bij Whites Beach dat nu door wandelaars wordt doorkruist op de Hillary Trail, die naar Edmund is vernoemd.
Wereldoorlog II
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog meldde Hillary zich aan bij de Royal New Zealand Air Force (RNZAF), maar trok zijn aanvraag in voordat deze in behandeling werd genomen, omdat hij “last had van zijn religieuze geweten”. In 1943 ondermijnde de Japanse dreiging in de Pacific en de komst van de dienstplicht uiteindelijk zijn pacifistische neiging; Hillary trad in dienst bij de RNZAF als navigator in No. 6 Squadron RNZAF en vervolgens No. 5 Squadron RNZAF op Catalina vliegboten. In 1945 werd hij uitgezonden naar Fiji en de Solomon Eilanden, waar hij zwaar verbrand raakte bij een bootongeluk en naar Nieuw Zeeland werd gerepatrieerd.
Expedities
Op 30 januari 1948 leidde Harry Ayres, samen met Mick Sullivan, Hillary en Ruth Adams naar de zuidgraat van Aoraki / Mount Cook, de hoogste top van Nieuw Zeeland.
In 1951 maakte Hillary deel uit van een Britse verkenningsexpeditie naar Everest onder leiding van Eric Shipton, voordat hij zich aansloot bij de succesvolle Britse poging van 1953. In 1952 maakten Hillary en George Lowe deel uit van het Britse team onder leiding van Eric Shipton, dat een poging waagde in Cho Oyu. Nadat die poging mislukte door het ontbreken van een route vanuit Nepal, staken Hillary en Lowe de Nup La over naar Tibet en bereikten het oude Kamp II, aan de noordkant, waar alle vooroorlogse expedities kampeerden.
1953 Everest expeditie
De route naar Everest was gesloten door het door China gecontroleerde Tibet, en Nepal stond slechts één expeditie per jaar toe. Een Zwitserse expeditie (waaraan Tenzing deelnam) had in 1952 een poging ondernomen om de top te bereiken, maar werd door slecht weer en uitputting 800 voet (240 m) onder de top teruggeslagen. Tijdens een reis in de Alpen in 1952 ontdekte Hillary dat hij en zijn vriend George Lowe door het Joint Himalayan Committee waren uitgenodigd voor de goedgekeurde Britse poging in 1953 en hij ging onmiddellijk akkoord.
Shipton werd als leider aangewezen maar werd vervangen door Hunt. Hillary overwoog zich terug te trekken, maar zowel Hunt als Shipton haalden hem over te blijven. Hillary was van plan om met Lowe te klimmen, maar Hunt benoemde twee teams voor de aanval: Tom Bourdillon en Charles Evans; en Hillary en Tenzing. Hillary deed daarom een gezamenlijke poging om een vriendschap met Tenzing te smeden.
De Hunt expeditie telde in totaal meer dan 400 mensen, waaronder 362 dragers, 20 Sherpa gidsen, en 10.000 pond bagage, en zoals veel van dergelijke expedities, was het een teamprestatie. Lowe hield toezicht op de voorbereiding van de Lhotsewand, een enorme en steile ijswand, voor de beklimming. Hillary smeedde een route door de verraderlijke Khumbu ijsval.
De expeditie zette het basiskamp op in maart 1953 en, langzaam voortwerkend, werd het laatste kamp opgezet op de South Col op 7.890 m hoogte. Op 26 mei ondernamen Bourdillon en Evans een poging tot beklimming maar keerden om toen Evans’ zuurstofsysteem het begaf. Het paar had de zuidelijke top bereikt en kwam binnen 300 verticale voet (91 m) van de top. Hunt gaf Hillary en Tenzing toen de opdracht voor de top te gaan.
Sneeuw en wind hielden het tweetal twee dagen op bij de Zuid-Kol. Ze vertrokken op 28 mei met een ondersteuningstrio van Lowe, Alfred Gregory, en Ang Nyima. De twee sloegen een tent op op 8.500 m (27.900 voet) op 28 mei, terwijl hun ondersteunende groep terugkeerde van de berg. De volgende ochtend ontdekte Hillary dat zijn laarzen buiten de tent vastgevroren waren. Hij besteedde twee uur om ze te verwarmen voordat hij en Tenzing, met een bepakking van 14 kg, een poging waagden tot de laatste beklimming. De cruciale stap van het laatste deel van de beklimming was de 12 meter hoge rotswand die later de “Hillary Step” werd genoemd. Hillary zag een manier om zich een weg naar boven te wurmen door een spleet in de rotswand tussen de rotswand en het ijs, en Tenzing volgde. Vanaf daar was de volgende inspanning relatief eenvoudig. Hillary meldde dat beide mannen tegelijkertijd de top bereikten, maar in The Dream Comes True zei Tenzing dat Hillary de eerste stap op de top van Mount Everest had gezet. Zij bereikten de top van Everest’s 8,848 m (29,028 ft), het hoogste punt op aarde, om 11:30 uur. Hillary zei: “Nog een paar klappen met de ijsbijl in de stevige sneeuw, en we stonden op de top.”
Ze bleven maar ongeveer 15 minuten op de top. Hillary nam de beroemde foto van Tenzing poserend met zijn ijsbijl, maar Hillary’s beklimming werd niet vastgelegd. BBC News schreef dit toe aan Tenzing’s nog nooit een camera gebruikt te hebben, maar volgens Tenzing’s autobiografie, Man van Everest, toen Tenzing aanbood Hillary’s foto te nemen weigerde Hillary: “Ik bewoog Hillary dat ik nu zijn foto zou nemen. Maar om de een of andere reden schudde hij zijn hoofd; hij wilde het niet”, schreef Tenzing. Tenzing liet chocolaatjes achter in de sneeuw als offer, en Hillary liet een kruis achter dat hij had gekregen van John Hunt. Er werden extra foto’s genomen van de berg naar beneden, om te bevestigen dat ze de top hadden bereikt en dat de beklimming niet was vervalst.
De twee moesten voorzichtig zijn bij de afdaling nadat ze hadden ontdekt dat stuifsneeuw hun sporen had bedekt, wat het moeilijker maakte om hun stappen terug te vinden. De eerste persoon die ze tegenkwamen was Lowe, die naar boven was geklommen om hen warme soep te brengen.
Het nieuws van de expeditie bereikte Groot-Brittannië op de dag van de kroning van koningin Elizabeth II, en de pers noemde de succesvolle beklimming een kroningscadeau. Als tegenprestatie ontvingen de 37 leden van het gezelschap de kroningsmedaille van Koningin Elizabeth II met in de rand de MOUNT EVEREST EXPEDITION gegraveerd. De groep was verrast door de internationale bijval die ze bij aankomst in Kathmandu kregen. Hillary en Hunt werden door de jonge koningin tot ridder geslagen, terwijl Tenzing – als Nepalees staatsburger niet in aanmerking komend voor het ridderschap – van de Britse regering de George Medal ontving voor zijn inspanningen voor de expeditie.
Na Everest
Hillary beklom tien andere toppen in de Himalaya tijdens verdere bezoeken in 1956, 1960-1961, en 1963-1965. Hij bereikte ook de Zuidpool als onderdeel van de Commonwealth Trans-Antarctic Expedition, waarvoor hij de Nieuw-Zeelandse sectie leidde, op 4 januari 1958. Zijn groep was de eerste die de Pool over land bereikte sinds Amundsen in 1911 en Scott in 1912, en de eerste die dit ooit met motorvoertuigen deed.
Hillary miste ternauwernood het slachtoffer te worden van TWA Flight 266 uit het Amerikaanse midwesten bij de vliegramp van 1960 in New York, omdat hij te laat was voor zijn vlucht.
In de zomer van 1962 was hij te gast in het televisieprogramma What’s My Line? De panelleden waren geblinddoekt voor zijn optreden. Hij stompte het panel, bestaande uit Dorothy Kilgallen, gastpanellid Merv Griffin, Arlene Francis en Bennett Cerf.
In 1977 leidde hij een jetbootexpeditie, getiteld “Ocean to Sky”, van de monding van de rivier de Ganges naar de bron. Tussen 1977 en 1979 gaf Hillary commentaar bij verschillende rondvluchten over Antarctica van Air New Zealand. Hij was gepland om commentaar te geven op 28 november 1979 Air New Zealand Flight 901, maar moest zich terugtrekken wegens werkverplichtingen in de Verenigde Staten en werd vervangen door zijn goede vriend Peter Mulgrew. Het vliegtuig stortte neer in Mount Erebus in Antarctica, waarbij alle 257 aan boord omkwamen. Hillary trouwde later met Mulgrew’s weduwe.
In 1985 begeleidde hij Neil Armstrong in een klein tweemotorig skivliegtuig over de Noordelijke IJszee en landde op de Noordpool. Hillary werd daarmee de eerste man die op beide polen en op de top van Everest stond.
Hillary was zeer kritisch over een besluit om niet te proberen David Sharp (een Everest-klimmer die in 2006 op de berg overleed) te redden, en zei dat het onaanvaardbaar is andere klimmers te laten sterven, en dat de wens om de top te bereiken allesbepalend is geworden. Hij zei ook: “Ik denk dat de hele houding tegenover het beklimmen van de Mount Everest nogal afschuwelijk is geworden. De mensen willen alleen maar naar de top. Het was verkeerd als er een man met hoogteproblemen onder een rots zat, gewoon je hoed op te steken, goedemorgen te zeggen en door te lopen”. Hij vertelde ook aan de New Zealand Herald dat hij geschokt was door de ongevoelige houding van de huidige klimmers. “Ze geven niets om iemand anders die in nood verkeert en het maakt geen enkele indruk op me dat ze iemand onder een rots laten liggen om te sterven”, en dat, “ik denk dat hun prioriteit was om de top te bereiken en het welzijn van … een lid van een expeditie was zeer secundair.”
De Australische bergbeklimmer Adam Darragh vond Hillary’s kritiek op expeditieleider Russell Brice en zijn team op zijn beurt te hard. Mark Inglis beweerde na het incident op goede voet met Hillary te zijn gebleven, maar merkte op dat Sharp “bijna vastgevroren” en “zo goed als dood” was toen het team hem tijdens hun afdaling in het moeilijke terrein aantrof.
In januari 2007 reisde Hillary naar Antarctica om de 50e verjaardag van de oprichting van Scott Base te herdenken. Hij vloog op 18 januari 2007 met een delegatie, waaronder de premier, naar het station. Daar riep hij de Britse regering op bij te dragen aan het onderhoud van de hutten van Robert Falcon Scott en Ernest Shackleton.
Op 22 april 2007, tijdens een reis naar Kathmandu, zou Hillary zijn gevallen. Er werd geen commentaar gegeven over de aard van zijn ziekte, en hij liet zich niet onmiddellijk behandelen. Na zijn terugkeer in Nieuw-Zeeland werd hij in het ziekenhuis opgenomen.
Publieke erkenning
Op 6 juni 1953 werd Hillary benoemd tot Ridder Commandeur in de Orde van het Britse Rijk en in datzelfde jaar ontving hij de Kroningsmedaille van Koningin Elizabeth II; en op 6 februari 1987 werd hij als vierde benoemd tot lid in de Orde van Nieuw-Zeeland. Op 22 april 1995 werd Hillary benoemd tot Ridder Companion of The Most Noble Order of the Garter. De regering van India kende hem in 2008 postuum de op één na hoogste burgerlijke onderscheiding toe, de Padma Vibhushan. Hij kreeg ook de Polar Medal in 1958 voor zijn deelname aan de Commonwealth Trans-Antarctic Expedition, en de Order of Gorkha Dakshina Bahu, 1st Class of the Kingdom of Nepal in 1953 en de Coronation Medal in 1975. Op 17 juni 2004 werd Hillary onderscheiden met het Commandeurskruis van de Orde van Verdienste van de Republiek Polen.
Ter gelegenheid van de 50e verjaardag van de eerste succesvolle beklimming van Everest verleende de Nepalese regering Hillary het ereburgerschap tijdens een speciale Gouden Jubileum viering in Kathmandu, Nepal. Hij was de eerste buitenlander die deze eer te beurt viel.
In 1992 verscheen Hillary op het bijgewerkte Nieuw-Zeelandse biljet van $ 5. Daarmee was hij de enige Nieuw-Zeelander die tijdens zijn of haar leven op een bankbiljet verscheen, in strijd met de gevestigde conventie voor bankbiljetten om alleen afbeeldingen te gebruiken van overleden personen en huidige staatshoofden. De toenmalige gouverneur van de Reserve Bank, Don Brash, was oorspronkelijk van plan om een overleden sporter op het biljet van $5 te zetten, maar hij kon geen geschikte kandidaat vinden. In plaats daarvan brak hij met de conventie door Hillary’s toestemming te vragen en te krijgen – samen met een aandringen van Hillary om Aoraki/Mount Cook te gebruiken in plaats van Mount Everest op de achtergrond. Op de foto staat ook een Ferguson TE20-tractor zoals die waarmee Hillary tijdens de Trans-Antarctische Expeditie van het Gemenebest de Zuidpool bereikte.
In 2005 werd Hillary in een enquête van Reader’s Digest uitgeroepen tot “de meest betrouwbare persoon van Nieuw-Zeeland”, waarmee hij wielrenster Sarah Ulmer en filmregisseur Peter Jackson versloeg. Hij behield deze titel in 2006 en 2007. Na zijn dood in 2008 werd hij opgevolgd door Willie Apiata VC, een korporaal in de NZSAS.
Hillary’s favoriete liefdadigheidsinstelling in Nieuw Zeeland was het Sir Edmund Hillary Outdoor Pursuits Centre, waarvan hij 35 jaar lang beschermheer was. Hij was bijzonder enthousiast over het werk dat deze organisatie deed om jonge Nieuw-Zeelanders kennis te laten maken met het buitenleven, op een manier die sterk leek op zijn eerste ervaring tijdens een schoolreis naar Mt Ruapehu toen hij 16 jaar oud was. Een 2,3 meter (7,5 ft) bronzen standbeeld van “Sir Ed” is geïnstalleerd buiten The Hermitage Hotel in Mount Cook Village; het werd onthuld door Hillary zelf in 2003. Verschillende straten, scholen en organisaties in Nieuw Zeeland en daarbuiten zijn naar hem vernoemd. Een paar voorbeelden zijn Hillary College (Otara), Edmund Hillary Primary School (Papakura) en de Hillary Commissie (nu SPARC). Verschillende scholen hebben huizen naar hem vernoemd, waaronder Auckland Grammar School, Edgecumbe College, Hutt International Boys’ School, Macleans College, Rangiora High School, Tauranga Boys’ College en Upper Hutt College.
Twee Antarctische kenmerken zijn naar Hillary vernoemd. De Hillary Coast is een deel van de kustlijn ten zuiden van Ross Island en ten noorden van de Shackleton Coast. Het is formeel erkend door Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten van Amerika en Rusland. De Hillary Canyon, een onderzeese attractie in de Rosszee, staat op de Algemene Bathymetrische Kaart van de Oceanen, die wordt gepubliceerd door de Internationale Hydrografische Organisatie.
Philantropie
Na zijn beklimming van de Everest wijdde hij een groot deel van zijn leven aan het helpen van het Sherpa-volk van Nepal via de Himalayan Trust, die hij in 1960 oprichtte en leidde tot zijn dood in 2008. Door zijn inspanningen werden in deze afgelegen regio van de Himalaya vele scholen en ziekenhuizen gebouwd. Hij was erevoorzitter van de American Himalayan Foundation, een Amerikaanse non-profitorganisatie die de ecologie en de levensomstandigheden in de Himalaya helpt verbeteren. Hij was ook erevoorzitter van Mountain Wilderness, een internationale NGO die zich inzet voor de wereldwijde bescherming van bergen.
Politieke betrokkenheid
Hillary nam in 1975 deel aan de algemene verkiezingen in Nieuw-Zeeland, als lid van de campagne “Citizens for Rowling”. Zijn betrokkenheid bij deze campagne werd gezien als een beletsel voor zijn nominatie als gouverneur-generaal, welke positie in plaats daarvan werd aangeboden aan Keith Holyoake in 1977. In 1985 werd Hillary echter benoemd tot Nieuw-Zeelands Hoge Commissaris in India (tegelijkertijd Hoge Commissaris in Bangladesh en Ambassadeur in Nepal) en verbleef vier en een half jaar in New Delhi.
Net als in 1975 was Hillary vice-voorzitter van de Abortion Law Reform Association of New Zealand. De Association is Nieuw-Zeelands nationale pro-choice advocacy groep die in 1971 werd opgericht.
overlijden
Op 11 januari 2008 overleed Hillary op 88-jarige leeftijd aan hartfalen in het Auckland City Hospital. Het overlijden van Hillary werd rond 11.20 uur bekendgemaakt door de Nieuw-Zeelandse premier Helen Clark. Zij verklaarde dat zijn dood een “groot verlies voor Nieuw-Zeeland” was. Zijn dood werd erkend door het halfstok laten gaan van de vlaggen op alle regerings- en openbare gebouwen en op de basis Scott in Antarctica. Acteur en avonturier Brian Blessed, die drie keer geprobeerd heeft om Everest te beklimmen, beschreef Sir Edmund als een “soort titaan”. Hillary lag op het moment van zijn dood in het ziekenhuis, maar zou volgens zijn familie die dag weer thuiskomen.
Na Hillary’s dood stelde de Groene Partij voor om 20 juli of de maandag erna een nieuwe feestdag te maken. Ook werd voorgesteld bergen naar Hillary te hernoemen. Het Mt Cook Village’s Hermitage Hotel, het Sir Edmund Hillary Alpine Centre en Alpine Guides, stelden een hernoeming voor van Mount Ollivier, de eerste berg beklommen door Hillary. De familie van Arthur Ollivier, naar wie de berg is vernoemd, is tegen een dergelijke hernoeming.
Begrafenis
Er werd op 22 januari 2008 een staatsbegrafenis voor Hillary gehouden, waarna zijn lichaam werd gecremeerd. Het eerste deel van deze begrafenis vond plaats op 21 januari, toen Hillary’s kist naar de Holy Trinity Cathedral werd gebracht om daar in staat te worden opgebaard. Op 29 februari 2008 werd tijdens een besloten ceremonie het grootste deel van Hillary’s as verstrooid in Aucklands Hauraki Gulf, zoals hij had gewenst. De rest ging naar een Nepalees klooster in de buurt van Everest; een plan om het op de top uit te strooien werd in 2010 geannuleerd.
Op 2 april 2008 werd ter ere van hem een dankdienst gehouden in St George’s Chapel in Windsor Castle. Deze werd bijgewoond door de koningin (maar niet de hertog van Edinburgh vanwege een borstinfectie) en Nieuw-Zeelandse hoogwaardigheidsbekleders waaronder premier Helen Clark. Sir Edmund’s familie en familieleden van Tenzing Norgay waren ook aanwezig. Gurkha soldaten uit Nepal, een land waar Sir Edmund Hillary veel genegenheid voor koesterde, hielden buiten de ceremonie de wacht.
Op 5 november 2008 werd een herdenkingsset van vijf postzegels uitgegeven.
Legacy
- De Sir Edmund Hillary Mountain Legacy Medal, uitgereikt door de Nepalese NGO Mountain Legacy “for remarkable service in the conservation of culture and nature in mountainous regions” werd in 2003, met goedkeuring van Sir Edmund Hillary, in gebruik genomen.
- A bronze bust of Hillary (circa 1953) by Ophelia Gordon Bell is in the Te Papa museum in Wellington, New Zealand.
- Hillary Montes, the second-highest mountain range on Pluto, is named in honour of Edmund Hillary.
- The Sir Edmund Hillary Archive was added to the UNESCO Memory of the world archive in 2013, it is currently held by the Auckland War Memorial Museum
Gallery
-
Hillary at the Marble Point ground air strip in Antarctica
-
Hillary in 2004