Een korte geschiedenis van de Fair Labor Standards Act

De Fair Labor Standards Act van 1938 (FLSA) is een federaal statuut van de Verenigde Staten. De FLSA, ook bekend als de “Wages and Hours Bill”, hielp bij het vaststellen van een nationaal minimumloon, garandeerde “time-and-a-half” voor bepaalde banen en, het belangrijkste, verbood minderjarigen te werken in “onderdrukkende kinderarbeid”. De Fair Labor Standards Act is mee geëvolueerd met onze economie en bedrijfsstructuren. Veel zaken en overtredingen hebben de FLSA gevormd tot de wet die het vandaag de dag is.

Beginnend in 1946, oordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof dat voorbereidende werkzaamheden die door de werkgever werden gecontroleerd en direct ten goede kwamen aan die werkgever, moeten worden gecompenseerd. De uitspraak kwam uit de zaak Anderson v. Mt. Clemens Pottery Co. en wordt de “Portal-to-Portal Act” genoemd. Voorbeelden zijn opleiding, voorbereidingstijd, opruimen, enz. Het hof oordeelde ook dat de tijd die nodig is om van en naar het werk te rijden een normaal onderdeel van het werk is en niet gecompenseerd kan worden.

De FLSA werd uitgesteld tijdens de inflatie in de jaren ’40 als gevolg van de oorlogsinspanningen in Europa. Door de inflatie daalden de lonen tot onder het gespecificeerde niveau van de FLSA. Van de jaren ’40 tot de jaren ’60 kwamen er heel wat amendementen, meestal tot vaststelling van een bepaald loonniveau, gewerkte uren en overuren. In 1955 werd het minimumloon vastgesteld op één dollar per uur.

In 1961 hielp een FLSA-amendement om de banen te definiëren die door de wet werden beschermd. Deze banen vielen onder de “enterprise coverage” en waren van toepassing op bedrijven die betrokken waren bij de interstatelijke handel met een bruto omzet van ten minste 500.000 dollar per jaar. Het amendement breidde de dekking uit tot scholen, ziekenhuizen, verpleeghuizen en alle overheidsinstanties. Niet gedekt waren entiteiten die niet georganiseerd waren om inkomsten te genereren, zoals kerken en non-profitorganisaties. Het minimumloon werd opnieuw verhoogd tot 1,25 dollar per uur. Het amendement omvatte ook het recht om een rechtszaak aan te spannen voor achterstallig loon, als de werknemer geld verschuldigd was.

De Equal Pay Act van 1963 werd aangenomen om het onwettig te maken om verschillende lonen te betalen voor dezelfde baan op basis van het geslacht van de werknemer. Deze wet kan het best worden omschreven als “gelijk loon voor gelijk werk” en was een belangrijke stap in de richting van een eerlijke beloning voor vrouwen.

De Age Discrimination in Employment Act van 1967 verbood de discriminatie van personen boven de 40 jaar. Vóór deze wet werd sommige oudere werknemers gezondheidsvoordelen of opleidingsmogelijkheden ontzegd vanwege hun leeftijd.

Door de jaren heen zijn er, naarmate de inflatie de prijzen verhoogde, nog veel meer wijzigingen geweest in het minimumloon en andere werknemersrechten en -voordelen. De San Antonio arbeidsrecht advocaten van Davis Law begrijpen hoe belangrijk werknemersrechten en voordelen zijn. Als u van mening bent dat uw rechten zijn geschonden, vraag dan zo snel mogelijk om advies.

Jeff Davis is de eigenaar van het kantoor Davis Law en een zeer ervaren San Antonio arbeidsrecht advocaat. Voor meer informatie over een arbeidsrechtadvocaat in San Antonio kunt u terecht op www.jeffdavislawfirm.com.