Een vrouw flipte het Long Island Medium tijdens haar show in N.J. show en het was glorieus
(Foto’s door Andrew Miller tenzij anders vermeld.)
By Jessica Remo | NJ Advance Media for NJ.com
“Is er een dode van wie je hoopt te horen?” vroeg Rich, de lieve jongen achter me.
We waren snel bevriend geraakt, mijn zus en ik, met hem en zijn crew. We waren hier allemaal in het NJPAC om Theresa Caputo te zien, de pittige, wervelende ster met het grote haar van de TLC-show “Long Island Medium.”
Niemand in het bijzonder, antwoordden we, voordat we bekenden dat mijn zus maar één aflevering van de show had gezien.
We kletsten over helderzienden, over hoe Rich aan Caputo wilde vragen of er een god bestond, over waar we waren opgegroeid. He guessed my 46-year-old sister was 28 and that made her night.
As the lights dimmed we wished each other good luck. Here she comes.
The crowd
Rich was a big fan, which shocked me. I thought for sure he’d been dragged here like the rest of the men in attendance, who stood out because there were so few.
The audience tended to be middle-aged, casually clad white women in jeans and comfy shoes. The excitement was palpable. Ticket prices ranged from $40 up to nearly $100. The 3,000-plus-seat venue was almost sold out, with no seats left on the floor and only nosebleeds still available.
Our sippy cups of wine – $17 each. (Jessica Remo | NJ Advance Media for NJ.com)
De grootste oplichterij van allemaal is bij de snackbar
Omdat ik mijn zus had meegesleept naar een helderziende waar ze nauwelijks iets vanaf wist, besloot ik haar te trakteren op wat ze maar wilde uit de snackbar.
We overwogen Reese’s Pieces, maar besloten dat we iets sterkers nodig hadden – wijn.
Voor maar liefst $17 per stuk kregen we 10 ons in een plastic beker met een deksel en een rietje. Ik herinnerde me het merk, Trinity Oaks, en googelde het.
Enquête zegt…dit zijn flessen wijn van $8. We hadden twee flessen kunnen kopen voor de prijs van één drinkbeker.
Ik snap het – 10 ounces is technisch gezien twee glazen, maar voor dat niveau van prijsverhoging als je uit een plastic beker drinkt, moet je wel lef hebben, NJPAC. Ik was bijna onder de indruk.
(Laat staan de $28 “speciaal evenemententarief” parkeren.)
A patriotic opening
Before Caputo took the stage, we were told to rise for the National Anthem.
Standing, left hand holding a $17 plastic cup of pinot grigio, right hand over my heart, moments from seeing a reality TV star psychic, I whispered to my sister that I had never felt more American.
The anthem was a recording, not live singing, but still the audience clapped and hollered when it was over. They were fired up.
A trailer played scenes from “Long Island Medium,” now in its 13th season. (The show has recently been focused on the drama of Caputo’s split with her husband, Larry, after 28 years.)
When Caputo took the stage, the crowd hit new decibels.
Caputo is innemend
Op het podium is Caputo gebruind, glinsterend, airbrushed met een soort glitter, in een zwarte jurk, bezaaid met diamanten, reusachtige nagels met Franse puntjes, haar bleekblonde haar staat hoog en geplukt als altijd als een kroon, als een aureool.
Ik had gehoopt dat ze haar kenmerkende Louboutin hakken met strass-steentjes zou dragen, maar in plaats daarvan droeg ze Louboutin sneakers met strass-steentjes, vanwege een slechte knie.
Maar toch was ze boeiend om te zien.
Eerst gaf Caputo een 20 minuten durende toespraak over hoe het aan ons is om uit te vinden hoe deze boodschappen in ons leven passen. Hoe “geesten” met haar praten door middel van symbolen die voor haar zinvol zijn – een vocabulaire, zo je wilt. Als je de show hebt gezien, heb je het allemaal al eens gehoord.
Ze zweert dat ze haar prijzen niet heeft veranderd sinds de show zeven jaar geleden begon. (Het is $ 175 voor een prive-lezing en $ 50 per persoon voor de groep lezingen.) Het enige dat is veranderd, beweert ze, is dat al het geld gaat naar een goed doel met cheques uitgeschreven aan ofwel Meals on Wheels of de Stonybrook Foundation voor veteranen op Long Island. Ze heeft een gigantische wachtlijst.
Een ruwe start
Na haar schpiel, kondigde Caputo aan dat een paar mensen uit haar fanclub waren geselecteerd om backstage te komen. Een vrouw aan de overkant van het gangpad werd uitgekozen en begon onmiddellijk te huilen. De voordrachten waren nog niet eens begonnen.
Caputo begon met de voorste rij. “Wie heeft de vader die is overleden?”
Een vrouw stak haar hand op, en ze gingen op weg naar de races. Camera’s volgen Caputo en een scherm op het podium toont de actie.
Maar Caputo zat er meteen vanaf het begin naast en zei iets over de vader van de vrouw die “aan de borst was overleden” dat de vrouw niet kon bevestigen.
Ze ging verder. “Hoe zit het met de moederfiguur?” vroeg ze.
Een andere vrouw stond op en kreeg een microfoon aangereikt, terwijl de eerste vrouw daar stond, hangend, wachtend. Ze vroeg of de moeder van die vrouw een probleem had met haar benen. Nee.
Het ging zo door. Telkens als er voor de een iets niet klopte, klopte het voor de ander wel en die stond dan op. Drie microfoons werden rondgegeven. Caputo stuiterde de hele avond rond op deze manier, pratend zo snel als een veilingmeester, haar eigen spel leidend van geestelijke whack-a-mole.
Een paar zelfmoordenaars, die om haar aandacht streden
Na het gedoe met de voorste rij verhuisde Caputo naar de zijkant van het podium. Ze begon te praten over de man die zelfmoord had gepleegd en onmiddellijk schoten twee vrouwen, rijen van elkaar, overeind en begonnen beiden te huilen. De tissue-persoon was onderweg.
Eén zei dat haar man van de George Washington Bridge was gesprongen. Voor de ander was het een vriend.
Caputo riep dingen, en ze wedijverden met elkaar om ze sneller te plaatsen, allebei de verstrekte tissues vasthoudend en huilend, allebei proberend Caputo’s aandacht vast te houden.
Mijn hart ging uit naar hen, maar toch was er niets wild specifieks of accuraats aan Caputo’s berichten. Ze vertelde hen dat de mannen veel spijt hadden van wat ze hadden gedaan en dat de “schaduwen die ze in de gang zien” (beiden knikten dat ze die schaduwen hadden gezien) deze mannen waren.
Net toen ik er genoeg van had, gaf iemand haar de vinger
De vrouwen met de zelfmoordenaars die meedongen naar Caputo’s berichten, gaven me een slecht gevoel. Ze waren kwetsbaar. Rouwend. Ze wilden graag bevestigd worden.
Toen, terwijl Caputo keer op keer probeerde iemand in de orkestzaal een moord te laten erkennen waarbij bewijsmateriaal op mysterieuze wijze was verplaatst, begon een vrouw drie etages hoger achterin te schreeuwen.
“Hier is het!” zei de vrouw, wild met haar armen zwaaiend. “Hierzo!”
Caputo probeerde het hoofd koel te houden en maakte grapjes over hoe ze wou dat ze als Oprah kon zijn, waar ze zei: “Je krijgt een lezing! En je krijgt een lezing!” maar dat “geest” vertelt haar waar ze moet staan. Toen de vrouw weer schreeuwde, schold Caputo haar uit, zei dat het erg storend was, en het publiek applaudisseerde.
En toen stak de vrouw haar van wal.
Caputo reageerde onmiddellijk.
“Ze gaf me net de vinger!” schreeuwde ze. “Donder op! Haal haar er uit!”
De vrouw probeerde te gaan zitten, maar werd uiteindelijk gedwongen te vertrekken. Toen ze wegging, grapte Caputo: “Zie je wel, God houdt niet van lelijk.”
Dit fragment uit Saturday Night Live geeft een vrij nauwkeurig beeld van hoe de avond verliep. Onmiddellijke tranen.
Caputo is een solide entertainer
Hoe overstuur ik ook was toen Caputo er keer op keer niet in slaagde de meeste van haar boodschappen te laten landen, ik vond wel iets aandoenlijks aan haar. Ze vertelde grappige grappen. Ze was brutaal. Ze vloekte. Ze zou uit Jersey kunnen komen, dacht ik.
Het grootste deel van het publiek was geboeid. Ik heb me vermaakt met de show en meer dan een dozijn afleveringen gezien, ook al heb ik me er nooit helemaal in kunnen vinden.
Op een gegeven moment gebruikte Caputo een Polaroid-camera om foto’s te maken met een paar tieners, en maakte grapjes met hen over hoe het werkt en hoe de foto binnen een paar minuten als bij toverslag tevoorschijn zou komen. “Dit is de toekomst!” zei ze en het publiek moest hard lachen.
Als ze iets goed had, liet ze wat sarcasme vallen – “Oh, ja, dat heb ik gegoogled!”
Ze at het snoep van mensen op. On her show, there’s even a reading where she fed M&Ms from her mouth to a couple, saying it was because their dead son told her to.
They each ate them, willingly, gladly, saying that was just the sort of thing their prankster of a son would do. That’s how much people love Theresa Caputo.
The baby…the baby with the SIDS
For what seemed like forever, and across the entire place, Caputo kept going back to “a baby” and “watching the baby on a monitor.” Eventually she got more specific, saying the baby died of SIDS (Sudden Infant Death Syndrome).
Crickets.
Then she talked about a window with blinds and a baby with a cord around its neck.
Still nothing. Ik begon me af te vragen waarom ze het niet over iets gewoner had, zoals, je weet wel, hartkwalen.
Ten slotte, weer een verdieping hoger, begon een vrouw te schreeuwen, dat haar broer uit een raam was gevallen toen hij een baby was. Caputo liet haar naar beneden komen.
De vrouw legde uit dat ze op haar broer moest passen, ze was pas 10, hij kon nog niet eens lopen, maar op de een of andere manier kwam hij uit zijn wiegje en viel uit het raam.
Caputo troostte haar, vertelde haar dat het niet haar schuld was, en ging maar door. Ze vroeg of de vrouw ooit iets ter ere van haar broer wilde doen.
De vrouw zei dat ze een wet wil laten aannemen die tralies voor ramen verplicht stelt, niet alleen op de eerste verdieping, maar op elke verdieping van een flatgebouw. (Dat wordt een zware campagne, denk ik.)
Caputo zet zich in. Ze zegt dat ze haar er $5.000 voor geeft en nodigt haar na de show backstage uit. Ze omhelzen elkaar terwijl de vrouw huilt en kreunt.
Painful misses over and over again
The rest of the evening was torturous. You want her to connect. You want her to nail something specific. You want to be wowed.
But it just didn’t happen.
When my sister left to go to the bathroom I told her we should give in and buy the Reese’s Pieces from the overpriced snack stand, just to get through the rest of the night. She came back in empty-handed, telling me it had closed.
Dejected, I asked, “Want to just give her the finger and get the hell out of here?”
Walking in to NJPAC. (Jessica Remo | NJ Advance Media for NJ.com)
I saw a psychic for the first time this year and here’s what I realized
Full disclosure: Denk ik dat helderzienden als Caputo er vol van zitten? Ja.
Ik ging een maand geleden voor het eerst met mijn moeder naar een helderziende. Ik stond er grotendeels open voor en voelde me volledig opgelicht. Het “medium” was een heel aardige dame, maar ze zat er bij de meeste dingen naast, en bij de dingen die het best te googlen waren, was ze heel nauwkeurig. (Ze had onze volledige namen van tevoren en wist dat ik naar “die school met de V-naam… ik denk dat het Villanova is?” ging, wat letterlijk het meest Google-bare over mij is.)
Als journalist heb ik het net afgeschraapt voor informatie over honderden mensen en er zijn er tonnen, ontelbare openbare gegevensbanken, plus die 5K die je hebt gedaan, die online petitie die je hebt getekend.
Doet Caputo haar onderzoek? Vooral voor die één-op-één lezingen? Misschien. Ze kan zelfs de meer Google-bare mensen kiezen uit de hordes op haar wachtlijst. Tenminste één klant heeft toegegeven dat de producers haar hebben geïnterviewd over het overlijden van haar man voordat Caputo haar “las”.
Er zitten veel missers in dit fragment uit de Wendy Williams-show.
Bovendien heeft geen enkele helderziende zichzelf ooit echt bewezen
Heb je gehoord van de $1 Million Paranormal Challenge? James Randi, een gepensioneerde goochelaar, heeft een miljoen dollar uitgeloofd voor ieder medium dat zijn of haar gaven kan bewijzen. Geen winnaars.
En een andere magiër, Criss Angel, bood 2 miljoen dollar, waarbij hij Caputo specifiek noemde in een tweet: “Neem mijn 2 miljoen dollar uitdaging aan of stop met het uitbuiten van de kwetsbaren. If your legit ur 2Million richer”
En voor elke video van de bekendere helderzienden die iets flikken – John Edward, James Van Praagh, Sylvia Browne – zijn er nog meer video’s van hun onhandige mislukkingen. Er zijn hervormde helderzienden die naar buiten zijn getreden en hebben gezegd dat het allemaal onzin is.
En er zijn ook genoeg video’s van Caputo die bombardeert. (Zie hierboven.)
Een compilatie van psychische mislukkingen.
Ze herhaalt dezelfde dingen
Bij Caputo gaat het eindthema altijd over de doden die ons vertellen dat we ons moeten ontdoen van alle lasten en schuldgevoelens die we hebben in verband met hun heengaan – voel je niet slecht dat je niet genoeg hebt gedaan, voel je niet slecht dat je er niet was toen hij zijn laatste adem uitblies, maak je geen zorgen dat de persoon leed, je moet jezelf bevrijden van dit schuldgevoel omdat het je doodt.
Soms noemt ze een getal, 18, en als dat niet aansluit is het een 1 en een 8, en als dat het niet is dan zijn het misschien de corresponderende maanden, januari en augustus.
Ze noemt vaak sieraden, oorbellen, een horloge. Vaak bedankt een dode de levende voor de manier waarop hij te ruste werd gelegd, hoe de persoon zijn haar of make-up retoucheerde.
Vaak gaan doodsthema’s over de borstkas of de borstkas en het hoofd, over niet meer kunnen ademen of spreken, over vollopen met vocht of leegbloeden.
Er zijn de symbolen: kardinalen, regenbogen, vlinders, gevonden kleingeld, witte veren. Al deze dingen zijn zeker, zegt ze, boodschappen van onze geliefden.
Mijn favoriet: “Was zijn dood plotseling of onverwacht?” NATUURLIJK WAS HET DAT. Nee, het was gepland. Kevorkian kwam binnen. Trouwens, “plotseling” en “onverwacht” betekenen verdomme hetzelfde.
Schreeuw vaagheden naar een publiek van 3.000 rouwende mensen, en raad eens, je krijgt ergens een band.
Ze vertelt je ook wat je moet denken: “Waardeer dit prachtige geschenk dat je dierbaren je zojuist hebben gegeven.”
Ik kreeg er maagklachten van.
Een lezing voor Rich
Voordat de avond voorbij was, begaf Caputo zich naar mijn stoel. Ze las de mensen naast ons en toen las ze mijn nieuwe vriend, Rich.
Ze raadde correct dat beide ouders van Rich waren overleden. (Rich is 65, dus het was niet zo’n wilde gok.) Hij gaf vrij snel informatie weg toen ze wat rondviste, en legde uiteindelijk uit hoe ze allebei waren overleden. Toen ze vroeg of hij zijn vaders horloge had en dat zo was, begon ook Rich te huilen.
Ik had met hem te doen. Aan het eind van de avond wilde ik hem niet vertellen dat ik het niet geloofde.
Maar ik heb liever de waarheid – ook al is het dat ik veel te veel heb betaald voor een glas wijn, dat bijna 3000 goedgelovige New Jerseyers veel geld hebben betaald om een bedriegster te zien en dat mijn dode familieleden zeker niet praten met een gekke blonde dame uit Long Island.
Ik heb gisteravond gegeten in het Asbury Park worm-gate restaurant en het was heerlijk
We verbleven in het Hard Rock Casino (met Fetty Wap): Full review of Atlantic City’s new hotel
I went to Scores in Atlantic City, the strip club that Hard Rock wishes didn’t exist
Woman who took photo of ‘Cosby’ actor working at N.J. Trader Joe’s totally regrets it
You can pay these N.J. celebs to say (almost) anything you want
Jessica Remo may be reached at [email protected]. Follow her on Twitter @JessicaRemoNJ. Find NJ.com on Facebook.