Emergency Pigeon Feeding

Dr. Kevin Zollars, DVM:

Het gebruik van sondevoeding in onze sport is niets nieuws.

Hoewel duivenmelkers er over gehoord hebben, of het zien doen, zijn er relatief weinig die het gebruik ervan in de praktijk brengen. Sondevoeding is per definitie het doorvoeren van een slangetje vanuit de mond in de krop van de duif. Het slangetje wordt dan gebruikt om met behulp van een injectiespuit vloeistof in de krop te brengen. De vloeistof die in de krop wordt gebracht kan water, elektrolyten, vitaminen, eiwitten, vetten, koolhydraten, of een mengsel van deze stoffen zijn. Sondevoeding kan zelfs worden gebruikt voor het toedienen van antibiotica.

In de loop der jaren heeft onderzoek het nut van sondevoeding aangetoond. Eén onderzoek heette Evaluation of water deprivation and fluid therapy in the Pigeon, geschreven door Martin en Kollias. Het werd gepubliceerd in The Journal of Zoo and Wildlife Medicine. Dit onderzoek toonde aan dat bij een watertekort van 48 uur sondevoeding nuttig kan zijn. Het toedienen van een suikeroplossing (5% dextrose) in de krop via sondevoeding bleek een zeer doeltreffende methode te zijn om het vochttekort snel te herstellen. Dit bleek zelfs effectiever te zijn dan het injecteren van dezelfde oplossing onder de huid van de duif.

Sube feeding is als dwangvoeding. Het voegt vitale voedingsstoffen aan het lichaam toe wanneer de duif deze niet actief uit zichzelf opneemt. Sondevoeding kan nuttig zijn als hulp bij het spenen van de jonge duiven. Dit is het moment waarop de piepers alleen worden gelaten om te leren eten en drinken. Elk jaar lijkt er altijd minstens één pieper te zijn die niet zo snel “aanslaat” als de anderen. Hij kan zelfs zwakker en zwakker worden naarmate hij verder achterop raakt. Dit is een goed moment om sondevoeding te geven. Jonge duiven in deze situatie kunnen gevoederd worden met een oplossing van 5% dextrose (goedkoop verkrijgbaar bij uw dierenarts) of, beter nog, een calorierijke voedingsoplossing met fructose en glucose. Van fructose is aangetoond dat het bij duiven een licht verteerbare suiker is die snel in bruikbare energie wordt omgezet. (De suiker fructose is te vinden in druivensap, honing, en in poedervormige preparaten in natuurvoedingswinkels. ) Fructose en glucose zijn te vinden in veel commerciële voedingspreparaten voor baby papegaaien. Dit soort oplossingen zijn uitstekend voor de eerder beschreven probleem-piepers. Squeakers kunnen gedurende 1-3 dagen tweemaal per dag met sondevoeding worden gevoed. Tegen die tijd hebben ze meestal door hoe ze zelfstandig moeten eten en drinken.

Zieke duiven eten en drinken over het algemeen niet zo veel als ze zouden moeten. Dit is een natuurlijk verschijnsel bij alle dieren, ook bij de mens. Sondevoeding kan in deze situatie gunstig zijn. Het zal vitale voedingsstoffen leveren die de duif anders niet uit zichzelf zou opnemen. Ook hier zijn er in de handel verkrijgbare producten voor vogels die alle noodzakelijke vetten, eiwitten en koolhydraten bevatten die een zieke duif nodig heeft. Ze worden geleverd in poedervorm, te mengen met water. Ze worden meestal gebruikt voor papegaaien, maar zijn fantastisch voor zieke duiven. Ik gebruik ze regelmatig voor individuele behandelingen van duiven. Een andere goede mengeling wordt gemaakt door duivenkorrels en water samen in een blender te malen. Dit is ook een goed uitgebalanceerde voeding voor de zieke, niet-etende vogel, en kan heel gemakkelijk tweemaal daags gevoerd worden. Orale antibiotica kunnen ook rechtstreeks in de formule worden gemengd en in de krop worden gegeven.

Buisvoeding: The How To’s & Benodigd materiaal

Het eerste wat nodig is, is een voerspuit. Voedingsspuiten zijn een beetje anders dan gewone spuiten, omdat ze een grotere opening aan het uiteinde hebben. Dit maakt het mogelijk om dikkere en grotere materialen door te laten, zoals gemalen pellets of zeer dikke voedingsoplossingen. Een “gewone” spuit kan worden gebruikt als u alleen water of water/elektrolyt-oplossingen voert. Glazen spuiten zijn mooi, maar ze kunnen gemakkelijk breken als ze vallen. Plastic spuiten zijn het beste, omdat ze zeer duurzaam zijn en gemakkelijk schoon te maken. Er zijn twee soorten voedingsbuizen verkrijgbaar: stijve roestvrijstalen buizen; of flexibele, rubberen voedingsbuizen. Ik geef de voorkeur aan de flexibele, ronde voedingsbuizen, omdat die zacht zijn en buigen als ze in de krop worden gebracht.

Dit is veiliger, omdat het met de duif meebeweegt als deze tegenstribbelt, waardoor schade aan de mond, slokdarm of krop wordt voorkomen. Het afgeronde uiteinde zorgt voor een gemakkelijke doorgang van de buis in de krop. Stijve voedingsbuizen zoals die van roestvrij staal kunnen schade veroorzaken als ze verkeerd worden gehanteerd. Zachte rubberen buizen zijn veel veiliger. De buisjes die ik gebruik hebben een buitendiameter van niet meer dan 0,4 cm (4 mm). Eenmaal aangeleerd, is deze procedure zeer gemakkelijk en kan alleen worden uitgevoerd. Wanneer je het voor het eerst leert, laat dan een assistent de duif vasthouden zodat je beide handen vrij hebt. Wanneer u de duif vasthoudt, moet u ervoor zorgen dat er GEEN druk op de krop wordt uitgeoefend. (Druk op de krop kan regurgitatie van de voedingsoplossing veroorzaken.) Vervolgens wordt de nek van de duif verticaal gestrekt terwijl de snavel wordt geopend. Met de bek open is de opening naar de luchtpijp gemakkelijk te zien. Deze bevindt zich in het onderste gedeelte van de bek, net achter de tong. Bij elke ademhaling trekt deze opening open. De buis wordt dan voorzichtig langs deze opening naar de achterkant van de mond aan de rechterzijde van de vogel gebracht. Als het goed gedaan is, gaat de slang heel gemakkelijk door de keel in de krop. Forceer het niet als u weerstand voelt.