Erb-Duchenne en Dejerine-Klumpke

Door Cashmere Lashkari, B.Sc.Reviewed by Susha Cheriyedath, M.Sc.

Erb-Duchenne en Dejerine-Klumpke zijn verlammingsverschijnselen van de plexus brachialis. Palsie verwijst naar verlamming, terwijl plexus brachialis het netwerk van zenuwen is in het gebied van de nek naar beneden naar de schouder, arm en handen. Erb-Duchenne verlamming verwijst naar de verlamming van de bovenste plexus brachialis. Zij treft de bovenarm. Dejerine-Klumpke verlamming verwijst naar de verlamming van de onderste plexus brachialis. Het beïnvloedt de onderarm en hand.

Adertjes van de plexus brachialis gelabeld. – Copyright van de afbeelding: Alila Medical Media /

Neonatale geboorteafwijkingen

Erb-Duchenne en Dejerine-Klumpke zijn letsels van de plexus brachialis die zich op elk moment kunnen voordoen, maar ze zijn bekend bij neonatale gevallen met moeilijke bevallingen. De verlamming kan worden veroorzaakt doordat het hoofd en de nek van het kind naar een kant worden getrokken wanneer de schouders door het geboortekanaal komen. De schouder van het kind kan tijdens een normale bevalling zijn uitgerekt om het letsel te veroorzaken.

Het letsel kan ook worden veroorzaakt door druk op de opgeheven armen van het kind bij een stuitbevalling waarbij het kind met de voeten eerst uit het geboortekanaal komt. De kans op neonatale plexus brachialis letsels bestaat als het kind groter is dan gemiddeld en moeite heeft om door het geboortekanaal te komen.

De kans dat het neonatale geboorteletsel blijvende schade veroorzaakt, is 3 tot 25%, afhankelijk van de ernst van de schade aan de zenuw. Beide geslachten lopen evenveel kans te worden getroffen bij een moeilijke geboorte. De verlamming wordt meestal snel na de geboorte vastgesteld wanneer de behandelend arts de motorische reacties controleert.

Typen Brachiale plexusletsels die leiden tot Erb-Duchenne en Dejerine-Klumpke

Het netwerk van vijf zenuwen in de plexus brachialis kan vier primaire typen letsels oplopen die leiden tot verlamming van het bovenste of onderste deel van de arm. Deze zijn:

1. Afscheuring: Dit is het ernstigste type letsel aan de plexus brachialis, waarbij de zenuw volledig uit de wervelkolom wordt gescheurd. Dit letsel heeft de mogelijkheid van gedeeltelijk herstel na de operatie.

2. Ruptuur: Bij dit letsel is de zenuw die zich in de plexus brachialis bevindt, gescheurd, maar hij zit nog vast aan het ruggenmerg. Een operatie is nodig.

3. Neuroma: Hier is de zenuw beschadigd, maar hij is erin geslaagd te genezen, maar het littekenweefsel zorgt ervoor dat de zenuw geen elektrische impulsen meer door de spieren kan geleiden. Een operatie kan niet nodig zijn.

4. Neuropraxie: Hoewel de zenuw beschadigd is, is hij niet gescheurd. Dit is de meest voorkomende vorm van plexus brachialisletsel. Spontaan herstel van de zenuw vindt plaats na verloop van tijd.

Een van deze letsels aan de plexus brachialis zal leiden tot een verlamming van de getroffen arm. Dit kan in ernst variëren van een volledig gebrek aan controle over de spieren tot een gebrek aan gevoel in de arm.

Hoe worden Erb-Duchenne en Dejerine-Klumpke gediagnosticeerd?

Het neonatale aangeboren letsel wordt vermoed wanneer de boven- of onderarm van de zuigeling geen enkele beweging maakt. De arm kan slap aan de zijde van de zuigeling liggen of hij is gebogen bij de elleboog en wordt tegen de zij gehouden. Als het letsel niet erg ernstig is, is misschien alleen de greep van de zuigeling verzwakt.

Bij het lichamelijk onderzoek kan de arm ongecontroleerd heen en weer zwaaien als de zuigeling van de ene zij naar de andere wordt gerold. Er kan geen reflex zijn aan de kant waar de plexus brachialis palsy is. Een röntgenfoto kan nodig zijn om een breuk van het sleutelbeen met pseudoparalyse als gevolg uit te sluiten.

Bij oudere patiënten die iets kunnen zeggen over het verlies van controle over of gebrek aan gevoel in de arm, kan de behandelend arts andere tests voorstellen, zoals elektromyografie, magnetische resonantie beeldvorming en computer tomografie, om zenuwbeschadiging van de plexus brachialis te bevestigen. De patiënten kunnen helpen bij de diagnose van traumatische plexus brachialis parese door informatie te geven over hoe het letsel is opgelopen.

Behandeling en prognose van Erb-Duchenne en Dejerine-Klumpke

Bij neonatale plexus brachialis parese die niet al te ernstig is, is de prognose van het kind vrij goed. Met regelmatige massages en enige fysiotherapie zal het kind binnen drie tot negen maanden de volledige controle over de arm terugkrijgen.

In het geval dat er geen verbetering is opgetreden tegen de tijd dat het kind negen maanden oud is, zal een operatie worden aanbevolen. Dit kan de vorm aannemen van zenuwtransplantaties en zenuwtransplantatie, waarbij gezonde zenuwen uit andere delen van het lichaam worden geoogst om de beschadigde zenuwen in de plexus brachialis te vervangen.

Voor oudere patiënten is er geen andere optie dan een operatie in het geval van avulsie- en ruptuurletsels. Deze worden meestal veroorzaakt door trauma’s van buitenaf, zoals bij auto-ongelukken of sportblessures. Bij neuroma- en neuropraxie-letsels zal de prognose verschillen naargelang de omvang van de zenuwbeschadiging. Deze letsels vereisen geen chirurgische ingreep en kennen een spontaan herstel met 90 tot 100% functieherstel in de arm.

• http://www.birthinjuryguide.org/birth-injury/types/klumpkes-palsy/
• http://www.ninds.nih.gov/disorders/brachial_plexus_birth/brachial_plexus_birth.htm
• https://medlineplus.gov/ency/article/001395.htm
• http://emedicine.medscape.com/article/317057-overview

Verder lezen

• Alle Brachiale Plexus Content
• Brachial Plexus

Written by

Cashmere Lashkari

Cashmere graduated from Nowrosjee Wadia College, Pune with distinction in English Honours with Psychology. She went on to gain two post graduations in Public Relations and Human Resource Training and Development. She has worked as a content writer for nearly two decades. Occasionally she conducts workshops for students and adults on persona enhancement, stress management, and law of attraction.

Citations