Exposure to Trauma Can Affect Brain Function in Healthy People Several Years after Event; May Increase Susceptibility to Mental Health Problems in the Future

WASHINGTON – Blootstelling aan trauma kan genoeg veranderingen in de hersenen teweegbrengen om mensen jaren later overgevoelig te maken voor een overreactie op een onschuldig gezichtsgebaar, zelfs bij mensen die geen stressgerelateerde stoornis hebben, aldus nieuw onderzoek. Het blijkt dat de nabijheid van intense trauma’s langdurige effecten kan hebben op de hersenen en het gedrag van gezonde mensen zonder dat dit een actuele klinische stoornis veroorzaakt. Maar deze subtiele veranderingen kunnen de gevoeligheid voor geestelijke gezondheidsproblemen later verhogen. Deze bevindingen worden gerapporteerd in het meinummer van Emotion, gepubliceerd door de American Psychological Association (APA).

Het bewijs dat trauma langdurige effecten kan hebben op de hersenen van gezonde mensen werd aangetoond door het meten van de reacties van volwassenen op emotionele stimuli enkele jaren na het meemaken van een trauma, aldus hoofdauteur Barbara Ganzel, PhD, en collega’s. In het experiment bekeken 22 gezonde volwassenen angstige en kalme gezichten terwijl ze functionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI) ondergingen om hun bilaterale amygdala activiteit te meten (een deel van de hersenen dat emotionele intensiteit beoordeelt, en dat emotionele herinneringen vormt en opslaat) tussen 3,5 en 4 jaar na 11 september 2001.
Alle deelnemers waren op een bepaald niveau blootgesteld aan de gebeurtenissen van 11 september. De auteurs wilden bepalen of de nabijheid van een traumatische gebeurtenis – 11 september – delen van de hersenen gevoeliger maakte voor emotionele stimuli 41 en 48 maanden na de terroristische aanslagen. Elf van de deelnemers bevonden zich op 11 september 2001 binnen een straal van 1,5 mijl van het World Trade Center en de andere 11 deelnemers woonden op minstens 200 mijl afstand. De controlegroep – de deelnemers die op 9/11/01 minstens 200 mijl van New York woonden – verhuisden vervolgens naar de New Yorkse agglomeratie op het moment van de MRI-scanning.

Volgens de studie hadden deelnemers die op 9/11 binnen 1,5 mijl van het World Trade Center woonden, significant hogere bilaterale amygdala-activiteit bij angstige versus kalme gezichten, vergeleken met degenen die meer dan 200 mijl verderop woonden. Deze resultaten tonen aan dat blootstelling aan traumatische gebeurtenissen in het verleden geassocieerd was met emotionele reacties enkele jaren later bij mensen die dicht bij het initiële trauma woonden. Toch voldeden de deelnemers niet aan de criteria voor een diagnose van PTSS, depressie of angst op het moment van de beeldvorming. Alle deelnemers waren gescreend op psychiatrische, medische en neurologische aandoeningen.

Deze bevinding wijst erop dat een verhoogde amygdala-reactiviteit na blootstelling aan een zeer intensief trauma zich traag kan herstellen en verantwoordelijk kan zijn voor verhoogde reacties op alledaagse emotionele stimuli, aldus de auteurs. Bovendien rapporteerde de groep die zich het dichtst bij het World Trade Center bevond op 9/11 meer huidige symptomen en meer symptomen op het moment van het trauma dan de groep die zich verder van 9/11 bevond. Deze symptomen omvatten verhoogde opwinding (bv. moeilijk slapen, geïrriteerdheid, hypervigilantie), vermijding (bv. niet naar de stad willen gaan terwijl ze dat vroeger graag deden), en intrusie (bv. terugkerende en verontrustende herinneringen of dromen). En degenen die 9/11 rapporteerden als hun ergste en meest intense trauma dat ze in hun leven hadden meegemaakt, hadden ook meer hersenactiviteit bij het zien van de angstige gezichten.

“Onze bevindingen suggereren dat er neurobiologische correlaten op de lange termijn kunnen zijn van blootstelling aan trauma, zelfs bij mensen die veerkrachtig lijken. Omdat deze effecten konden worden waargenomen met behulp van milde, gestandaardiseerde emotionele stimuli (geen specifieke traumaherinneringen), kunnen ze verder reiken in het dagelijks leven dan eerder werd gedacht,” zei Dr. Ganzel. “We weten al lang dat blootstelling aan trauma’s kan leiden tot kwetsbaarheid voor psychische stoornissen jaren na het trauma. Dit onderzoek geeft ons aanwijzingen over de biologie die aan die kwetsbaarheid ten grondslag ligt. Als we weten wat er aan de hand is, krijgen we een beter idee hoe we kunnen helpen.”

Artikel: “De nasleep van 9/11: Effect of intensity and recency of trauma on outcome,” Barbara Ganzel, PhD, Sackler Institute for Developmental Psychobiology, Weill Medical College of Cornell University; B.J. Casey, PhD, Sackler Institute for Developmental Psychobiology, Weill Medical College of Cornell University; Gary Glover, PhD, Lucas Magnetic Resonance Image Center, Stanford University; Henning U. Voss, PhD, Citigroup Biomedical Imaging Center, Weill Medical College of Cornell University; Elise Temple, PhD, Cornell University; Emotion, Vol. 7, No. 2.

Barbara Ganzel, PhD, is te bereiken via haar persrelatiebureau — Nicola W. Pytell op (Office) 607-254-6236 of (Cell) 607-351-3548; of per e-mail.

De American Psychological Association (APA), in Washington, DC, is de grootste wetenschappelijke en professionele organisatie die de psychologie in de Verenigde Staten vertegenwoordigt en is ’s werelds grootste vereniging van psychologen. APA’s ledenbestand omvat meer dan 148.000 onderzoekers, opleiders, clinici, adviseurs en studenten. Via haar divisies op 54 deelgebieden van de psychologie en haar samenwerkingsverbanden met 60 staats-, territoriale en Canadese provinciale verenigingen werkt de APA aan de bevordering van de psychologie als wetenschap, als beroep en als middel om het menselijk welzijn te bevorderen.