Wie is de vrouw achter het meest iconische nummer van Mr. Steve Perry?
Oh Sherrie werd meteen een hit en bereikte #3 in de hitlijsten. Het was een nummer geschreven over zijn relatie met zijn toenmalige vriendin Sherrie Swafford. Na de release van Street Talk begon Steve te werken aan een nieuw solo album dat de titel Against the Wall zou krijgen. Met Steve’s verplichtingen om terug te keren naar Journey en veranderingen in de muziekbusiness, werd het project afgeblazen. Tijdens de hiatus van Journey in 1984-85 werd Steve gevraagd om zich bij andere artiesten te voegen in het high profile USA for Africa Project en werd niet alleen geëerd met een solistische rol op het nummer, maar droeg ook een nummer bij dat de keerzijde zou worden van de We Are The World single. Het was iets dat Steve diep raakte.
In 1985 raakte zijn langdurige relatie met vriendin Sherrie Swafford in de problemen en werd bij zijn moeder Mary een zeer ernstige neurologische ziekte geconstateerd. Steve vloog en bracht weekends met zijn moeder door terwijl hij overwoog of hij met Journey door zou gaan. Zijn moeder die nauwelijks kon spreken fluisterde de woorden Journey en Steve vervulde zijn belofte aan zijn moeder en keerde terug naar Journey. Op 4 december 1985 overleed Mary Quaresma Perry Rottman. Steve’s grootste fan was weg.
In een interview van november 2011 met de Tampa Bay Times, haalde de nu-69-jarige Mr. Steve Perry, lieflijk herinneringen op aan zijn tijd met Swafford, en vertelde de krant: “Sherrie en ik waren stapelverliefd, dat kan ik je wel vertellen. En het was een moeilijke tijd omdat de band aan het pieken was. En als er vrouwen zijn die denken dat het heel opwindend is om de vriendin te zijn van iemand in zo’n band en dat het allemaal perziken en room is, de waarheid is dat het moeilijk is om een relatie te onderhouden als je midden in zo’n rit zit.”
Waarom gingen Steve Perry en Sherrie Swafford uit elkaar?
Het antwoord komt van Steve Perry zelf”
“Het was in juni, het is nu ongeveer anderhalf jaar geleden. Zij en ik waren een soort van in en uit, maar tegen de tijd dat 1985 aanbrak, was het geschiedenis. Daarom zeg ik dat 1985 een moeilijk jaar was om meer dan de drie redenen, omdat ik door de emotionele stress met mijn moeder ging en wenste dat Sherrie er was. We waren goed voor elkaar, maar niet goed voor elkaar en dan, weer, niet goed voor elkaar maar wel goed voor elkaar. Ik weet dat het moeilijk uit te leggen is, maar het is heel makkelijk om echt verliefd op iemand te zijn, maar het niet te kunnen uitpraten. Het gebeurt elke dag, maar het was mij echt nog nooit overkomen. Ik ben nooit echt, uit de grond van mijn hart, verliefd geworden op iemand zoals ik dat op Sherrie was, en ik denk dat dat van haar kant ook zo is… en dat zal altijd zo blijven.
Ik denk dat als je van iemand houdt, je nooit ophoudt van hem te houden, je moet er gewoon mee omgaan. Dat is moeilijk. Het is gewoon iets dat je onder ogen moet zien, en misschien is het gewoon niet het juiste moment of misschien is het gewoon helemaal niet goed. Maar het moeilijkste is dat, als je eenmaal verliefd op iemand bent, dan ben je er… en als je je terugtrekt, dan ben je nooit echt verliefd op ze geweest. Dat is wat ik persoonlijk denk voor mezelf in ieder geval. En het maakt het heel moeilijk omdat ik er dagelijks mee te maken heb.
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk of haar zou willen zien, maar tegelijkertijd weet ik dat haar zien niet het beste is voor haar of voor mij, omdat het een aantal complexe emoties oproept waar ik nu even niet naar wil kijken. Het is heel moeilijk, dus ik wil er nog aan toevoegen dat Sherry een heel speciale vrouw voor me was en dat ze heel veel voor me betekende en … (pause) het werkte gewoon niet voor ons. “
En wat Sherrie betreft…
“Ik ben estheticus, geef yogales, nooit getrouwd, geen kinderen. Hou van mijn dieren, het planten van bloemen en het leven. Koester mijn vrienden (waaronder Steve) en mijn privacy. Het was zo anders voor ons! Het was gewoon liefde, niets anders!”