Geestesziekten

Symptomen en gevolgen

Hoewel persoonlijkheidsstoornissen meestal in de adolescentie of vroege volwassenheid ontstaan, kunnen ze zich ook halverwege de volwassenheid openbaren. Tot op zekere hoogte hangt de timing af van het type persoonlijkheidsstoornis en de situatie of gebeurtenissen rondom het individu.

Als gevolg hiervan hebben mensen die worstelen met een persoonlijkheidsstoornis grote moeite met het omgaan met andere mensen. Ze hebben de neiging flexibel en rigide te zijn, en niet in staat te reageren op de veranderingen en eisen van het leven. Hoewel ze vinden dat hun gedragspatronen ‘normaal’ of ‘juist’ zijn, hebben mensen met een persoonlijkheidsstoornis de neiging om een beperkte kijk op de wereld te hebben en vinden ze het moeilijk om deel te nemen aan sociale activiteiten. Mensen met een gezonde persoonlijkheid daarentegen zijn in staat om te gaan met normale stress en hebben geen moeite met het vormen van relaties met familie, vrienden en collega’s.

Persoonlijkheidsstoornissen zijn geen ziekten in strikte zin, omdat ze het emotionele, intellectuele of perceptuele functioneren niet verstoren. Echter, mensen met persoonlijkheidsstoornissen lijden aan een leven dat niet positief, pro-actief of bevredigend is. Het is niet verrassend dat persoonlijkheidsstoornissen ook worden geassocieerd met het niet bereiken van potentieel.

Zonder frustratie door de omgeving, kunnen mensen met persoonlijkheidsstoornissen al dan niet ontevreden zijn met zichzelf. Ze kunnen hulp zoeken vanwege symptomen (bijv. angst, depressie) of onaangepast gedrag (bijv. middelenmisbruik, wraakzucht) dat voortvloeit uit hun persoonlijkheidsstoornis. Vaak zien ze de noodzaak van therapie niet in, en worden ze doorverwezen door leeftijdgenoten, hun familie, of een sociale instantie omdat hun onaangepaste gedrag moeilijkheden veroorzaakt voor anderen. In plaats van dat zij zich aanpassen aan andere mensen, moeten andere mensen zich aan hen aanpassen. Dit zorgt voor een grote druk op alle relaties tussen familie en goede vrienden en op het werk. Tegelijkertijd, wanneer andere mensen zich niet aanpassen, kan de persoon met de persoonlijkheidsstoornis boos, gefrustreerd, depressief of teruggetrokken worden. Hierdoor ontstaat een vicieuze cirkel van interactie, waardoor de individuen blijven volharden in het onaangepaste gedrag totdat aan hun behoeften wordt voldaan. Omdat deze patiënten hun problemen meestal als discreet en buiten zichzelf zien, hebben professionals in de geestelijke gezondheidszorg moeite om hen te laten inzien dat het probleem werkelijk gebaseerd is op wie ze zijn.

Mensen met ernstige persoonlijkheidsstoornissen lopen een hoog risico op hypochondrie, alcohol- of drugsmisbruik, en gewelddadig of zelfdestructief gedrag. Ze kunnen een inconsistente, afstandelijke, overemotionele, misbruikende of onverantwoordelijke stijl van ouderschap hebben, wat leidt tot medische en psychiatrische problemen voor hun kinderen. Bij mensen met een persoonlijkheidsstoornis is de kans kleiner dat zij zich aan een voorgeschreven behandelingsregime houden. Zelfs als ze dat wel doen, reageren hun symptomen – of ze nu psychotisch, depressief of angstig zijn – veel minder goed op medicijnen. Personen met persoonlijkheidsstoornissen zijn vaak zeer frustrerend voor de mensen om hen heen, inclusief artsen – die te maken hebben met hun onrealistische angsten, buitensporige eisen, gevoel van recht, onbetaalde rekeningen, niet-naleving, en boze verguizing.

De meeste persoonlijkheidsstoornissen beginnen als problemen in persoonlijke ontwikkeling en karakter die hun hoogtepunt bereiken tijdens de adolescentie en dan worden gedefinieerd als persoonlijkheidsstoornissen.

Symptomen van persoonlijkheidsstoornissen zijn onder meer:

• Zo verschillend als deze stoornissen mogen klinken, individuen met persoonlijkheidsstoornissen hebben veel dingen gemeen.
• Zichzelf-gerichtheid die zich uit in een ik-eerst, zelf-geobsedeerde houding.
• Tekort aan individuele verantwoordelijkheid die resulteert in een slachtoffermentaliteit en het anderen, de maatschappij en het universum de schuld geven van hun problemen.
• gebrek aan perspectief en empathie.
• manipulatief en uitbuitend gedrag.
• ongelukkig zijn, lijden aan depressie en andere stemmings- en angststoornissen.
• kwetsbaarheid voor andere psychische stoornissen, zoals obsessief-compulsieve neigingen en paniekaanvallen.
• Vervormd of oppervlakkig begrip van zichzelf en de perceptie van anderen, niet in staat zijn om zijn of haar verwerpelijke,onaanvaardbare, onaangename of zelfvernietigende gedragingen of de kwesties die kunnen hebben bijgedragen aan de persoonlijkheidsstoornis te zien.
• Socially maladaptive, changing the rules of the game, introducing new variables, or otherwise influencing the externalworld to conform to their own needs.
• No hallucinations, delusions or thought disorders.