Grootste knaagdieren ter wereld
Knaagdieren vormen de grootste groep zoogdieren, met ongeveer 1500 geregistreerde soorten. De bekendste knaagdieren zijn ratten en muizen, maar er zijn ook reuzenknaagdieren verspreid over verschillende ecologische zones en regio’s in de wereld. Deze reuzenknaagdieren worden soms door mensen gegeten als voedsel in hun respectieve regio’s. Reuzenknaagdieren voeden zich voornamelijk met planten, maar sommige zijn ook omnivoor.
Rassen van ’s werelds grootste reuzenknaagdieren
De capibara is ’s werelds grootste knaagdier, en komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika in regio’s als Noord-Argentinië, Zuid-Venezuela, het oosten van de Andes, en Colombia. Zijn kop en lichaamslengte variëren tussen 1,06 tot 1,34 meter, de schouderhoogte is 50 tot 62 centimeter, en hij kan 35 tot 66 kilogram wegen volgens ARKive Initiative studies. De capibara heeft een stompe kop, een snuit, korte gedeeltelijk gespreide poten, en een kleine staart. Zijn vacht kan donkerbruin, roodachtig en geelachtig bruin zijn, met zwarte vlekken op het gezicht, de stuit en de buitenkant van de ledematen. Hij voedt zich met gras, granen, vruchten en watervegetatie zoals hyacint, aangezien hij een bedreven zwemmer is. De capibara is ’s morgens en ’s avonds actief en leeft in familiegroepen van 10 tot 30 dieren, geleid door een dominant mannetje. Capibara’s worden geslachtsrijp op 12 tot 18 maanden, na paring in het water, en ze baren na 150 drachtdagen tot 8 jongen.
Noord-Amerikaanse bever
De bever is het grootste knaagdier in Noord-Amerika. Hij lijkt op een reusachtige rat en weegt tussen 16 en 31,5 kilogram, met een maximale lichaamslengte van 120 centimeter. De Noord-Amerikaanse bever heeft een flapachtige staart en achterpoten met zwemvliezen, die hem helpen bij het zwemmen. Hij heeft ook grote klauwen aan zijn korte voorpootjes. Zijn buitenste vachtkleur varieert van kastanjebruin tot bijna zwart. De Noordamerikaanse bever heeft kleine ogen met een membraan om ze te beschermen tegen water wanneer hij zwemt. De bever voedt zich met twijgen, schors en struiken. Met zijn voortanden kan hij reusachtige bomen vellen om er zijn houten verblijfplaats en miniatuurdammen voor water te bouwen. De Noord-Amerikaanse bever is nachtactief en geheimzinnig en leeft in kolonies die bestaan uit een volwassen paar en twee tot zes jongen. Hij paart één keer per jaar, en brengt 3 tot 4 jonge bevers ter wereld na een draagtijd van 107 dagen. Naast het gelijknamige Noord-Amerika komt de Noord-Amerikaanse bever ook voor in Argentinië, Finland en Oost-Rusland.
Schorriemarmot
De Schorriemarmot is het grootste lid van de Noord-Amerikaanse eekhoornfamilie. Hij komt voor in de alpiene gebieden van Alaska, het noorden van Oregon, Montana en delen van Idaho. Hij weegt tussen de 2,5 en 4,5 kilogram, en zijn lichaamslengte bereikt 76 centimeter wanneer hij volgroeid is, volgens het Alaska Department of Fish and Game. De bosmarmot heeft korte poten, kleine ronde oren en een dicht behaarde staart. Zijn voorpoten zijn geklauwd om te helpen bij het graven van holen, en zijn vacht varieert van wit, zilver, tot grijsachtig bruin, en heeft een roodachtige staart. Hij voedt zich met gras, bessen, bloeiende planten, wortels, mossen en korstmossen. Hij paart één keer per jaar en de vrouwtjes baren 3 tot 8 jongen na een draagtijd van 5 weken. De bosmarmot leeft in kolonies die geleid worden door een dominant mannetje, verschillende broedende vrouwtjes en hun jongen plus minderjarige mannetjes. Ze worstelen met elkaar en fluiten wanneer roofdieren zoals arenden, vossen en coyotes in de buurt zijn om hen af te schrikken en hun kolonies te waarschuwen. Een bosmarmot heeft een levensduur van 13 tot 15 jaar.