Hebben elven achternamen? [

Net als moderne mensen hebben de verschillende volkeren van Midden-aarde allemaal verschillende naamgevingsconventies. In feite zijn de enige mensen in Midden-aarde die familienamen hebben die overeenkomen met het gangbare (maar niet universele) moderne formaat van Voornaam Achternaam, de Hobbits van de Gouw (Bilbo Balings, Peregrin Toek) en vermoedelijk ook van Bree (de Underhills) en de Mannen van Bree (Barliman Boterman).

Dus, NEE, geen van de Elfen (Galadriel, Arwen of Legolas) had “familienamen” zoals wij die begrijpen. Zij hadden echter wel tweede namen en bijnamen die vaak in hetzelfde FirstName LastName formaat werden gebruikt als het gebruikelijke moderne gebruik van achternamen.

De naamtraditie van de Valinoriaanse Elfen – zoals Galadriel en de Elfen van The Silmarillion, de essë, gaf een Elf drie verschillende namen op verschillende momenten in het leven.

1. Essi: gekozen door de vader en vaak gebaseerd op de naam van de vader zelf of afgeleid van oude legenden. Gegeven bij of rond de geboorte. Galadriel’s vadersnaam was Artanis, wat “Edele Vrouw” betekent in Noldolin Quenya. De vadersnaam van Maedhros was Nelyafinwë (letterlijk Finwë de Derde).

2. Amilessë: gekozen door de moeder en vaak profetisch van aard. Soms bij of rond de geboorte gegeven, maar vaak jaren later geschonken. Galadriel’s moedernaam was Nerwen, wat “Man-Meisje” betekent in Noldolin Quenya (verwijzend naar haar lengte en moedige karakter). De moeder van Maedhros heette Maitimo (de “Welgevormde” stond bekend om zijn knappe uiterlijk)

3. Epessë: wordt door een Elf vaak op latere leeftijd als ereteken aangenomen. Galadriel’s epessë was Alatáriel, wat “Meisje Gekroond met Stralende Slinger” betekent in Telerin Quenya, aan haar gegeven door Celeborn, haar echtgenoot. Maedhros’ epessë was Russandol (“Koperkop” – hij was een zeldzame roodharige elf).

Toen deze Valinoriaanse elfen naar Midden-Aarde trokken, waar het Sindarijns de gewone elfentaal was, namen ze Sindarijnse versies van hun namen aan. Dus Alatáriel werd Galadriel en Maitimo / Russandol werd Maedhros.

Zowel Maedhros als Galadriel worden, net als de meeste andere elfen in het tijdperk van de Silmarillion, alleen met die enkele namen aangeduid, zonder dat hun namen ergens in de canon worden verdubbeld in het FN LN formaat, hoewel Maedhros soms “Maedhros de Lange” werd genoemd.

Aan de andere kant, een van de uitzonderingen was Galadriel’s broer Finrod. Hij stond bekend als Finrod Felagund – het eerste deel is de Sindarized versie van zijn vaders naam en het laatste deel is de Sindarized versie van een epessë die hem door de Dwergen was gegeven – Felakgundu wat “Holenmaker” betekent.

We weten niet of Arwen haar vaders- of moedersnaam was, of dat de latere elfen in Rivendell deze traditie nog volgden ten tijde van haar geboorte, maar ze heeft wel een epessë, Undomiel en ze werd vaak formeel Arwen Undomiel genoemd. Als zodanig dient de naam Undomiel als onderdeel van een dubbele naam in de vorm van Voornaam Achternaam, maar is het geen echte achternaam, omdat hij uniek is voor haar en niet naar de familie verwijst.

Legolas had geen afstamming van de Valinoriaanse Elfen en we hebben niet veel informatie over de naamgevingsgewoonten van de Sindar en de Silvan Elfen, tot wier aantal Legolas zou worden gerekend. Hij wordt bijna altijd Legolas genoemd, in het enkelvoud, behalve die ene keer dat Gandalf hem Legolas Greenleaf noemt, wat weer dient als adequaat voorbeeld van de FirstName LastName-indeling. Maar “Greenleaf” is gewoon de letterlijke Engelse vertaling van “Legolas”, dus ook dit kan niet als een echte achternaam worden geteld.