Hij werd zonde voor ons: Wat het kruis voor Christus betekende

“God heeft Hem, Die geen zonde gekend heeft, zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods” (2 Korintiërs 5:21). Dit is een van de prachtigste verzen in de hele Bijbel. Spurgeon noemde het het hart van het evangelie. Het is het evangelie in één vers. Alles wat je moet weten over hoe je naar de hemel kunt gaan, vind je in deze 23 woorden. Er is een verbazingwekkende eenvoud hier-21 woorden van slechts één lettergreep, één woord van twee lettergrepen, en één woord (gerechtigheid) van drie lettergrepen. Eenvoudiger dan dit kan bijna niet – en toch zouden hele boeken geschreven kunnen worden over de betekenis van elke zin.

Hoe belangrijk is dit vers? Mis je dit, dan heb je de waarheid van God gemist. Als je dit goed hebt, kun je het op veel andere plaatsen mis hebben en toch naar de hemel gaan. In deze dagen van welig tierende theologische verwarring is het van vitaal belang dat de gemeente van Jezus Christus stevig vasthoudt aan de boodschap van het evangelie. Dat is tenslotte onze enige boodschap. God heeft ons geen boodschap over politieke macht of militaire macht toevertrouwd. Wij zijn niet geroepen om alle misstanden in de wereld recht te zetten of om een oordeel te vellen over elke trend die zich voordoet. De kerk heeft één belangrijke taak gekregen: het evangelie verkondigen aan ieder mens op aarde (Marcus 16:15).

Als dat onze door God gegeven taak is, dan is het onze plicht ervoor te zorgen dat we weten wat het evangelie is. In deze zondagen voor Pasen bekijken we het kruis vanuit vijf perspectieven – wat het betekende voor God, Christus en Satan, en wat het betekent voor de wereld en voor de kerk. Mijn oprechte gebed is dat u gesterkt zult worden als we terugkeren naar het hart van ons geloof. Misschien herinnert u zich dat de beroemde Star Wars filmtrilogie enkele jaren geleden opnieuw werd uitgebracht met extra computer-gegenereerde beelden die niet in de oorspronkelijke versie zaten. Er werd geadverteerd met de slogan: “Star Wars: Zie het opnieuw voor de eerste keer.” Ik hoop dat zoiets ook gebeurt als we nadenken over de diepere betekenis van het kruis van Christus – dat we het “voor de eerste keer opnieuw zullen zien”.

Onze tekst van vanmorgen vertelt ons wat het kruis voor Christus betekende. Elke zin vertelt over een wonder dat niet volledig kan worden verklaard, maar door geloof moet worden aanvaard. Laten we beginnen met het karakter van Hem die gekruisigd werd te beschouwen.

I. Zijn karakter: Hij had geen zonde.

Paulus begint met het feit dat Christus “geen zonde had.” Sommige versies zeggen dat Hij “geen zonde gekend heeft”, wat de nadruk legt op de zondeloze aard van Zijn innerlijke wezen. Er was geen uiterlijke zonde omdat er innerlijk geen zonde was. Toen Jezus Christus op aarde wandelde, was hij volmaakt rechtvaardig. Negatief gezegd: Hij was zonder schuld, zonder zonde en zonder kwaad. Hij deed nooit iets verkeerds, brak nooit enige wet van God, en week nooit in de geringste mate af van het pad van Gods wil.

Dit is cruciaal, want als Christus gezondigd had, kon hij niet onze Verlosser zijn. Een zondaar zou niet kunnen betalen voor de zonden van een andere zondaar. Het offer moet gebracht worden door Iemand die zonder vlek of smet was, zoals de lammeren die geslacht werden in de nacht van de laatste plaag in Egypte (Exodus 12). God verordende dat de lammeren éénjarige mannetjes moesten zijn, in goede gezondheid, vrij van ziekte en lichamelijke gebreken. De lammeren die in Egypte werden geslacht beeldden het komende “Lam Gods” uit, dat door zijn bloedige offerdood de zonde van de wereld zou wegnemen (Johannes 1:29).

Hoe weten we dat Christus geen zonde had? Voornamelijk uit het getuigenis van zijn tegenstanders. Toen de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus Hem onderzocht, verklaarde hij: “Ik vind geen schuld in Hem” (Johannes 19:4 KJV). Toen Herodes en de Joodse leiders Hem berechtten, konden zij geen getuigen tegen Hem vinden, dus verzamelden zij valse getuigen die onder ede logen (Matteüs 26:59-60). Toen Christus aan het kruis hing, riep de Romeinse centurio uit: “Dit was waarlijk de Zoon van God” (Matteüs 27:54).

Hij wist alles van zonde, maar hij zondigde nooit – zelfs niet één keer. Hij leefde in een zondige wereld, maar de smet van de zonde heeft zijn karakter nooit bezoedeld. Van alle miljarden mensen die op de planeet aarde hebben geleefd, is hij de enige van wie echt gezegd kan worden dat hij nooit gezondigd heeft in woord, gedachte of daad. Er is geen zweem van morele besmetting rond zijn naam.

Hij trotseerde de verleiding met volle kracht, alles wat de duivel hem voor de voeten kon werpen, maar nadat hij het volle gewicht ervan had gevoeld, gaf hij nooit toe, deinsde nooit terug, kwam zelfs niet in de buurt van een zonde. Hij heeft nooit een fout opgebiecht, omdat hij geen fouten had op te biechten. Hij vroeg nooit om gratie omdat hij die nooit nodig had. Hij beweerde dat niemand hem van zonde kon veroordelen (Johannes 8:46) en hij had gelijk. Om een oude term te gebruiken die precies klopt, Christus was en is een “moreel wonder”. Daarom kon de schrijver van Hebreeën zeggen dat Hij in alle opzichten op gelijke wijze als wij in verzoeking is geweest, en toch zonder zonde was (Hebreeën 4:15).

II. Zijn offer: Hij werd zonde voor ons.

Hier is het tweede wonder van onze tekst. Jezus, de zondeloze Zoon van God, werd zonde voor ons. Hoe kon dit gebeuren? Sommige vertalingen proberen de klap te verzachten door “zondoffer” te vertalen in plaats van “zonde”. Hoewel dat aanvaardbaar is in termen van de Griekse taal, is het niet nodig. Paulus suggereert niet dat Christus letterlijk een zondaar werd. Zoiets zou niet mogelijk zijn. Christus bleef persoonlijk zondeloos terwijl Hij aan het kruis hing. Hij heeft nooit een zonde begaan en is daarom nooit een zondaar geworden. Maar op een bepaalde manier, die ons begrip te boven gaat, “werd Hij zonde” voor ons. De beste manier om dit te begrijpen is misschien te zeggen dat God zijn Zoon behandelde alsof hij een zondaar was. Hij vereenzelvigde zich zo met zondaars dat Hij onder de overtreders werd geteld (Jesaja 53:12). Hij stierf niet alleen tussen twee zondaars, Hij werd met hen geteld en stierf zoals zij stierven – de dood van een misdadiger aan het kruis.

Historisch gezien hebben christenen twee uitdrukkingen gebruikt om te beschrijven hoe Christus “zonde werd” voor ons.

A. Hij nam onze plaats in – “Voor ons”

Toen Christus aan het kruis stierf, nam Hij mijn plaats in – en die van jou. Dit is de doctrine van de plaatsvervanging – dat Christus stierf in de plaats van schuldige zondaars. Zie het zo. Zijn nagels waren voor u bedoeld, de doornenkroon had op uw hoofd moeten staan, de speer had uw zijde moeten doorboren, en het gejuich en de beledigingen waren voor u bedoeld. Het had u moeten zijn die aan een boom hing, maar dat was niet zo. Het was Jezus die in jouw plaats stierf.

Dit gezegd hebbende, moeten we er snel aan toevoegen dat dit door de eeuwen heen een controversiële doctrine is geweest. Niet iedereen gelooft dat het waar is. Sommigen hebben de leer van de plaatsvervangende verzoening bespot door te zeggen dat het een overblijfsel is van de primitieve heidense godsdiensten van de oude wereld. Sommigen hebben het bespot als een “slachthuisgodsdienst”. Jaren geleden begonnen sommige protestantse kerkgenootschappen alle hymnen waarin het bloed van Christus werd genoemd uit hun gezangboeken te verwijderen, omdat ze voor moderne mannen en vrouwen beschamend waren.

Hoe het ook zij. Ware bijbelse religie is een belediging voor het natuurlijke verstand. De wereld heeft door wijsheid God niet gekend (1 Korintiërs 1:21) en is altijd gestruikeld over het kruis. De dood van Jezus beledigt de gevoeligheden van hen die een gecultiveerde, bloedeloze godsdienst willen. Ik heb geen tijd om die opvatting te weerleggen, behalve dan te zeggen dat de Bijbel van begin tot eind een boek van bloed is. Haal het bloed weg en je hebt Gods plan van verlossing weggenomen. Zonder het vergieten van bloed is er geen vergeving van zonde (Hebreeën 9:22).

Je kunt niet om de leer van de plaatsvervanging heen, want dit is de leer van het Nieuwe Testament. Het is niet alleen dat de mensen Hem zo slecht behandelden; het is dat God Zijn dood aan het kruis verordende. Toen Hij stierf, nam Hij de plaats in van de mensen die Hem ter dood hadden gebracht.

B. Hij nam onze straf op Zich-“Hij werd zonde”

Dit volgt uit de eerste waarheid. Aan het kruis werd Jezus de zondeloze Zonddrager. Hij betaalde de prijs die wij aan God verschuldigd waren, de schuld die wij nooit konden betalen. Zijn dood voldeed aan Gods rechtvaardige besluit dat zonde altijd gestraft moet worden.

In mijn vorige boodschap noemde ik het bloed van de geit dat de hogepriester op de verzoendeksel in het Heilige der Heiligen sprenkelde op de verzoendag (zie Leviticus 16 voor details). Het gesprenkelde bloed betekende de bedekking van de zonden van het volk voor nog een jaar. Wist je dat er twee geiten bij betrokken waren op de Grote Verzoendag? De ene werd gedood en de andere niet. Nadat de priester het bloed van de eerste geit had geofferd, legde hij zijn handen op de kop van de tweede geit, waarmee hij de zonden van het volk belijdde. Leviticus 16:21 zegt specifiek dat hij “ze” (de zonden van het volk) op de geit moet leggen. Dan werd de bok naar de woestijn gebracht en vrijgelaten. Dit stelde de verwijdering van zonde voor door ze op een onschuldig slachtoffer te leggen. Die bok werd de zondebok genoemd, omdat hij symbolisch de zonden van het volk op zich nam (Leviticus 16:20-22). Wat de geit symbolisch deed, deed Jezus letterlijk. Hij nam onze zonden van ons weg “zo ver als het oosten is van het westen” (Psalm 103:12).

Isaja 53:6 zegt dat “de Heer de ongerechtigheid van ons allen op Hem (dat wil zeggen op Christus) heeft gelegd”. Stel je voor dat al je zonden in een enorm boek zijn opgeschreven. Dat boek is zwaar omdat het al je slechte dingen bevat die je ooit hebt gezegd, al je onaardige woorden die je ooit hebt gesproken, al je gemene gedachten, al je wellustige fantasieën, al je slechte voorstellingen en al je slechte houdingen vanaf de dag van je geboorte tot aan de dag van je dood. Stel je voor dat je dat enorme boek in je handen probeert te houden. Stel je nu voor dat Jezus naast je staat. Hij is heilig, volmaakt, zuiver en goed. Hij heeft geen boek in zijn handen omdat Hij nooit gezondigd heeft. Je wilt van het boek af, maar je kunt geen plek vinden om het neer te leggen. Wat ga je doen? Stel je nu Christus voor aan het kruis, met het gewicht van miljoenen boeken op zijn bloedende rug. Hij draagt dat verpletterende gewicht zo lang als hij kan, dan sterft hij. Kijk goed en je zult zien dat elk boek het persoonlijke verslag is van iemand die op aarde leefde. Als je goed kijkt, kun je ook jouw boek zien. Hij nam je zonden op zich – het verslag van al je kwaad en al je tekortkomingen – hij nam het allemaal op zich toen hij stierf aan het kruis. Waarlijk, de Heer legde de ongerechtigheid van ons allen op Hem.

Wij zullen dit nooit begrijpen. Als iemand zegt: “Het heeft geen zin”, dan ben ik het daar van harte mee eens. Vanuit het oogpunt van de wereld kunnen wij niet bevatten hoe een mens kan sterven in de plaats van een ander, zijn straf dragend, en hem zo een rechte positie bij God verschaffend. Wij kunnen ons menselijke illustraties voorstellen van een mens die sterft ten gunste van een ander, maar het voordeel eindigt met dit leven. Wij kunnen ons niet voorstellen hoe een dood in de tijd eeuwige voordelen zou kunnen opleveren. Toch is dat precies wat de Bijbel leert. De vraag is niet of het logisch is, de vraag is of het waar is en of je het gelooft.

We hoeven ons niet druk te maken over wat de wereld zegt of wat zij denkt. De wereld kent God niet en kan Hem niet kennen zonder goddelijke openbaring. Dit is wat wij weten – dat Christus voor de zonden van de wereld is gestorven en dat in zijn dood God zelf voor ons heeft geleden. Wij geloven dat God in Christus zichzelf tot zonde heeft gemaakt voor de mens, en dat de mens in Christus nu tot gerechtigheid van God is gemaakt. Dit is een waar wonder, en zoals alle wonderen kan het niet worden verklaard, maar het kan ook niet worden weerlegd. Het kan alleen geloofd of ontkend worden.

Denk eens na over deze twee waarheden van het offer van Christus: 1) De zonde moet buitengewoon zondig zijn 2) Gods genade gaat alle begrip te boven. Wat moet God veel van ons houden om zoiets te doen!

III. Zijn geschenk: Wij zouden de gerechtigheid van God kunnen worden.

We komen bij het derde en laatste wonder in dit vers – dat wij in Hem de gerechtigheid van God worden. Dit is wat we allemaal willen – rechtvaardig gemaakt worden met God, ons strafblad gezuiverd, weten dat als we ’s avonds gaan slapen er niets meer tussen ons en onze hemelse Vader staat.

In deze laatste zin hebben we de Grote Uitwisseling:

Hij werd veroordeeld opdat wij gerechtvaardigd zouden worden.

Hij droeg onze zonde opdat wij zouden worden vrijgemaakt.

Hij stierf opdat wij zouden leven.

Hij leed opdat wij zouden worden verlost.

Hij werd tot zonde gemaakt, opdat wij rechtvaardig zouden worden.

Theologen hebben een term voor deze ruil. Ze noemen het de leer van de toerekening. Dat is een term uit de bankwereld. Het betekent dat wanneer wij op Christus vertrouwen, onze zonde op Christus’ rekening wordt bijgeschreven en zijn gerechtigheid op onze rekening wordt bijgeschreven. Hij neemt onze schuld op zich en wij krijgen zijn krediet. Hij betaalde wat wij verschuldigd waren (en nooit konden betalen) en Hij geeft ons wat Hij heeft (en wij nooit konden verdienen).

Zoals Spurgeon opmerkt, kun je 100 boeken vinden die zeggen dat dit onmogelijk is. Sceptici noemen dit een juridische fictie. Hoe kan de gerechtigheid van de ene mens aan de andere worden gegeven? Op aarde kan ik niet letterlijk jouw zonde nemen en jij kan niet letterlijk mijn gerechtigheid nemen. Het antwoord op dit dilemma is heel eenvoudig: Bij de mens is dit onmogelijk, bij God zijn alle dingen mogelijk. “Ik kan het niet aannemen,” zegt u. Dan zul je nooit gered worden. Er is geen redding los van dit, want het ontvangen van zijn gerechtigheid door geloof is waar het bij redding om gaat. Het is niet zo dat God een Plan B heeft voor mensen die Plan A niet zien zitten. Je komt tot God via het Kruis of je komt helemaal niet.

De Vier Keerpunten

Vele jaren geleden illustreerde Dr. Lewis Sperry Chafer, de stichter van Dallas Theological Seminary, Gods houding ten opzichte van zondaars op deze manier. Zijn illustratie wordt de Vier Omkeerpunten genoemd. Eerst nam hij zijn handen en legde ze tegen elkaar met de palmen elkaar rakend. Dat stelt God voor en Adam en Eva in volmaakte harmonie met God in de hof van Eden vóór de zondeval. Dan nam hij zijn rechterhand en draaide die zo dat de palm naar buiten wees en weg van de linkerhand. Dat stelt Adam en Eva voor die zich van God afkeerden na de zondeval. Toen nam hij zijn linkerhand en wendde die naar buiten, weg van zijn rechterhand. Dit beeldt uit hoe God Adam en Eva (en het hele menselijke ras) oordeelt door hen uit de Hof te werpen. Nu zijn beide handen van elkaar afgewend. Tenslotte nam hij zijn linkerhand en bracht die langzaam weer terug, zodat de palm naar binnen was gericht – in de oorspronkelijke positie. Dit beeldt uit dat God verzoend is door het kruis van Christus (2 Korintiërs 5:18-20). Hoewel de rechterhand nog steeds naar buiten is gericht en weg van de linker, is de linkerhand nu naar rechts gericht – net zoals God de zondaar aankijkt en hem smeekt om verzoend te worden. “Wil je niet naar huis komen?” roept God de schuldige zondaar toe. Dat is Gods woord aan de wereld-ben verzoend met God!

Laat me het zo duidelijk mogelijk zeggen. Er is niets behalve uw zonde dat tussen u en God staat. Gods toorn werd afgewend in de dood van zijn Zoon, zijn rechtvaardigheid is bevredigd, zijn liefde uitgestort over de wereld. Nu moet u kiezen – uw zonden of Jezus Christus! Verdoemenis of verlossing! Als je door Christus tot God komt, zul je worden aanvaard. Je zult niet, je kunt niet worden afgewezen.

“Kan ik een christen zijn?”

Zo’n acht jaar geleden kreeg ik een brief van een internationale studente (uit Japan, geloof ik) die een korte tijd naar Calvary was geweest. Ik had al een hele tijd niet meer aan haar brief gedacht, maar deze week las ik hem toevallig weer. Dit is wat ze zei:

De heer Dr. Ray Pritchard, Ik ben ongeveer twee maanden naar uw kerk gekomen, en ik vind het er erg leuk. Ik ben begonnen met zelf de bijbel te lezen, en ik wil een christen zijn. Maar ik weet niet hoe ik een christen kan worden. Ik wil er met u over praten, maar ik ben een beetje verlegen, dus schrijf ik u. Kan ik een christen zijn? Zou u me willen vertellen hoe ik een christen kan zijn? Ik kijk ernaar uit om van u te horen. Ik dank u hartelijk. … (Het spijt me, ik kan niet zo goed schrijven.)

Hoe beantwoord je zo’n brief? Ook al leerde ze nog maar net Engels, je kunt het diepe verlangen van haar hart door die eenvoudige woorden heen voelen komen. Hier is een deel van wat ik haar schreef:

Je vroeg: “Kan ik een christen zijn?” Het antwoord is ja. Je kunt een christen zijn. Het belangrijkste wat ik je kan zeggen is dat christen-zijn betekent dat je een persoonlijke relatie met Jezus Christus hebt.

Om een persoonlijke relatie met Jezus Christus te hebben, moet je Hem vertrouwen als je Verlosser. Klinkt dat vreemd? Ik hoop het niet. U weet al veel over Jezus. Je weet dat hij veel wonderen heeft verricht en veel mensen heeft geholpen. Maar het belangrijkste wat je over Jezus moet weten is dat hij aan het kruis stierf voor jouw zonden. Dat wil zeggen, toen hij 2000 jaar geleden aan het kruis stierf, nam hij jouw plaats in. Jij had daar moeten sterven. Maar hij stierf in jouw plaats, als jouw plaatsvervanger, en door zijn dood betaalde hij de prijs voor al jouw zonden.

Dat is veel om over na te denken, en je hoeft het niet helemaal te begrijpen (niemand begrijpt het helemaal), maar je moet het wel geloven. Dat is wat vertrouwen is. Het is geloven, echt geloven in je hart dat iets waar is. Vertrouwen is wat je doet als je in een vliegtuig stapt. Je vertrouwt je leven toe aan het feit dat het vliegtuig je veilig in de lucht zal brengen en je daarna weer veilig op de grond zal zetten. Dat is vertrouwen. Het is je leven inzetten op iets waarvan je gelooft dat het waar is.

Trouwen op Jezus Christus betekent je leven inzetten op het feit dat hij, toen hij aan het kruis stierf, werkelijk de prijs voor jouw zonden heeft betaald en dat hij werkelijk jouw plaats heeft ingenomen. Dus, geloof jij dat Jezus Christus voor jou gestorven is? Bent u bereid om uw leven op dat feit te zetten? Als u bereid bent om ja te zeggen, dan kunt u een christen zijn.

Laat me u een eenvoudig gebed geven om te bidden. Dit gebed is niet magisch. Je moet het alleen bidden als het de echte wens van je hart uitdrukt. Maar als dat zo is, dan kun je dit gebed bidden:

Dear Lord, Jesus, Thank you for dying on the cross for me. Dank U dat U al mijn zonden hebt weggenomen. Ik geloof dat U de Zoon van God bent en de Redder van de wereld. Ik neem U graag als mijn Redder. Kom in mijn leven en maak mij een Christen. Help me om een leven te leiden dat U behaagt. Dank U voor het horen van dit gebed. Amen.

Dat is eenvoudig, nietwaar? Als u dat gebed bidt en het meent vanuit uw hart, kunt u nu meteen christen worden. Ik hoop dat u nu even stopt en dat gebed tot God bidt.

Bidt u dat gebed? Ik hoop van wel. Als dat zo is, zou ik vereerd zijn als u me dat zou vertellen. Op zondag, als je je er niet te verlegen over voelt, kun je gewoon naar me toe komen en zeggen: “Pastor Ray, ik heb dat gebed gebeden.” Ik zou zo blij zijn als je dat zou doen.

Ik deed de brief op de post en vroeg me af hoe mijn nieuwe vriend hem zou ontvangen. Zou het zinvol zijn? Zou ze het begrijpen?

De volgende zondag kwam ze na de tweede dienst naar me toe en zei met een verlegen glimlach dat ze mijn brief had gekregen. Ik vroeg haar of ze hem gelezen had. Ze zei ja. Ik vroeg haar of ze het gebed had gebeden. Ze zei ja. Ik vroeg of ze begreep wat het gebed betekende. Ze zei ja. Ik vroeg of het gebed het verlangen van haar hart uitsprak. Ze zei ja.

Toen zei ik: “Welkom. U bent nu een christen.” “Is dat alles wat ik moet doen om christen te zijn?” antwoordde ze. Toen ik zei: “Ja”, trok de mooiste glimlach die ik ooit over haar gezicht heb gezien, van de ene kant naar de andere.

Dat is de kracht van het geloof als het op het juiste object is gericht – Jezus Christus. Soms vergeten we hoe krachtig het evangelie is en hoe gemakkelijk het is voor een zondaar om gered te worden. Ik preek al 30 jaar en ik kan met overtuiging zeggen dat ik nog nooit een zondaar heb gekend die Christus niet wilde aannemen. Ik ken duizenden mensen die de levensveranderende kracht van een persoonlijke relatie met Jezus Christus hebben ervaren. Als je ook maar het geringste verlangen hebt om de Heer te leren kennen, ren dan naar het kruis. Aarzel niet, treuzel niet, wacht niet op een beter moment. Christus is voor u gestorven. Hij nam uw plaats in en droeg uw straf. Ontvang Hem in uw hart. Verwelkom Hem als uw eigen Verlosser en Heer. Ik smeek u in de naam van Christus, laat u met God verzoenen. Amen.

Noten

Ik heb veel inspiratie gehaald uit Surgeon’s preek over deze tekst: “The Heart Of The Gospel”.

De Star Wars Illustratie komt uit Dave Redick “The Good News: Hear it Again for the First Time”.

Vele van de punten in dit gedeelte werden gesuggereerd door materiaal van de bijbelse illustrator.

Ik suggereer niet dat het christelijk geloof zich niet leent voor rationeel denken of dat het niet “logisch” is. Uiteindelijk is niets rationeler dan te geloven in het woord van Degene die je geschapen heeft. Ik wijs er alleen op dat zonder de kennis van God niemand het evangelie werkelijk kan begrijpen.

Ray Stedman vertelt dit verhaal in zijn preek “Het woord voor dit uur”.