Hoe het is om erachter te komen dat je zwanger bent door IVF

Gelukkig. Opwinding. Ongeloof. Angst. Moeders in de gemeenschap vertelden hoe het was om erachter te komen dat ze zwanger waren door IVF. De reacties van de moeders varieerden van overweldigende vreugde tot sceptisch geluk. Na zo’n lang, emotioneel en lichamelijk uitputtend proces, trof het geweldige nieuws hen allemaal op een andere manier. Dit is hoe ze zich voelden toen ze werden gebeld door de kliniek en te horen kregen dat hun embryotransplantatie was gelukt of toen ze op de vroege zwangerschapstest (BFP) keken en twee roze strepen zagen.

“Ik heb mijn man het telefoontje van de kliniek laten aannemen. Ik lag op bed met een deken over mijn hoofd, hield me vast aan een geluksarmband die ik van mijn zus had gekregen en bad: ‘Alstublieft, God. Alstublieft, God. Toen ik hem de trap op hoorde rennen, wist ik dat onze test positief was. Ik gooide de dekens van me af. Hij zwaaide de deur open met tranen in zijn ogen en knikte alleen maar. We hielden elkaar vast en huilden. Het gevoel was ongelooflijk, zo’n mengeling van vreugde, opluchting en shock. We gingen naar de apotheek en kochten een heleboel zwangerschapstests voor thuis – gewoon om zeker te zijn. En eindelijk, na twee jaar proberen, zagen we die twee roze lijntjes.” – MakingBabyC19

“We hadden al verschillende IVF-rondes achter de rug. Onze eerste ingevroren embryotransfer mislukte zonder verklaring. Het embryo was genetisch getest en van goede kwaliteit. We wisten dus niet zeker of het probleem bij mij lag en of mijn lichaam het embryo afstootte. Toen we de tweede embryotransfer deden, wisten we niet of het zou lukken. Ik deed twee zwangerschapstesten thuis, en ze waren allebei negatief. Maar ik ging toch naar het ziekenhuis voor de HCG-test. We kregen het telefoontje van de IVF-kliniek dat mijn HCG-waarden goed waren, een teken dat ik zwanger was. Mijn eerste gedachte was: ‘Echt waar? Gaat het deze keer echt lukken?’ Eerlijk gezegd kon ik op dat moment geen gevoelens van geluk en feest oproepen, omdat ik betwijfelde of het echt kon werken. Het duurde enkele weken voordat ik begon te geloven dat dit kleine embryo in mij kon overleven. Maar toen ik daar eenmaal overheen was, heb ik de gelukkigste zwangerschap gehad en ik ben zo blij dat ik onze kleine man deze lente mag ontmoeten!” – irishseoul

“IVF is een rollercoaster… door de natuur en door hormooninductie. Na de ontelbare negatieve ovulatie- en zwangerschapstests van de afgelopen jaren, is de aanblik van een POSITIEVE test meer dan opwindend! En toch ben je nog steeds sceptisch en test je dag na dag om zeker te zijn dat het geen neptest was. Ik ben pas 7 weken, en hoewel we met 6 weken een prachtige sterke hartslag zagen, voelt het nog steeds niet echt aan. We zijn voorzichtig optimistisch tot een ‘veiliger’ aantal weken is bereikt.” – cvick1130

“Ik ben 39. Ik probeer het al 4 jaar en heb 3 mislukte IVF-cycli gehad. Voor de allereerste keer… BFP!!! Het is een heel voorzichtige opwinding eigenlijk. Bij de eerste positieve test had ik al een wit streepje gezien en legde ik hem aan de kant, van streek, maar mezelf troostend omdat het misschien een dag te vroeg was om nauwkeurig te zijn. Ik ging terug om hem op te rapen en daar was duidelijk een roze! Ik zat er ongeveer 20 minuten met open mond naar te kijken. Ik kon het niet geloven. Dus ik deed er nog een en de volgende dag nog een… allemaal VOG. Het voelt nu nog steeds niet echt, om eerlijk te zijn. – Hooches

“Na drie jaar proberen, een diagnose van onverklaarbare onvruchtbaarheid, 5 IUI’s en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, besloten we IVF te proberen. Ik had geweldige resultaten met het terughalen van de eitjes: 34 en uiteindelijk 11 geweldige embryo’s! We plaatsten een bevroren blastocyst van 5 dagen terug en baden en baden. Ik was nog steeds vol ongeloof toen we het telefoontje kregen dat ik zwanger was! Het leek niet echt voor mij totdat ik dat kleine hartje hoorde kloppen met 6 weken… toen kon ik niet stoppen met glimlachen. Nu ben ik 15 weken 1 dag en ben nog steeds verbaasd! Elke prik, elke traan en elk smeekgebed waren het waard. Ik dank God voor hoe Hij ons gezegend heeft door dit proces en dat de wetenschap van IVF is uitgevonden!” – kiriwillen

“Ik vond mijn droomprins pas toen ik halverwege de 40 was. Hij was absoluut alles waar ik voor gebeden had, maar hij was een beetje jonger en had nooit kinderen gehad. Fast forward 3 jaar: we begonnen te proberen en het gebeurde niet – we probeerden van alles en niets. Na jaren van dit alles, ben ik nu achter in de 40. We hebben advies ingewonnen van professionals en zijn verder gegaan met IVF. We hadden een succesvolle transfer. Het wachten van de 2 weken was moeilijk, en ik heb thuis niet getest. Ik heb de hele weg naar de kliniek gehuild om de bloedtest te doen omdat ik zeker wist dat het niet bij de eerste poging zou lukken, maar een uur later kregen we het telefoontje dat we niet alleen zwanger waren, maar dat de cijfers extreem hoog waren! We voelen ons allebei erg gezegend. – BabyBragg22

“We zijn 10 jaar onbeschermd geweest, en hebben het de laatste 2,5 jaar officieel geprobeerd voordat we met de behandelingen begonnen. We hebben alle tests gedaan, 3 mislukte IUI-rondes gedaan en uiteindelijk besloten om ons hele huis te besteden aan IVF. We hadden veel geluk en maakten 7 embryo’s, waarvan 5 chromosomaal levensvatbaar. We hebben er één teruggeplaatst, en het is gelukt! We zijn natuurlijk helemaal in de wolken, want het heeft nog 2,5 jaar geduurd voordat dit alles eindelijk werkte. Het leek wel eeuwig en een dag, maar toen leek de zwangerschap voorbij te vliegen… Om eerlijk te zijn, mijn affect is bijna de hele zwangerschap vlak geweest. Ik ben emotioneel, verwacht het ergste, hoop op het beste, om mezelf te beschermen. Na zo veel mislukkingen gedurende 5 jaar, twijfel je of het zal gebeuren. Dus, ik ben nog steeds bijna in ontkenning, voel me super schuldig dat ik me niet super opgewonden voel… Ik weet niet zeker wat ik moet denken of voelen dus ik denk dat het er gewoon uit komt in tranen, blij, emotioneel, overweldigd, gewoon uitgeput, misschien. Ik dacht ook dat ik het heerlijk zou vinden om zwanger te zijn, maar eigenlijk is het heel vervelend voor me… Het is ook een wonder, en ik zou het voor geen goud willen ruilen. Het voelt anders dan ik had verwacht. Hoewel ik niet zeker weet wat ik verwachtte, alleen niet zo raar. Er zit een echt mensje in dat wiebelt, beweegt, zijn omgeving hoort.” – BabyGardinMommy

“Het was een overweldigende, onbeschrijfelijke opwinding! Het telefoontje van mijn arts en het horen van die woorden…’Je bent zwanger’…De emotionele en fysieke pijn van het IVF-proces was ineens elke traan, elke teleurstelling, elke naald, elke cent waard. ” – cmstig28

“Na 5 jaar proberen, hebben we IVF gedaan. Daarvoor hadden we 6 mislukte IUI’s gehad. Ik heb nooit thuis getest na onze IVF-cyclus. Ik wachtte tot ik mijn bloed had laten trekken. Toen de verpleegster me belde, was ik zo nerveus. Toen we het ongelooflijke nieuws kregen, huilde ik tranen met tuiten. Ze zei dat mijn cijfers er veelbelovend uitzagen. Maar ik moest de 2-3 dagen wachten om te zien of mijn cijfers verdubbeld waren en dat was HET ergste weekend van mijn leven! Mijn cijfers waren inderdaad verdubbeld en de verpleegster zei toen dat ik met 7 weken moest komen zodat we zeker konden zijn dat het een levensvatbare zwangerschap was met een hartslag… die 3 weken waren verschrikkelijk. Ik dacht echt dat als we eenmaal een positieve uitslag hadden, het zonneschijn zou zijn & regenbogen… het was een hoop zorgen (welkom in het ouderschap.) Ik ben nu iets meer dan 32 weken. Zorgen komen nog steeds voor, maar ik probeer de vreugde van deze ongelooflijke reis van het dragen van onze baby niet te laten stelen!” – sarardh

“Na 3 jaar van onverklaarbare onvruchtbaarheid besloten mijn man en ik om direct over te gaan op IVF. We voltooiden de cyclus in oktober en plaatsten onze ingevroren embryo’s op 26 november terug. Ik kon niet wachten tot de bloedtest in mijn vruchtbaarheidskliniek om de zwangerschap te bevestigen en nam elke dag een test vanaf dag 5 na de transfer. Na zo veel negatieve zwangerschapstests is het onbeschrijfelijk om eindelijk een positieve te zien! Ik heb er een uur lang in stilte en vol ongeloof naar zitten staren. Onvruchtbaarheid neemt je leven over. Het wordt een obsessie, en ik had het gevoel dat ik het eindelijk kon loslaten.” – JEMartin08

“Na meerdere mislukte IUI’s met heel duur donorsperma, hoopten we op een andere optie. De eerste twee FET-rondes waren mislukt en ik begon het gevoel te krijgen dat er iets mis met me was. Ik schreef me in voor school halverwege onze derde IVF-medicijncyclus, in de volle overtuiging dat het zou mislukken. In plaats van me te concentreren op de IVF en wat ik overdag at en deed, hield ik me bezig met school, en ik zweer je dat dat de reden was waarom onze derde IVF-poging de charme had en leidde tot onze BFP! De verpleegster belde me met de resultaten van de bloedtest, en ik weigerde nog een ‘het spijt me, deze keer niet’ telefoontje te beantwoorden; dus liet ik het op de voicemail gaan. Ik verwachtte dat ze een boodschap zou inspreken dat ik moest stoppen met de medicijnen en dat ik moest bellen als ik mijn cyclus had, maar in plaats daarvan zei de boodschap: ‘Bel me alsjeblieft terug als je deze hebt’. Hoopvol belde ik haar terug en de eerste woorden uit haar mond waren: ‘hoe durf je de telefoon niet op te nemen terwijl ik eindelijk goed nieuws voor je heb!!!’ Ik was letterlijk half in shock en half opgetogen!!! Ik begon helemaal te trillen en toen we de telefoon hadden neergelegd zijn we naar BuyBuyBaby gegaan om het wiegje en de meubelset te gaan bekijken waar ik mijn ogen op had laten vallen! Het was echt het meest gezegende en gelukkige moment van ons leven tot nu toe!!! Misschien als hij verschijnt zal het overtreffen, maar ik kon letterlijk huilen alleen al dit schrijven! Ik ben zo gelukkig en gezegend!!!” – Kirlly

“Ik was niet zo meteen blij als ik me had voorgesteld dat ik zou zijn om onze BFP te krijgen. Het was meer ongeloof. Ik was voorzichtig met mezelf blij maken omdat we al zoveel ups en downs achter de rug hadden. We hadden jaren van proberen achter de rug, zonder succes, een achtbaan van verwachting en teleurstelling, maand na maand na maand. Toen was IVF zo’n proces, langer en moeilijker dan we hadden verwacht, maar het gaf ons hoop dat er zelfs maar een optie was. Bij elke controle, elke scan, elke test voelde ik een beetje meer opwinding en het verdriet van onvruchtbaarheid oplossen. De eerste keer dat ik onze kleine man op de echo zag wiebelen, moest ik tranen van pure opluchting en overweldigende liefde bedwingen.” – Gumdrop79

“We hebben 3 mislukte pogingen gehad. Dit was onze vierde. Ik probeerde niet te stressen tijdens de wachtperiode van twee weken en niet te veel te denken aan ‘zwangerschapssignalen’. Op de dag van de bloedtest werd ik wakker en besloot ik een test te doen, maar er niet naar te kijken en de kliniek tot 12.00 uur de tijd te geven om me terug te bellen. Dus zonder mijn man mijn plan te vertellen, plaste ik op het staafje, deed het dopje erop, stopte het terug in de wikkel en legde het in een lade. Ik ging naar de kliniek, kwam thuis en hield me zo veel mogelijk bezig. Mijn man bleef thuis van zijn werk omdat hij wist dat ik er kapot van zou zijn als de uitslag weer negatief zou zijn, aangezien we hadden besloten dat dit onze laatste poging zou zijn; dus hij was om 12:01 thuis toen de kliniek nog niet had gebeld, en ik ging naar de badkamer om de uitslag te controleren. Ik had me mentaal voorbereid op een negatief resultaat. Toen ik de verpakking opende en er ‘Zwanger’ op de test stond, verscheen er een glimlach op mijn gezicht en begonnen de tranen over mijn gezicht te biggelen. Ik gilde zo hard dat mijn man kwam aanrennen: ‘Wat?’ Ik zei alleen maar ‘Baaaabe!’ en liet hem de test zien. Hij gaf me de grootste knuffel en noemde me een flapdrol omdat ik de test had gedaan zonder het hem te vertellen. Zijn glimlach kwam overeen met die van onze trouwdag.” – CMT1227

“Ik heb eigenlijk vals gespeeld tijdens mijn wachttijd van twee weken! Ik deed mijn eerste test 5 dagen na de overplaatsing en had een heel vaag lijntje! Ik wist niet hoe betrouwbaar het was, maar ik barstte toch in tranen uit – lachen en huilen tegelijk! Mijn man geloofde de test niet totdat we de eigenlijke bètatest lieten doen. Het is nog steeds onwerkelijk en ik dank God elke dag voor deze zegen die in me groeit!” – Bhae