Hoe psychoanalytische behandeling werkt

Psychoanalytische behandeling is gebaseerd op het idee dat mensen vaak gemotiveerd worden door niet herkende wensen en verlangens die hun oorsprong vinden in iemands onbewuste.

Deze kunnen worden geïdentificeerd via de relatie tussen de patiënt en de analyticus. Door te luisteren naar de verhalen, fantasieën en dromen van de patiënt, en door te zien hoe de patiënt met anderen omgaat, bieden psychoanalytici een uniek perspectief dat vrienden en familieleden misschien niet kunnen zien. De analyticus luistert ook naar de manier waarop deze patronen zich voordoen tussen patiënt en analyticus. Wat buiten het bewustzijn van de patiënt valt, wordt “overdracht” genoemd en wat buiten het bewustzijn van de analyticus valt, wordt “tegenoverdracht” genoemd.

Praten met een getrainde psychoanalyticus helpt bij het identificeren van onderliggende problematische patronen en gedragingen. Door het analyseren van de overdracht en tegenoverdracht kunnen analyticus en patiënt wegen ontdekken naar de emotionele vrijheid die nodig is om wezenlijke, blijvende veranderingen te maken, en te genezen van trauma’s uit het verleden.

Typisch houdt psychoanalyse in dat de patiënt een paar keer per week komt en zo open en vrij mogelijk communiceert. Hoewel frequentere sessies de behandeling verdiepen en intensiveren, wordt de frequentie van de sessies afgesproken tussen de patiënt en de analyticus.

De sofa, die zo verweven is geraakt met het publieke beeld van psychoanalyse, is niet langer nodig. Terwijl veel analisten en patiënten vinden dat de bank heilzaam is en patiënten helpt zich te ontspannen en meer open te zijn, hebben anderen het gevoel dat een face-to-face regeling beter voor hen werkt.

Over psychoanalytische psychotherapie
Soms ook psychodynamische psychotherapie genoemd, is deze behandelmethode gebaseerd op de theorie en techniek van de psychoanalyse. Het belangrijkste verschil is dat de patiënt en de analyticus elkaar minder vaak ontmoeten, soms maar één keer per week. Net als bij psychoanalyse kan de frequentie van de sessies worden aangepast aan de behoeften van de patiënt. Een ander verschil is dat de patiënt meestal rechtop en tegenover de therapeut zit, in plaats van liggend op een bank met de therapeut uit het zicht.

Afgezien van deze verschillen lijkt psychoanalytische psychotherapie erg op analyse in het gebruik van vrije associatie, het belang dat gehecht wordt aan het onbewuste, en de centrale rol van de patiënt-therapeut relatie.

Over toegepaste psychoanalyse
De toegepaste psychoanalyse beschrijft de praktijk van het gebruik van psychoanalytische theorieën en methoden om sociale, culturele en politieke fenomenen te verklaren en is al bezig sinds het begin van de psychoanalyse.

De toegepaste psychoanalyse neemt de zoektocht naar betekenis en motivaties buiten het kantoor van de therapeut, met behulp van psychoanalytische principes om zin te geven aan de wereld.

Psychoanalytici zijn bekend om te werken als consultants in de gemeenschap instellingen, zoals scholen, bedrijven en corporaties.

Over Neuropsychoanalyse
De verbinding tussen neurowetenschappen en psychoanalyse gaat terug tot Sigmund Freud, die was een neurowetenschapper en neuroloog van opleiding. Het was Freud’s interesse in de werking van de hersenen en de geest die leidde tot de ontwikkeling van de psychoanalytische theorie.