Hoeveel ringen hadden Kobe Bryant en Shaq kunnen winnen als ze geen ruzie hadden gehad?

Het nieuws over de vete tussen Kobe Bryant en Shaquille O’Neal heeft weer de kop opgestoken, nu Robert Horry, voormalig Laker en teamgenoot van Bryant en O’Neal, tegen de Russische media heeft gezegd dat Phil Jackson verantwoordelijk is voor de vete.

Dit roept de vraag op hoeveel ringen de twee hadden kunnen winnen als de vete er niet was geweest. Het zou gemakkelijk zijn om gewoon talloze kampioenschappen te projecteren en te zeggen dat ze er geen zes, geen zeven, geen acht zouden hebben gewonnen…

Hier is een andere gedachte, hoewel. Wat dacht je van geen enkele? Dat is net zo haalbaar.

O’Neal was de beste speler ter wereld geworden voordat Kobe Bryant ooit een Laker werd, maar hij had desondanks nog geen ring gewonnen. In zijn enige reis naar de finales werd hij levend opgegeten door Hakeem Olajowon.

Dat wil niet zeggen dat hij niet goed speelde. Dat deed hij wel. Het is alleen dat Olajuwon geweldig speelde.

Dat was een niveau dat O’Neal in het naseizoen nooit haalde, totdat Jackson (naar verluidt) de vete introduceerde.

O’Neal, met al zijn capriolen en, soms, jeugdig gedrag, heeft een “fout”. Hij is in principe een aardige vent. Hij heeft niet het “killer” instinct. Hij heeft niet die aangeboren “woede”, die verontwaardiging die verbijsterd is over het idee dat iemand, wie dan ook, zou durven geloven dat ze het verdienen om op hetzelfde veld te staan.

Het wil niet zeggen dat “aardig” en “moordenaar” niet samen kunnen gaan. Sommige spelers hebben zo’n schakelaar die ze kunnen omzetten als ze het veld of de tribune betreden.

Kobe Bryant lijkt het type man te zijn dat moeite heeft om hem uit te zetten. Misschien heb ik het mis, maar Bryant lijkt het type man dat, als je hem op de snelweg passeert, weer voor je uit moet stappen.

Dus, wat gebeurt er als deze hypercompetitieve 18-jarige jongen, met al het zelfvertrouwen en vermogen van de wereld en geen enkele ervaring, het team komt “overnemen” en O’Neal, de reusachtige clown, gewoon op de achtergrond blijft?

Dat is geen kritiek op Kobe, het is een kritiek op 18 zijn. Of 19. Of 20. Of iedereen onder de 25.

Als je onder de 25 bent, neem daar dan geen aanstoot aan. Als je boven de 40 bent, kijk je terug naar de 22-jarige jij en zeg je: “Ik was een stom kind!” Als dat niet zo is, betekent dat gewoon dat je nooit volwassen bent geworden.

Ik vind het leuk om te zeggen dat er drie stadia van leren zijn: Eerst weet je niets. Dan weet je alles. Dan weet je niets. Pas als je in het stadium komt waarin je alles weet wat je niet weet, weet je echt iets.

Jackson moest een manier vinden om de man die op de bestuurdersstoel hoort te zitten van de achterbank te krijgen en de man die op de passagiersstoel hoort te zitten van de bestuurdersstoel.

Als hij de rivaliteit nooit krijgt, krijg je de Kobe van nu, alleen zonder de volwassenheid van nu. In plaats van 25 schoten per wedstrijd, zou hij er 35 per wedstrijd gooien. In plaats van Andrew Bynum meer te negeren dan hij zou moeten, zou hij de grootste aanvallende center sinds Wilt Chamberlain negeren en hem negeren op zijn hoogtepunt.

De vete haalde het meeste uit Shaq, en het was het enige dat, tenminste tot op zekere hoogte, Kobe op zijn plaats zette. Natuurlijk hadden ze ook zonder die vete goed met elkaar kunnen opschieten, maar misschien hadden ze dan geen ringen gewonnen.

Ik bedoel, noem me gek. Het is maar een idee. Misschien weet de man met elf titels wat hij doet.