I Had a Perfectly Normal EKG at My Check-Up-and the Next Day I had a Heart Attack
Dit is wat ik andere vrouwen wil laten weten over de test, en de subtiele symptomen die ik probeerde te negeren.
Op de dag van mijn jaarlijkse lichamelijk onderzoek, maakte ik me geen zorgen over mijn hart: Ik was 63 jaar, rookte niet, had een BMI van 20, deed (meestal) regelmatig aan lichaamsbeweging en slikte geen medicijnen.
Een bloedtest in de week ervoor had uitgewezen dat mijn totale cholesterol 187 was, met een goede HDL/LDL-verhouding en lage triglyceriden. Het rapport bevatte deze geruststellende aantekening: “lager relatief cardiovasculair risico volgens de richtlijnen van de American Heart Association/Centers for Disease Control.”
Tijdens mijn controle was mijn bloeddruk 110/70. En ik kreeg een elektrocardiogram (EKG), dat geen afwijkingen liet zien. Ik verliet het kantoor van mijn dokter met een schone lei.
Dat was op 7 juli. Op 8 juli – een scenario dat zelfs voor fictie onwaarschijnlijk klinkt – kreeg ik een hartaanval.
GERELATEERD: Heart Attack Signs Every Woman Should Know
Ik werd die ochtend wakker met vage pijn in mijn kaak. Was het sinus-gerelateerd? Ik had ook een vreemde, aanhoudende pijn in mijn linkerarm. Zou dat komen van de prik die ik de dag ervoor had gehad?
Terwijl ik over de mogelijkheden nadacht, merkte ik een beklemmend gevoel op in mijn borst – niet echt pijnlijk, maar wel ongemakkelijk en vreemd. Mijn eerste ingeving was om het de tijd te geven, mijn gebruikelijke kopje koffie te drinken en te wachten tot de symptomen verdwenen.
Mijn dochter had een beter idee. Ze zei dat ik me snel moest aankleden, en dat ze me naar de eerste hulp zou brengen.
Tijdens de korte rit naar het ziekenhuis leek het ongemak op de borst erger te worden. Ik had ook een droge, keelontkrampende hoest en ik begon me misselijk te voelen.
Alles wijst op een hartaanval, maar toen ik incheckte op de eerste hulp, verontschuldigde ik me half dat ik symptomen had die “…waarschijnlijk het gevolg zijn van een vaccin dat ik gisteren heb gehad.” Niettemin werd ik snel naar een behandelkamer gebracht. En binnen een paar minuten wees een arts mijn op Google geïnspireerde diagnose resoluut van de hand: “Dit heeft NIETS met een vaccin te maken.”
Dat was de eerste aanwijzing dat het menens kon zijn. Mijn tweede aanwijzing was dat de energie in de kamer veranderde; er was een plotseling gevoel van urgentie. Maar ironisch genoeg begon ik pas in paniek te raken toen een verpleegster een aspirientje onder mijn tong stopte en zei: “Het komt wel goed met u”. Zoals in: “Het komt wel goed met u” is zelfs maar een vraag?
GEDRELATEERD: 9 subtiele tekenen dat je een hartprobleem kunt hebben
Binnen een paar minuten werd ik naar het cath lab van het ziekenhuis gereden, waar een cardiologisch team zich klaarmaakte om een noodangioplastiek uit te voeren. Later zou blijken dat een stukje plaque in mijn linker slagader was doorgebroken, waardoor een verstopping was ontstaan; er was een stent nodig om het bloedvat te openen en de bloedstroom te herstellen.
In lekentaal: ik had een hartaanval, en omdat die in de linker slagader plaatsvond, is het het soort hartaanval dat ze de ‘weduwemaker’ noemen. Geen verrassing waarom: Dit is de grootste van de drie slagaders die het hart van bloed voorzien – dus een verstopping in de LAD kan bijzonder dodelijk zijn.
GeRELATEERD: 8 Oorzaken van pijn op de borst die geen hartaanval zijn
Mijn herstelprotocol was vrij standaard: Een paar dagen in het ziekenhuis, regelmatige bezoeken aan een cardioloog, en een regime van medicijnen om een nieuwe aanval te voorkomen.
Natuurlijk, de opdoemende vraag: Waarom kreeg iemand met een “laag cardiaal risico” zoals ik zo’n zware hartaanval? Kan stress de schuldige zijn? Een verontrustende familiekwestie had eerder die week een crescendo bereikt. Speelde de familiegeschiedenis een rol? Familieleden van mijn vaders kant bezweken aan hartkwalen, maar pas toen ze in de 80 waren.
Mijn artsen zeiden dat mijn hartaanval een ongewoon geval was, en dat er geen manier is om de oorzaak met 100% zekerheid vast te stellen. Maar ik heb een cruciale les geleerd: een laag risico betekent niet dat er geen risico is. Mijn ervaring heeft me een paar belangrijke dingen geleerd die ik graag eerder had geweten:
De minuten tellen
Als je waarschuwingssignalen voor een hartaanval hebt, kan elk verspild moment betekenen dat er meer hartcellen sterven. De American Heart Association raadt aan onmiddellijk 112 te bellen, omdat een ambulance u vaak het snelst naar het ziekenhuis brengt; bovendien kunnen de hulpverleners u meteen behandelen zodra ze arriveren. Ziekenhuizen worden beoordeeld op hun “door-to-balloon time”, een maatstaf voor hoe lang het duurt voordat een ballon/stent wordt ingebracht nadat een patiënt op de eerste hulp of in de ambulance is binnengekomen.
Een EKG heeft zijn beperkingen
Het meet de hartslag en het hartritme, maar het laat niet noodzakelijkerwijs verstoppingen in de slagaders zien. Mijn EKG van de vorige dag heeft niets aan het licht gebracht. Nu EKG’s beschikbaar zijn met sommige smart phone apps en fitness trackers, is het belangrijk om te weten wat deze test wel en niet kan doen.
Hartaanvallen zijn niet altijd voor de hand liggend
Niet iedereen ervaart het op tv getoonde “borstgrijpend” drama. De symptomen kunnen subtiel en niet al te pijnlijk zijn, en die van vrouwen kunnen verschillen van die van mannen.
Alle hartsymptomen, zoals benauwdheid op de borst, kortademigheid, pijn in de kaak, arm of rug, moeten serieus worden genomen, zelfs als u denkt dat u onmogelijk een hartaanval kunt krijgen. Natuurlijk kan het gênant zijn om actie te ondernemen en te ontdekken dat het gewoon indigestie of stress was. But despite the cliché, nobody has ever died of embarrassment.
To get our top stories delivered to your inbox, sign up for the Healthy Living newsletter
All Topics in Heart Disease
Free Membership
Get nutrition guidance, wellness advice, and healthy inspiration straight to your inbox from Health