Ik heb een vriendschapcoach ingehuurd om me te helpen vrienden te maken. Hier's wat er gebeurde.

Het jaar dat ik dertig werd, was het jaar dat ik besefte dat ik geen vrienden had. Ik was op weg naar een nieuw decennium van mijn leven en voelde me sterk over mijn carrière, mijn prestaties in het leven en mijn relatie met mijn partner. Maar toen hij me vroeg wie ik op mijn verjaardagsfeestje wilde uitnodigen, viel mijn mond open en liet ik een lang spoor van “ummms” horen.

In mijn vroege twintiger jaren was ik een machine die vrienden maakte. Ik was de president van mijn studentenclub met 120 leden en bracht maar heel weinig uren per dag alleen door. Toen ik na mijn afstuderen naar New York verhuisde, sloot ik me aan bij sportteams en ging ik naar meetups en had ik iets dat vriendschapscirkels heette, met verschillende groepen mensen om mee rond te hangen wanneer ik maar een volle sociale agenda wilde.

Maar toen veranderde er iets. Veel van mijn vrienden trouwden en kregen kinderen terwijl ik nog op het eerste afspraakjespad zat. Sommige van mijn vrienden verhuisden en onze gesprekken werden saai en we zagen elkaar nog maar zelden. Ik werd ontslagen uit mijn full-time baan en begon voor mezelf te werken, vanuit mijn appartement, zonder waterkoeler chit chat of happy hours bij te wonen. Toen, als een complete schok, vertelde mijn beste vriendin van zeven jaar me abrupt dat ze geen vrienden meer wilde zijn.

Ik voelde me verdrietig en eenzaam toen ik mijn dertigste naderde en ik gaf mezelf daar veel schuld aan. Ik had niet het gevoel dat ik tijd had gestoken in het koesteren van vriendschappen. Ik annuleerde vaak plannen in het weekend om te werken. Ik vergat dagenlang te reageren op sms-berichten. Ik had meer interesse kunnen tonen in mijn vrienden en hun opgroeiende gezinnen in plaats van in het vinden van iemand om mee uit te gaan. In plaats daarvan bracht ik veel van mijn vrije tijd alleen door, mokkend over het feit dat ik niemand had om een beste vriend te noemen en dat ik geen gastenlijst had die groot genoeg was om meer dan een tafel voor twee te reserveren op mijn verjaardag.

Christy Pennison, een gediplomeerd professioneel counselor en eigenaar van Be Inspired Counseling & Consulting, zegt dat vrienden maken, vooral in deze tijd, niet gemakkelijk is.

“Met het leven van veel mensen dat op volle snelheid en in verschillende richtingen draait, is het moeilijk om lang genoeg te vertragen om nieuwe vriendschappen te vinden en te ontwikkelen,” zegt Pennison. “We zijn meer verbonden dan ooit op onze apparaten of sociale media, maar iemand in het echte leven vinden om contact mee te maken kan een uitdaging zijn.”

Dus hoe maken we nieuwe vrienden in 2020? Pennison zegt dat het begint met het woord intentie, omdat vriendschappen niet zomaar ontstaan. We moeten intentioneel zijn om ze te laten gebeuren.

Als een cadeau aan mezelf om me voor te bereiden op een nieuw decennium, zowel in leeftijd als in het leven, wendde ik me tot een vriendschapscoach, in de hoop dat professioneel advies me zou helpen meer oprechte connecties te maken.

Ik heb het geprobeerd: Ik huurde een vriendschapscoach

Voor mijn sessie met de vriendschapscoach werd ik nerveus dat ik voor gekke uitdagingen zou komen te staan die me uit mijn comfortzone zouden halen en in een wereld van ongemakkelijke interacties met mensen zouden brengen die me geen blik waardig gunden. Ik dacht dat ze me dingen zou laten doen zoals alleen naar een restaurant gaan, aan de bar zitten en een vreemde vinden die met me zou willen eten, of erger nog, een t-shirt door de stad dragen met de tekst “Wil je mijn vriend zijn?” Ik had het gesprek bijna afgezegd, maar realiseerde me dat als ik niet met een vriendschapscoach zou spreken, ik misschien nog een jaar zou doorbrengen met me down te voelen over het feit dat ik niet veel hechte relaties in mijn leven heb. Ik besloot me aan onze afspraak te houden.

Toen Danielle Bayard, een vriendschapscoach en auteur van “Give it a Rest: The Case for Tough-Love Friendships”, begon te spreken, biechtte ik meteen al mijn vriendschapsangsten op:

• Vrienden maken op mijn dertigste is moeilijk.
• Al mijn vrienden zijn getrouwd en hebben kinderen.
• Zich eenzaam voelen is iets wat ik niet durf toe te geven aan anderen.

Bayard was geduldig en luisterde naar hoe ik me uitte. Ik vertelde haar dat ik onze sessie bijna had afgezegd uit pure schaamte. De meeste mensen, dacht ik, maken vrienden zonder een strategie of een plan. Waarom kwam dit niet vanzelf bij me op?

Ik was opgelucht toen ze me vertelde dat ik niet de enige was.

“We maken het allemaal mee,” zei Bayard. “Onderzoek vertelt ons dat halverwege de twintig vriendschapskringen aanzienlijk krimpen omdat onze prioriteiten verschuiven.”

Bayard en ik spraken ook over hoe mensen met verschillende persoonlijkheden hun eigen unieke set strijd kunnen hebben als het gaat om het maken van vrienden.

“Extroverte mensen hebben moeite om vrienden te maken omdat ze weliswaar spraakzaam lijken, maar misschien niet diep op mensen ingaan,” zei Bayard. “Introverte mensen hebben moeite omdat ze energie krijgen van het alleen zijn. Mensen met sociale angst worstelen omdat ze in hun hoofd zitten en aan zichzelf twijfelen.”

Hoewel mensen die mij kennen mij als extravert zouden bestempelen, heb ik in stilte te maken met constante sociale angst, zozeer zelfs dat ik soms in de badkamer beland met regelrechte paniekaanvallen. Daarom is vrienden maken op feestjes extra moeilijk en zit ik bij netwerkevenementen aan mijn telefoon gekluisterd.

Ik was er klaar voor om te horen wat Bayard voor me in petto had en was blij te horen dat er maar drie uitdagingen waren die ik de komende maand zou moeten aangaan om me te helpen vrienden te maken. Ik schreef elke uitdaging op en wijdde er minstens een week aan om ze uit te voeren. Dit is wat er gebeurde toen ik de wereld introk met een plan om nieuwe mensen te ontmoeten en langdurige relaties te creëren.

Uitdaging #1: Boor je vrienden van vrienden netwerk aan

Voor de eerste uitdaging die mijn vriendschapscoach me gaf, hoefde ik het huis niet uit. Daar was ik blij om, want het idee om naar openbare gelegenheden te gaan en mezelf te dwingen met vreemden te praten was niet iets waar ik in eerste instantie klaar voor was.

Het eerste wat Bayard me aanraadde was een inventarisatie te maken van mensen die ik ken en wie zij kennen.

Wie zijn de mensen die je soms op dezelfde feestjes ziet en gemeenschappelijke vrienden hebt, maar nooit één-op-één gesprekken voert? Begin daar.

“Verken aangrenzende vrienden. Wie zijn de mensen die je soms op dezelfde feestjes ziet en gemeenschappelijke vrienden hebben, maar nooit één-op-één gesprekken voeren?” aldus Bayard. “Begin daar eerst mee. We denken zo vaak dat het maken van nieuwe vrienden betekent dat je helemaal opnieuw moet beginnen, maar soms gaat het over dieper ingaan op mensen die je al kent.”

Ik besloot om één aangrenzende vriend te vinden en die persoon te benaderen. Maar voordat ik dat deed, vroeg ik Bayard om advies over wat ik moest zeggen. Ze adviseerde me om die persoon een berichtje op Instagram te sturen met de vraag om koffie te gaan drinken.

“Als je het aanbiedt, geef mensen dan een uitweg,” zei Bayard. “Zeg iets als: “Als je een keer koffie wilt drinken, laat het me dan weten, zo niet, dan zie ik je wel op het volgende feestje.”

De eerste persoon die ik een berichtje stuurde was een yogalesmaatje van een studievriendin van me. We hebben elkaar in de loop der jaren een handvol keren ontmoet en ze nodigde me terloops altijd uit om mee te gaan naar een yogales.

Ik deed precies wat Bayard adviseerde en stuurde haar een berichtje op Instagram. Ik wachtte twee dagen op een reactie (en werd nerveus en angstig) en de persoon vertelde me dat als ze terugkwam van haar vakantie, ze graag zou afspreken. Ik voelde me opgelucht dat deze aangrenzende vriendenmethode gemakkelijk aanvoelde en niet veel moeite kostte en besloot een lijst te maken van vijf extra mensen die ik de komende maand kon bereiken.

Uitdaging #2: Leg de telefoon neer en knoop een gesprek aan met mensen in het openbaar

Nadat uitdaging één was voltooid, gingen we over op de tweede uitdaging, waarvoor ik wel het huis uit moest.

Bayard raadde me aan om een week lang mijn telefoon neer te leggen als ik in het openbaar was.

Wanneer je onderweg bent, in de rij staat of bij de kassa staat en je bent aan het bellen, dan gebeurt er veel gemiste verbinding.

“Wanneer je onderweg bent, in de rij staat of bij de kassa staat en je bent aan het bellen, dan gebeurt er veel gemiste verbinding,” zei Bayard. “Ook zie je elke dag dezelfde mensen (de barista in je koffietent, etc.) en als je elke dag hallo zegt of een miniconversatie hebt, is dat een voedingsbodem voor een relatie.”

Deze uitdaging leek in eerste instantie moeilijk. Omdat ik in New York woon, vermijden mensen meestal oogcontact en gesprekken met vreemden. Maar ik besloot dat wanneer ik buiten mijn kantoor was, ik de telefoon weg zou leggen, oogcontact met mensen zou maken en mezelf zou dwingen om met ze te praten, zelfs als ik me nerveus voelde.

De eerste dag van de uitdaging merkte ik dat ik twee gesprekken voerde met mensen in de rij voor de lunch of in mijn gezamenlijke rit naar huis. “Hoe was je dag?” “Goed, jij?” Hoewel veel gesprekken daar eindigden, het hielp me gemak in de kunst van het maken van small talk met mensen om me heen.

Op dag drie, vond ik mezelf in een twintig minuten durend gesprek met iemand naast me zitten in een koffiehuis. Op de laatste dag van die week liep ik met een vreemde door de boekwinkel en liet ik hem mijn favoriete boeken zien.

Hoewel deze uitdaging niet eindigde met een lijst nieuwe vrienden (of om eerlijk te zijn, zelfs maar met de contactgegevens van één persoon), was het een bewijs dat wanneer we ons losmaken van het scrollen op onze telefoons, er een heleboel mensen om ons heen zijn om contact mee te maken.

“Deze uitdaging leidt er misschien niet toe dat je je bestie vindt,” zei Bayard.” Maar het is een must. Ze noemen de millennial generatie de eenzaamheidsgeneratie. We moeten vermijdingsgedrag loslaten en oefenen in het contact maken met mensen.”

Uitdaging #3: Zoek een groep en ga drie keer

Fris van een uitdaging waarbij praten met vreemden het toppunt op mijn to-do-lijstje was, voelde de laatste uitdaging die Bayard me gaf minder intimiderend dan het weken geleden zou zijn geweest.

Ik kreeg de opdracht om lid te worden van een meetup-groep of een terugkerende groep voor een hobby of industrie waarin ik geïnteresseerd was. Het addertje onder het gras? Ik moest minstens 2-3 keer gaan.

Je moet mensen keer op keer zien, specifiek wekelijks …. Zo bouwen we een relatie op.

“Vaak denken we dat we ons bij een meetup-groep gaan aansluiten en dan gaan we en vinden we niet onze nieuwe beste vriend, dan haken we af,” zei Bayard. “Je moet mensen steeds weer zien, specifiek wekelijks. Op die manier kun je je herinneren waar je het de week ervoor over hebt gehad en het weer ter sprake brengen. Dat is hoe we een relatie opbouwen.”

Ik besloot naar een wekelijkse meetup-groep te gaan voor mensen in New York City die geïnteresseerd zijn in digitale marketing. Ik ging alleen met het enige doel om vijf mensen te spreken, ik was niet eens van plan om een vriend te maken. De tweede week dat ik terugging, was mijn doel om weer met diezelfde vijf mensen te spreken en met drie nieuwe mensen. Met elke week die voorbijging, bouwde ik solide relaties op met de mensen in de kamer. Tegen week drie had ik twaalf nieuwe LinkedIn connecties en het telefoonnummer van vijf mensen met de intentie om contact op te nemen om koffie te gaan drinken.

Hoewel niemand daar schreeuwt “Jen’s forever best friend”, herinnerde Bayard me eraan dat het zo niet werkt.

“Het is belangrijk om jezelf daar te blijven profileren, het kost tijd,” zei ze. “Snij iemand niet af omdat hij niet 100 procent op jou lijkt. Blijf openstaan voor anderen en wees dapper.”

Het werken met een vriendschapscoach gaf me niet het gevoel dat ik wanhopig of dom was omdat ik zo graag nieuwe vrienden wilde maken. Ik voelde me gesterkt om de eenzaamheid te bestrijden met die drie uitdagingen die ik maanden later nog steeds gebruik. Hoewel ik nog niemand heb ontmoet met wie ik denk dat ik een vriend voor het leven zal worden, heb ik zinvolle contacten gelegd met mensen met wie ik graag samen ben.

Plus, ik heb geleerd mijn telefoon neer te leggen en met de mensen om me heen te praten. De meesten reageren terug, eerst verbaasd en dan blij, want laten we eerlijk zijn, de kans is groot dat zij zich net zo eenzaam voelen als ik.

Meer VAN BETER

• Hoe om te gaan als een vriend het uitmaakt
• Het geheim voor sterkere vriendschap: Probeer dit om een betere band op te bouwen
• Hoe weet je wanneer het tijd is om het uit te maken met een vriend
• Hoe vertel je een vriend dat ze je van streek hebben gemaakt zonder het ongemakkelijk te maken

Wil je meer tips zoals deze? NBC News BETTER is geobsedeerd door het vinden van makkelijkere, gezondere en slimmere manieren om te leven. Meld je aan voor onze nieuwsbrief en volg ons op Facebook, Twitter en Instagram.