Insulin-Producing Beta Cells Are Not Irreversibly Lost in Early Type 2 Diabetes
Pancreatic beta cells that do not produce sufficient insulin in people with type 2 Diabetes (T2D) are not permanently damaged during the early stages of the disease and can be restored to normal function through the removal of excess fat in the cells, volgens een studie getiteld “Remission of Type 2 Diabetes for Two Years Is Associated with Full Recovery of Beta-Cell Functional Mass in the Diabetes Remission Clinical Trial (DiRECT)”, vandaag gepresenteerd op de 79e Scientific Sessions® van de American Diabetes Association® (ADA). Meer dan een derde (36%) van de deelnemers die deelnamen aan een intensief gewichtsbeheersingsprogramma zagen remissie van hun T2D na twee jaar.
Type 2 diabetes is een progressieve ziekte in de loop van de tijd, en eerder onderzoek heeft gesuggereerd dat het afsterven van betacellen de hoofdoorzaak is van het toenemende falen van de insulineproductie en de ernst van T2D. De vandaag gepresenteerde bevindingen onderzochten de productie van bètacellen binnen een geografisch gedefinieerde subgroep van de oorspronkelijke DiRECT-deelnemers die al remissie van T2D hadden bereikt door dieet-geïnduceerd gewichtsverlies. Uit de studie bleek echter dat bètacellen niet blijvend beschadigd zijn bij vroege T2D en kunnen worden gered door de metabole stress van overtollig vet in de cellen weg te nemen. De bevindingen zijn het resultaat van het onderzoek van de insulineproductie bij een subgroep op baseline (startgewicht), onmiddellijk na het gewichtsverlies (vijf maanden), en bij de follow-up van één en twee jaar. Onderzoekers definieerden deelnemers als “in remissie” als de bloedglucosespiegels (HbA1c) op lange termijn minder dan 48mmol/mol (6,5%) waren en hun nuchtere glucoseplasmaspiegels (FPG) minder dan 126mg/dl waren, zonder gebruik van T2D-medicatie.
De onderzoekers gebruikten een Stepped Insulin Secretion Test with Arginine (SISTA) om de functionele bètacelmassa (maximale insulinesecretorierespons tijdens hyperglykemie) te kwantificeren. De insulinesecretiesnelheid werd geschat door de-convolutie, en de A1C- en nuchtere plasmaglucose (FPG)-niveaus van de deelnemers werden beoordeeld. Uit analyse bleek dat velen uit de groep die aanvankelijk remissie van T2D hadden bereikt – bloedglucosespiegels waarmee een niet-diabetische bloedglucoseregeling kan worden bereikt, maar die niet als normaal worden beschouwd – twee jaar na de studie nog steeds in remissie waren. Van de 40 mensen die aanvankelijk remissie van T2D hadden bereikt, bleven 20 deelnemers (13 mannen/zeven vrouwen) in remissie, 13 kwamen weer aan en vielen terug, en zeven hielden geen follow-up. Bovendien, vergeleken met een niet-diabetische vergelijkingsgroep (NDC) die in het onderzoek werd gebruikt, die overeenkwam met de leeftijd/het geslacht van de deelnemers aan de DiRECT-interventiegroep na gewichtsverlies, was de maximale insulinesecretiesnelheid van de deelnemers aan het onderzoek vergelijkbaar. De insulinesecretie van de deelnemers aan de interventiegroep steeg van een mediaan van 0,58 nmol/min/m2 bij aanvang tot 0,94 nmol/min/m2 na twee jaar, en de insulinesecretie van de NDC-groep had een mediane insulinesecretiesnelheid van 1,02 nmol/min/m2 bij 24-maanden follow-up.
DiRECT is de laatste in een reeks studies om de Twin Cycle-hypothese uit 2008 te testen. Onderzoek uit 2011 rapporteerde een dramatische daling van levervet en een significante daling van intra-pancreatische vetniveaus na 33 pond gewichtsverlies met herstel van enige bètacelfunctie bij mensen met T2D. In 2016 meldden wetenschappers dat het handhaven van een gezond gewicht gedurende negen maanden na een periode van gewichtsverlies hielp bij het herstel van bètacellen. Aan de open-label, cluster-gerandomiseerde gecontroleerde studie namen 306 deelnemers deel van 49 eerstelijnszorgpraktijken in Schotland en Engeland tussen 2014 en 2017. Patiënten varieerden in leeftijd van 20 tot 65 jaar, hadden een lichaamsmassa tussen 27-45 kg/m 2, kregen geen insuline en met maximaal 6 jaar duur van T2D. Praktijken werden willekeurig geselecteerd om deelnemers een van de twee behandelingen aan te bieden, die beide al effectief waren gebleken. DiRECT had tot doel na te gaan welke behandeloptie effectiever was.
De controlegroep was gebaseerd op best-practice zorgrichtlijnen van het National Institute for Health and Care Incidence (NICE) en de ADA’s Standards of Medical Care in Diabetes (inclusief antihyperglycemische en antihypertensieve medicatie), terwijl de interventiegroep werd betrokken bij een gewichtsbeheersingsprogramma dat het staken van antihyperglycemische en antihypertensieve medicatie omvatte, totale dieetvervanging (825-853 kcal/dag gedurende drie tot vijf maanden), gestructureerde voedselintroductie en gestructureerde ondersteuning voor behoud van gewichtsverlies op lange termijn.
“Ons onderzoek verklaart het waargenomen herstel van T2D. Maar net zo belangrijk is de bevinding dat herstel kan worden bereikt via de eerstelijnsgezondheidszorg als onderdeel van de routinematige gezondheidszorg volgens de huidige zorgstandaarden,” zei co-lead studieonderzoeker Roy Taylor, hoogleraar geneeskunde en metabolisme aan de Newcastle University en Newcastle Hospitals NHS Trust. “Mensen met type 2 diabetes hebben een keuze in plaats van een levenslange straf. Als de eenvoudige, effectieve methode van gewichtsverlies en minimalisering van gewichtstoename wordt ondernomen, kunnen mensen met type 2-diabetes in een vroeg stadium terugkeren naar een normale gezondheid met een aanzienlijke verlaging van het risico op ernstige complicaties op lange termijn die gepaard gaan met diabetes, zoals hartaandoeningen. Type 2 diabetes is een omkeerbare aandoening, en remissie kan worden bereikt en volgehouden. Ons onderzoek heeft ook een belangrijke boodschap aan het licht gebracht in verband met behandelingen voor gewichtsverlies. De huidige langzame, gestage aanpak is moeilijk en slechts voor weinigen succesvol. Daarentegen is gebleken dat de aanpak van snel gewichtsverlies op korte termijn, gevolgd door een langdurige fase waarin gewichtstoename wordt vermeden, productiever is.”
Om met Dr. Taylor te spreken, kunt u contact opnemen met de ADA Press Office ter plaatse in het Moscone Convention Center op 7-11 juni, per telefoon op 415-978-3606 of per e-mail op [email protected].
De 79e Scientific Sessions van de American Diabetes Association, ’s werelds grootste wetenschappelijke bijeenkomst gericht op diabetesonderzoek, -preventie en -zorg, wordt gehouden van 7 tot 11 juni 2019 in het Moscone Center in San Francisco, Californië. Bijna 15.000 vooraanstaande artsen, wetenschappers, professionals uit de gezondheidszorg en vertegenwoordigers uit de industrie uit de hele wereld zullen naar verwachting bijeenkomen op de Scientific Sessions om baanbrekend onderzoek, behandelingsaanbevelingen en vooruitgang in de richting van een remedie voor diabetes te onthullen. Tijdens de vijfdaagse bijeenkomst krijgen de deelnemers exclusieve toegang tot meer dan 850 presentaties en 2.000 originele onderzoekspresentaties, kunnen ze deelnemen aan uitdagende en boeiende uitwisselingen met vooraanstaande diabetesexperts en kunnen ze studiepunten verdienen voor Continuing Medical Education (CME) of Continuing Education (CE) voor educatieve sessies. Het programma is gegroepeerd in acht thematische gebieden: Acute en chronische complicaties; gedragsgeneeskunde, klinische voeding, onderwijs en lichaamsbeweging; klinische diabetes/therapeutica; epidemiologie/genetica; immunologie/transplantatie; insulinewerking/moleculair metabolisme; geïntegreerde fysiologie/obesitas; en eilandjesbiologie/insulinesecretie. Gretchen Youssef, MS, RDN, CDE, President van Gezondheidszorg en Onderwijs, zal haar toespraak, “It’s All About Access!”, houden op zaterdag 8 juni en Louis H. Philipson, MD, PhD, FACP, President van Geneeskunde en Wetenschap, zal de aanwezigen toespreken op zondag 9 juni. Neem deel aan het gesprek over de Scientific Sessions op sociale media met #ADA2019.
# #