Is het een urineweginfectie of dementie? Wat u moet weten

De meesten van ons hebben wel eens een urineweginfectie of “UTI”, zoals ze meestal worden genoemd, opgelopen. Ze zijn zeker ongemakkelijk, ze veroorzaken druk en pijn. Dus drinken we veel water of cranberrysap en nemen we, indien nodig, medicijnen om de infectie te bestrijden. Daarna gaan we weer op weg.

Bij oudere volwassenen kan een UTI echter meer doen dan druk en pijn veroorzaken. Een UTI kan gedragsveranderingen teweegbrengen waarbij een familielid zich afvraagt: wat is er gebeurd waardoor mama zich zo plotseling anders is gaan gedragen? Omdat een UTI, vooral bij ouderen, kan leiden tot verwarring, delirium, rusteloosheid en algehele zwakte en vermoeidheid. Daarom denken de mensen om hen heen soms dat het een plotseling begin van dementie is, ook al verloopt dementie in de vroege stadia meestal langzamer.

Veel families zijn zich niet bewust van dit fenomeen. De Alzheimer’s Association merkte in een artikel op dat zelfs professionele verzorgers in woonzorgcentra op het verkeerde been kunnen worden gezet wanneer een oudere volwassene plotseling gedrag vertoont dat gedesoriënteerd en verward is. Een deel van het probleem is dat een UTI weinig of geen fysieke symptomen kan geven. Daarom is het vaak het laatste waar aan gedacht wordt wanneer een gedragsschommeling optreedt. In een artikel over UTI’s schrijft de Alzheimer’s Association over een bericht op hun prikbord van een verzorger die schrijft: “Onze ouderen, vooral vrouwen, ontwikkelen vaak “stille” urineweginfecties. Deze UTI’s worden “stil” genoemd omdat ze meestal geen symptomen van pijn, geen branderigheid, geen geur, geen frequentie, enz. hebben, maar er zullen vaak ingrijpende veranderingen in het gedrag optreden.”

Wanneer een persoon met dementie een UTI oploopt, kan dit de dementieverschijnselen zelfs versterken. UTI’s komen vaak voor bij mensen met dementie omdat ze vaak niet het lichaamsbewustzijn hebben om ijverig te zijn met hun dagelijkse hygiëne. Naarmate de ziekte vordert, beseffen ze niet eens dat ze een UTI hebben. Daarom is bewustwording essentieel. Het is belangrijk dat mantelzorgers proactief zijn en dagelijkse maatregelen nemen om de kans dat uw dierbare een UTI oploopt te verkleinen. Dit kan worden bereikt door hem of haar aan te moedigen elke dag veel water te drinken en de urinewegen/genitale zone schoon te houden. Veenbessensap staat erom bekend dat het e. Coli bestrijdt, de boosdoener in meer dan 90% van de UTI’s, maar houd er rekening mee dat het doorgaans een hoog suikergehalte bevat. Bosbessen, sinaasappels en probiotica kunnen ook helpen beschermen tegen UTI’s.

Wees vooral alert op dramatische gedragsveranderingen bij uw dierbare met dementie en vraag om hulp. Of de oorzaak nu zoiets eenvoudigs is als een urineweginfectie of niet, uw huisarts is in de beste positie om uw vragen te beantwoorden en de nodige tests uit te voeren om een goede beoordeling te maken.

De meesten van ons hebben ooit in hun leven wel eens een urineweginfectie of “UTI”, zoals ze meestal worden genoemd, gehad. Ze zijn onaangenaam en veroorzaken druk en pijn. Dus drinken we veel water of cranberrysap en nemen we, indien nodig, medicijnen om de infectie te bestrijden. Daarna gaan we weer op weg.

Bij oudere volwassenen kan een UTI echter meer doen dan druk en pijn veroorzaken. Een UTI kan gedragsveranderingen teweegbrengen waarbij een familielid zich afvraagt wat er gebeurd is waardoor mama’s gedrag plotseling zo veranderd is. Omdat een UTI, vooral bij ouderen, kan leiden tot verwarring, delirium, rusteloosheid en algehele zwakte en vermoeidheid. Daarom denken de mensen om hen heen soms dat het een plotseling begin van dementie is, ook al verloopt dementie in de vroege stadia meestal langzamer.

Veel families zijn zich niet bewust van dit fenomeen. De Alzheimer’s Association merkte in een artikel op dat zelfs professionele verzorgers in woonzorgcentra op het verkeerde been kunnen worden gezet wanneer een oudere volwassene plotseling gedrag vertoont dat gedesoriënteerd en verward is. Een deel van het probleem is dat een UTI weinig of geen fysieke symptomen kan geven. Daarom is het vaak het laatste waar aan gedacht wordt als een gedragsschommeling zich voordoet. In een artikel over UTI’s schrijft de Alzheimer’s Association over een bericht op hun prikbord van een verzorger die schrijft: “Onze ouderen, vooral vrouwen, ontwikkelen vaak “stille” urineweginfecties. Deze UTI’s worden “stil” genoemd omdat ze meestal geen symptomen van pijn, geen branderigheid, geen geur, geen frequentie, enz. hebben, maar er zullen vaak ingrijpende veranderingen in het gedrag optreden.”

Wanneer een persoon met dementie een UTI oploopt, kan dit de dementieverschijnselen zelfs versterken. UTI’s komen vaak voor bij mensen met dementie omdat ze vaak niet het lichaamsbewustzijn hebben om ijverig te zijn met hun dagelijkse hygiëne. Naarmate de ziekte vordert, beseffen ze niet eens dat ze een UTI hebben. Daarom is bewustzijn essentieel. Het is belangrijk dat mantelzorgers proactief zijn en dagelijkse maatregelen nemen om de kans dat uw dierbare een UTI oploopt te verkleinen. Dit kan worden bereikt door hem of haar aan te moedigen elke dag veel water te drinken en de urinewegen/genitale zone schoon te houden. Veenbessensap staat erom bekend dat het e. Coli bestrijdt, de boosdoener in meer dan 90% van de UTI’s, maar houd er rekening mee dat het doorgaans een hoog suikergehalte bevat. Bosbessen, sinaasappels en probiotica kunnen ook helpen beschermen tegen UTI’s.

Wees vooral alert op dramatische gedragsveranderingen bij uw dierbare met dementie en vraag om hulp. Of de oorzaak nu zoiets eenvoudigs is als een UTI of niet, uw huisarts is in de beste positie om uw vragen te beantwoorden en de nodige tests uit te voeren om een goede beoordeling te maken.